m t>. r x i ALS 'T SOLDIJ-DAG IS.... -A- WÊSÊÊLpè ".ór- w... K yr* - f* r 1<- y ^4-JST politieke moeilijkheden gaf, losten de Europeanen dia onder elkaar op, en sloten een spoorwegverdrag. Eea politiek verdrag volgde, tusschen Frankrijk, Engeland en Italiëdie landen kwamen in 1906 overeen, de onafhankelijkheid van Abessinië te handhaven, en gezamenlijk hun speciale belangen te beschermen, als er door toedoen van anderen wijziging kwam in den bestaanden toestand. Wat in gewone taal zeggen wilals de kans zich voordeed, zouden zij den buit deelen. j[)ie kans kwam echter niet, want koppig bleven de bergbewoners pal staan voor hun onafhankelijk- Vk/el heeft het tijdens den grooten oorlog, in 1914, gespannen. De moedige en sluwe Menelik had in 1913 zijn troon afgestaan aan een kleinzoon, Lij Jasoe. Die bleek echter meer te voelen voor de meis jes en de paarden dan voor het landsbestuur. Hij zwoer het Christendom af, werd Muzelman, trouwde een Mohammedaansche prinses, erkende den Turk- sclien sultan als Kalief van Islam, en wou partij kiezen tegen de geallieerden. Zoo hoopte hjj voor zichzelf een groot Mohammedaansch ryk in Afrika veroveren, zonder zich persoonlijk moe te maken. Zijn Christen onderdanen ergerden zich natuurlijk >r. Er werd een raad van Christen prinsen belegd, n hunner, de jonge Taffari Makonuen, stelde iutweg voor, den afvalligen keizer te onttronen, in de kroon van het hoofd te rukken en die op Christen hoofd te plaatsen. Men verzocht hem, zélf de heerschappij op zich nemen, maar hiervoor bedankte hij bescheidenlijk. inses Zaodito, een dochter van Menelik, moest izerin worden, vond hij. Zelf zou hij dan als regent enj troonopvolger optreden. Dit plan werd aangenomen. Onder zijn aanvoering 1 C het Christen leger snel tegen Lij Jasoe op, de Aionammedanen werden verslagen en de jonge keizer kreeg een kerker in plaats van zijn troon. Had Jasoe gewonnen, en zijn pro-Turksche politiek doorgezet, dan was zijn land aan het eind van den oorlog ongetwijfeld ver- deeld, evenals Turkije. Keizerin I Zaodito en Bas Taffari echter bleven neutraal, en vonden daar door genade in de oogen der ge allieerden. Bovendien dwong het krachtig en vooruitstrevend bestuur van Ras Taffari respect af. Abessinië werd dan ook in 1923 toegelaten tot den Volkenbond erkend dus als beschaafd land, dat te zijner tijd beschermd mocht worden tegen grijpende handen. Intusschen was die beschaving geen erg groeizame baby. De slaver- te Et he Hij den ingang van de bioscoop te Addis Abeba, waar zelfs de wijdver lil aa rde 31 ickey 31 ouse niet ontbreekt ui" n veldoefening van Abessinisehe soldaten, waarvan de meesten barrevoets gaan. nij werd natuurlijk afgeschaft, maar de vrijgelatenen bleven veracht, hoewel zij zwarten onder zwarten waren, niet, als in Amerika, negers onder blanken. Spoorwegen, waterleidingen, handel gingen veel trager vooruit dan b.v. in den Soedan. Er bestaat leerplicht, maar slechts een kleine minderheid leert. Evenwel, Ras Taffari, sinds 1930 keizer Haile Selassié, doet zijn besten de Abessiniërs zijn ste vige, vlijtige kerels, lang niet dom. Techniek kan snel vorderen men kan gauw machine-geweren aanschaffen en spoorlijnen aanleggen, maar bescha ving eischt tijd. Wellicht wil Italië gaan trachten, die beschaving met geweld vooruit te duwenHet is maar de vraag, of de andere mogendheden 't met die „vrien delijkheid" eens zullen zijn Prins Makonnen heeft een zeer moderne opvoeding genoten, getuigen ook zijn kleeding en t door hem vakkundig gehanteerde film-apparaat. dan liggen de goedgevulde geldzakken aan de (blootc.'j voeten eau de soldaten, die mei het transport daarvan belast zijn, zoolang dezen tenminste „op de plaats rust staan en dan lacht hun heele zwarte snuit vergenoegd in het vooruitzicht ook zelf iets van den inhoud deelacht.ia te worden.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1935 | | pagina 21