%'y
w
KODAK FILM
KODAK FILM
u heeft zich ongetwijfeld herhaaldelijk afgevraagd, waarom
Uw foto's minder mooi zijn, dan die van Uw kennissen.
De beste en duurste camera ter wereld kan geen goede foto s
geven, als men goedkoope, minderwaardige films gebruikt.
Kodak Film is de origineele, de ongeëvenaarde film. U kunt
uit vier soorten Kodak Film kiezen
ook voop UW camera!
1
Werkelijk blijmoedig
is alleen de GEZONDE mensch
evenskracht
13
„Venetië.
„Ja. Wel eens geweest
„Alleen. alleen in boeken."
„Dat telt niet. Je moet op een zomer
avond over het Canale Grande
drijven
Hij zweeg nu, en met zijn handen
om zijn knieën gevouwen zat hij zee
waarts te kijken. Er was iets zoo aan
dachtigs en geestdriftigs aan hem,
dat zij niet weer dorst spreken: Zij voel
de dat hij ver weg was, in een dier
plaatsen met die prettige namen. Er
kwamen tranen in haar oogen tranen
van een vreemd heimwee.
Schemering kwam over het strand.
De menschenvolte minderde. Zij voelde
zich neerslachtig, ontmoedigd. Zij had
naar dit weekje verlangd. Er waren
drie dagen om. Nog vier dagen, en 't was
voorhij. Zij begreep niet, waarom zij
dat gezegd had van Londen en Parijs.
Hij praatte weer bijna voor
zichzelf.
Of je kunt Weenen overslaan
en teruggaan naar PaduaVicenza—
Como, en over den Simplon naar Vevey,
Genève en verder over Dijon."
Er sprongen lichtjes aan langs den
boulevard. Er blies een koel windje
over de zee. Het was September.
Over een kort poosje was 't weer
winter. Zij raapte haar boek op. Zij
hoopte, dat hij haar niet weg zou
brengen, naar dat armoedige hotelletje
in een achterstraat. Anders zou hij
begrijpen, dat ze hem had voorgelogen.
Hij stond tegelijk met haar op. Er
was iets eigenaardigs in de manier,
waarop hij haar aankeek iets ernstigs.
,.Ik weet een restaurantje, waar je
uitstekend eet. Echt Fransch. Je zou
zeggen, dat je in Parijs was. Gaat u
mee 't Is nogal eenzaam
„U vindt 't hier zeker 'n saaien boel."
„Nu niet," zei hij.
Er was een vreemde, onrustige stilte
alsof er ergens in 't onzichtbare
ontzaglijke dingen gebeurden.
„Ik wil graag...."
„Mijn naam is Jimmy Brent." Hij
lachte verlegen. „Voor u Jimmy...."
„Ik heet Nan Strong."
Hij scheen de klanken voor zichzelf
te proeven. „Da's een mooie naam.
Net zooiets als Samarkand. Er
zit iets in
Vier dagen. Dat leek een heele tijd
vooral wanneer je er een soort spelletje
mee speelde. Je werd met een schokje
van schrik wakker en dan zei je
„Wees maar tevreden. Nog drie dagen
11a vandaag." Of„Nog twee dagen
na vandaag." Dan leek 't voorbijgaan
van dézen dag niet zoo erg.
Hij was erg lief tegen haar. Hij stelde
geen vragen. Hij deed, alsof hij haar al
lang kende. Hij geloofde 't, van Parijs
en van haar moeder, die niet sterk was,
en dat uitgaan, en dat ze graag in een
kalm eenvoudig hotel logeerde.
Den laatsten dag stormde het en
vluchtten zij in een der open huisjes.
Hij zat dicht bij haar. Zij keken, hoe
de zee kwam aanrollen van het einde
der aarde.
,,'t Is vreemd," zei hij. „Misschien
komen die golven lieelemaal van
Engeland."
Zijn stem klonk pijnlijk. Zij begreep,
hoe hij zich voelde. Die wind was hem
in 't bloed geslagen. Hij wou weer weg.
Hem kon geen mensch vasthouden.
Hij was als de Vikings. Hij had nergens
rust.
Maar hd&r reisje was haast voorbij.
„We zién elkaar toch nog wel eens t"
had hij gesmeekt.
Zij hadden een afspraakje gemaakt
de hall van een chic pension had zij
genoemd. Maar daarna zou 't dan ook
uit zijn met die lafheid.
Hij kwam stipt op tijd. In 't eerst
herkende ze hem haast niet. De stads-
kleeren leken wel een vermomming.
Zijn oogen schenen minder blauw.
Zij gingen wandelen, 't Was zoo'11
heerlijke herfstmiddag. Heel de zoete
droefgeestigheid was er van een afscheid
der schoonheid. Zij wist niet goed,
wat zij tegen hem zeggen moest. Zij
had 't zoo dikwijls voor zichzelf gezegd.
Maar 't was nu zoo heel anders.
„Ik wóón daar eigenlijk niet," begon
zij. „Ik ben secretaresse van een
deftige dame. Zij is nu in Parijs. Ze
stuurt me wel eens een ansicht. Zelf
ben ik er nooit geweest
„Nee," zei hij. „Dat dacht ik al."
Hij had 't dus van 't begin af begre
pen. Natuurlijk had hij 't begrepen,
't Was te duidelijk. Met alle boeken
in de wereld had je nog de wereld niet.
De advertenties in de kranten zeiden
„Ga naar Bermuda" „Breng uw
winters in Egypte door". Maar ze
brachten je er nietmet je salaris van
vijfentwintig dollar per weck
Hij wenkte een bus, zij klommen er
in en vonden plaatsen naast elkaar
vooraan. Hij was kalm en ernstig.
Hij bezat den eenvoud der grooto
afstanden. Hij zou nooit kunnen be-
grijpen, wat zij gedaan had.
,,'t Is eigenlijk gek," zei hij. „Je
begreep lieelemaal niet, dat ik óók
loog." Hij wachtte, maar ze zei niets.
,,'t Ging haast vanzelf," vervolgde hij
met wanhopige kalmte. „Je slikte
alles arm kind
Ik ben bediende op een reis-bureau,"
zei hij. „Ik zet reizen voor rijke lui in
elkaar. Ik kan ze over de heele wereld
den weg wijzen. Ik zit er uitstekend in.
Ik zal wel gauw opslag krijgen. Ik heb
massa's gelezen, zie je. Ik weet precies
de beste winkels en de leukste restau
rants. Ik vraag me wel eens af, of ze
snappen wat 't voor een gevoel is
daar maar te zitten en alles voor ze
uit te zoeken." Zijn woorden kwamen
langzamer. „Ik ben nog nooit buiten
den staat New York geweest. En ik
zal wel nooit verder komen óók."
Tranen van groot medelijden maak
ten fantastische patronen van de lichten.
„Ik had 't vol willen houden," ging
hij voort. „Maar toen ben ik wat voor
je gaan voelen. En nu zal 't wel meteen
uit zijn, denk ik...."
Wat was de rivier prachtig in de
schemering. Tooverschepen op hun
waterpad. De tooverlichten van een
groote stad. Achter de donker opstaan
de muren der huizen menschen, die
leefden en levensdroomen droomden.
Zij legde haar hand op de zijne. Zij
voelde zijn gretige, ongeloovige ant
woord. En plotseling, als uit een diep
verholen bron, steeg geluk in haar op.
Namen klonken haar in de ooren als
de tonen van een hooglied Falzarrego
Padua Cortina Como Rivere-
do Tiflis Samarkand. 0, nu wist
zij het. Die waren allemaal hier. De
wondere reis lag vóór hen langs
de rivier de straten door overal.
Als zij maar samen gingen als hij
haar hand maar vasthield.
Hij ging wat meer naar haar toe zitten.
„Nan.
Zij schudde het hoofd. Zij kon het
niet vinden, wat zij zeggen wou. Ten
minste, niet de goede woorden. Maar
óóit zou zij 't hem vertellen. Zij zou
't hem duidelijk maken, zooals zij 't nu
zag allemaal de wereld binnen in
hen de schoonheid van heel de
aarde hier, in dit sprookjesrijtuig.
„Nan.... misschien döèn we 't
ooit.
Zij glimlachte, hield haar wijsheid
dicht tegen zich aan.
„Misschien hebben we 't nu gedaan,"
REGULAR - voor alledaag-
sche opnamen, bij helder weer.
VERICHROME - bij twijfel
achtig en somber weer voor
alle soorten opnamen.
PANATOMIC - een fijnkor
rel emulsie, speciaal voor z.g.
kleinbeeld-opnamen.
S.S. PANCHROMATISCH -
voor moeilijke opnamen, b.v,
binnenshuis, bij kunstlicht of
's avonds laat.
Koop Uufilm bij den bona-fiide Kodak-handelaar
Hoe weinig komt dit tegenwoordig nog voor. Zorgen van
allerlei aard, huishoudelijke, zakelijke en financieeie, bedreigen
Uw opgewektheid. En Uw grooter krachtsverbruik tegenover
vroeger maakt U lusteloos en nerveus vóór Uw tijd.
Meer eten gaat niet. Maar wel kunt U Uw voedsel verbeteren,
aanmerkelijk verbeteren zelfs. Begin maar eens met dagelijks een
kop Ovomaltine te nemen. Al spoedig bemerkt U hoe dat U
versterkt, hoeveel beter U tegen de dagelijksche moeilijkheden
van Uw bestaan opgewassen bent en hoe Uw oorspronkelijk opti
misme terugkeert. Ovomaltine geeft U hernieuwde levenskracht.
Overal verkrijgbaar in busjes van 60 cent af
