lijken plicht deed en 't water ver hield buiten de akkers en de polders van 't Zeeuwsch-Vlaamsche land Tot de vreemdelingen zelf kwamen, die drukte en gewoel, het gekunstelde mondain gedoe van de Belgische badplaatsen moede waren en zich verpoozen wilden in de rust en de ongereptheid, de sckilderschoone natuur en ongeschonden vergezichten van het nabijgelegen Zeeuwscli-Vlaanderen. Tot steeds meer sportieve trekkers en wandelaars, onbedorven natuurminnaars, de grens overtrokken om de schoonheid te vinden in den eenigen 'schuilhoek, waaruit ze nog niet opge jaagd en verdreven was. Toen gingen ook den bewoners van den eigen grond, Zeeuwsch-Vlamingen en ook Brabanters, de oogen open en kwam de kuststreek van Breskens tot Cadzand al meer in trek bij hen, die de gelegenheid te baat wilden nemen om in eigen onmiddellijke omgeving het schoons te genieten, dat in den vreemde al schaarscher werd. Het is een ruige schoonheid, die dit gebied van oernatuur kenmerkt. De duindoorn woekert over al de kammen en in alle dellen, warrelige strengen en taaie vlechtsels kruipen over het zand tusschen het lage struikgewas, dat grimmig en stug gekromd staat met den rug naar de wilde zeewinden. Een enkele top, een enkele helling maar vertoont het blanke, uitgestoven en uitgeloogde zeezand, of de welige pollen taai helmgras. Dan staan we voor een van de schilderachtige duinmoerassen, bijna dichtgegroeide poelen, rondom ingebed tusschen de stugge duinkoppen. De koeien wagen zich nog ver in de zuigende, sijpelende brij en zeldzame vogels scheren sierlijk en krijschen vreemd boven het ruige landschap. Waag u gerust een eindweegs den poel in de zware oude pollen van taaie duingrassen De koeien grazen nog de laatste sprietjes eetbaar gras uit de zuaarbegroeide duinpan. dragen u veilig en droog tusschen de watergeultjes naar het midden van de moerassige del, waar het water geheimzinnig en ver raderlijk bedekt ligt met waterplanten en bleekge- kleurde kleine bloemen. Dat is de oernatuur van een bijna vergeten land. Of ze lang nog zoo on gerept zal blijven Het natuurgevoel van den mensch ontaardt maar al te licht in een apenliefde. Bij de zomeroptrekjes en landhuisjes, dieliefhebbers er rond gaan strooien, zijn er heel wat van afschuwe lijke makelij. En de winst- grage exploitatie ontziet 't minst de mooiste plekjes. Maar het Zeeuwsch- Vlaamsche duin is ruim genoeg om nog voor jaren ongerepte schoonheid en onbedorven genot te schenken aan den natuur - belusten wandelaar en kampeerder. F. d'A. liet breedst is het strand en het hoogst de duinen onder Cadzand. Een der schilderachtigste plekjes vormt bijvoorbeeld de duinbocht onder Breskens. Cadzandsehe zomerhuisjes aan den voet ran de ruigbegroeide duinen.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1935 | | pagina 17