:,v,f
centrum van gezelligheid en vermaak. In korten tijd groeide daar aan
de Oude Hekellaan, 't plekje waar voorheen een boomcnrij stond,
waarvan de kruinen zich als een kathedraal-gewelf naar elkander
bogen, een intiem miniatuurstadje met het kunstmatig glacis
der eeuwen, met schilderachtige hoekjes en veelbelovende stami-
neekes. Een oude poort, die ons, volwassen Bosschenaren, doet
denken aan den tijd, dat we aan de hand der kinderjuf door 't
origineele model wandelden en luisterden naar 't kelderachtige
geluid, dat onze jeugdige voetstappen maakten, sluit het stadje af.
Het zal er dreunen van de muziek der concerten en festivals en
niet minder van do trommen der gildeschutters, die in grooten getale,
gepluimd en geharnast, verschijnen zullen. Dilettanten der stad zullen
op 't tooneel van Oud-'s-Hertogenbosch de bezoekers vergasten in
afwisseling met muziekuitvoeringen.
Den Bosch zou Den Bosch niet zijn als het humoristische element
achterwege bleef. Daarom heeft Nico de Rooy Jr. zich er tot-
gezet een revue te schrijven die voor den lach zal moeten zorgen
Niet, dat die lach kunstmatig moet worden gewekt, want als er twee
Bosschenaars bijeen zijn, onverschillig op welk deel van den aardbol,
wordt er gelachen. Twee is dus voldoende. We behoeven dus niet
te vragen wat er met den humor gebeuren zal als er tienduizenden
te zamen feest vieren. Ma,ar, een revue, lichtelijk satyrisch. lichtelijk
JHen hoveling uit „DegelaarsdeKater"
en Charitati onder directie van
Joop Goossen.
Ook de schilderkunst krijgt in
de stad van Jeroen Bosch en van
Tulden een beurt.
Daarvoor heeft het Centraal
Museum zijn prachtige hal afge
staan. Brabantsche en in Brabant
werkende schilders zijn uitgenoo-
digd om hun werken in te zenden
op initiatief van den onvermoeiden
conservator Karei Azijnman. Tus-
schen de fragmenten der St. Jan
en onder de eerbiedwaardige gilde -
vaandels hangen de schilderijen
der moderne kunstenaars, voor
een goed deel landschappen uit
Brabant, gezichten uit de jubilee-
rende stad en portretten van be
kende figuren uit stad en gewest.
Een expositie van religieuze kunst,
waarbij vooral de nadruk is ge
legd op de rol, die de Zuidelijke
Nederlanden daarin spelen, zal
eveneens een interessant deel van
het programma worden. De archi
tect P. van Kessel ontwierp Oud-
's-Hertogenbosch. een onmisbaar
Een rattenvanger in den vooravond van het kinderspel.
Een dienster bij
den kindermaaltijd.
De koninklijke kok uit „De gelaarsde Kater'
wijsgeerig en lichtelijk sentimenteel, is traditie.
Revues werken zelfs aanstekelijk op den outsider,
die, ofschoon onbekend met de locale politiek,
genoeg stof tot lachen vindt in de manier waarop
de dingen worden gezegd.
Eindelijkde wijkfeesten. Iedere wijk is in actie,
al maandenlang. Vooral werd gezorgd voor de hoop
des vaderlands. De kinderen krijgen de volle beurt.
Kees Spierings bedacht een „Kinderjubel rond
een oude Stad" en hij deed het geestdriftig, met een
staf van medewerkenden.
Boor enorme „reuzen" worden de kinderen naar bed gejaagd. „Rat
tenvangers" zoeken hen later weer op en lokken met gekweel van
schalmeien en gevedel de kleinen naar de rotsen die, als in Hameln,
opensplijten en waarachter op groote gedekte tafels hun de goede gaven
des lands toelachen.
Diensters in bonte kleedij dragen het lekkers aan. Den dag, die daarop
volgt, wordt op 'n enorm tooneel onder de lucht (die blauw zal zijn en vol
zon, zooals we hopen) het sprookje van „De gelaarsde Kater" opgevoerd,
met een koning, een prinses, een markies van Carabas, een toovenaar en
trotsche hovelingen van diverse pluimage, 't Zal spelen in een rotstuin op
't Emmaplein, in de décors en costumes die schrijver dezes er voor teekende.
't Zal eindigen met de reidansen der kinderen. Marinus Ogier leidt dat alles
muzikaal, de balletmeester Michels zorgt voor de choreographie, Kees
Spierings regisseert.
Ook op Oud-'s-IIertogenbosch is nog een uitvoering van dit spel
van Anton van de Velde te wachten.
De reuzen
ijzeren-man, -vrouw en -kind.
Dit korte overzicht der feestelijkheden belooft
dus meer dan één mooien dag.
En wie nu, in de dagen der voorbereiding, de stad
aandachtig doorwandelde, die voelde het feest
naderen. Hij hoorde het in de conversatie, hij zag
het aan de gezichten. Daar zat iets in de lucht, daar
was iets op til.
Burgemeester van Lanschot gaat triomfen vieren
nu de Bossche Maagd haar zevenhonderdvijftigsten
verjaardag viert. Zijn stad is er dan ook bij uitstek
voor geschikt. Een rijke historie, een tintelende
humor, een overvloed van schilderachtige plekjes,
zin voor tooneel, muziek en beeldende kunst.
Ik begrijp dat Herman van den Eerenbeemt, de
feest-dictator, de algemeene leider, onmiddellijk
bereid was om zijn verantwoordelijken post te be
zetten. Den Bosch is een stad van vele mogelijk
heden en hij, de Brabantsche Amsterdammer, weet
dat zoo goed als allen die er
met belangstelling hebben ge
woond. Stapels werk liggen
op zijn bureau, maar hij stapt
er bewust en kordaat over
heen en houdt de teugels vast
in de hand.
Een voornaam deel van het
progfamma is op zijn initia
tief gevormd.
Als de jubileerende stad
bij het verschijnen van dit
artikel de feestenreeks heeft
geopend, moge de zon ein
delijk in zomer8chen gloed
schijnen, want zij is er bij
noodig.
HERMAN MOERKERK.
li et schoenlapperke uit De gelaarsde Kater.'
