23
Zie de aankondiging van onzen
nieuwen roman op pagina 29
,.lk wijt de scliuld voor een heel groot deel aan
jou. Connie," ging hij gestreng voort. „Ik heb
gehoord, hoe 't hier in huis is toegegaan. Het schijnt,
dat jullie drieën al 't mogelijke hebben gedaan,
om de plannen te verijdelen, die ik voor jullie
gemaakt had."
„Ze hebben zich kranig gehouden," kwam H. Hedge
er snel tussehen.
„Val me niet in de rede, meneer. Ik weet er net
zooveel van als u. Ik ben natuurlijk gek geweest,
dat ik dacht, dat 't kon. Maar ik had toch niet ver
wacht, dat mijn eigen vleesck en bloed tegen me zou
opstaan. Dat is onkinderlijk. Ik voel me teleurgesteld
bedroefd geschokt. Je hebt die verloving
beneden bekend gemaakt, zeg je
Constance knikte.
..En nog begrijp je niet, dat ik uit mijn humeur
ben Jij maakt maar bekend, vóór ik den man nog
gezien heb Wat volgt daar uit Ik zal 't je zeggen
daar volgt eenvoudig uit, dat je 't nu ook dóór zult
moeten zetten daarmee uit
„Vader schat dat u bentriep Constance.
„Blijf van me af ik ben nog niet klaar. Ja, nu
zullen jullie 't dóórzetten ook. Als een Brooke iets
belooft, dan gebeurt 't. Da's bij ons de gewoonte.
Ilc help je er niet uit, al wou je nog zoo graag. En
daar blijft 't bij.
„En nu nummer twee. Waar moeten jullie van
leven Die meneer heeft, getoond, hoeveel verstand
hij heeft, door zijn positie weg te gooien, terwijl hij
een financieelen last op zich nam. Ja, je bént een
financieele last, Connie. Ik kan 't weten, is 't niet
zoo
„Hij denkt, dat hij 't ook weetmaar geloof mij
hij moet 't nog beginnen te leeren. Dus 't komt hierop
neer, dat mijn dochter zich verbonden heeft tot een
huwelijk met een werklooze. Daar kan ik me niet bij
neerleggen. We hebben nog trots in onze familie.
Dus wat moet ik dan doen Een baantje voor hem
zoeken t"
„Hij vindt er zelf wel een," zei Constance fier.
„Wat weerga, dat hééft hij al gedaan viel me
neer Brooke uit. „Nadat ik met mijn afdeelings-chef
de zaak jarenlang met succes gedreven heb, schijn ik
plotseling een algemeenen bedrijfsleider noodig te
liebben. Dat heb ik niet geweten, vóór hij 't me
vertelde maar hij is een van die wijze jongelui,
die klles schijnen te weten. Enfin, hij wordt nog wel
eens wakker."
H. Hedge grinnikte genoeglijk.
Maar 't schijnt, dat tien gewoonte is voor alge-
meene bedrijfsleiders. Dat heb ik óók net geleerd,
't Is een soort tarief voor algemeene bedrijfs
leiders. Ik hoop maar, dat hij 't niet liegt. In
ieder geval zal ik volgens dat tarief betalen."
„Vader engel
En Constance omhelsde hem.
„Ik constateer, dat ik geen pakkerd kreeg, vóór
ik met den prijs over de brug was gekomen," zuchtte
John W. Brooke. „De wereld is vol berekening,
zelfs in mijn eigen huis."
„Zeg, Harry," zei Constance, „vind jij niet, dat
mijn vader de prachtigste man van de heele wereld
is f"
„Vinden Ik kan 't bewijzen."
„Laat nu die smoesjes maar thuis," beval meneer
Brooke. „Ik kan tegen mijn verlies. Jullie tweeën
hebben me tuk. Ik heb even gesparteld, maar jullie
hebben me niét liooren piepen.
„Nou, Hedge, of hoe je heet, ga maar eens gauw
naar beneden en zoek mijn zoon Billy op, en zeg
dat zijn oude heer boven is, en dat hij maar eens
hier moet komen om op zijn huid te krijgen. En als
je Horace op kunt duiken, zeg dan, dat hij mijn
smoking uitlegt."
„Komt u bij de fuif riep Constance.
„Mag ik soms een fuif in mijn eigen huis bij
wonen f" vroeg haar vader. „Ik betaal het toch
zeker
H. Hedge greep de dochter des huizes, wervelde
haar de kamer rond, kuste haar, en ging zijn bood
schappen doen.
„Vader, schat," zei Constance, „vindt u hem niet
kostelijk
„Kostbaar bedoel je," mopperde Brooke.
„Ja, u hebt hem zelf hier gestuurd, vader. Ik
ben er niet eens in gekend."
John W. Brooke dacht na over de opmerking
van zijn dochter en vond er onvoorzienen troost
in.
„Zoo moet je 't maar bekijken, Connie," zei hij.
„Als je mij dan de eer maar blijft geven, dat ik iets
goeds heb gestuurd."
Èenigen tijd later troffen H. Hedge en Connie
elkaar in de beneden-hall.
„Waar was je, Harry vroeg zij. „Ik heb je
in geen vijf minuten gezien."
„Ik ben even naar beneden gegaan, om te kijken,
of de fuif van 't personeel goed ging, lieveling."
„En ging 't goed t"
„Giovanni danst met Matilda."
Constance gierde.
„En dan nog iets," ging Hedge voort, met ernstig
gelaat.
„Wat
„Beloof je, dat je niet kwaad wordt t"
Constance keek hem angstig aan.
„Wat dan, Harry f"
„Ik ben zooeven gekust," zei hij plechtig.
„Je.Door wie f"
„Een andere vrouw."
„Harry
„En aangezien ik een beleefd mensch ben, heb ik
natuurlijk terug gekust."
„Harry Zeg dadelijk op wie was 't
„Mary."
Constance's lach schaterde door de hall. Toen
dwong zij zichzelf tot strengheid.
„Omdat 't Mary was, zal ik 't door de vingers
zien. Ze heeft zeker „lieferd" tegen je gezegd ook,
hè Als je maar zorgt, dat je niet al te populair
wordt. Als er voortaan gekust moet worden, kom
je maar bij mij
„Hier ben ik," zei H. Hedge tam.
EINDE.
„Dus hij wordt
algemeen be
drijfsleider. Ik
wensch hem veel
pleizier
„Vader, u bent een
juweelriep Constance
uit.
„Ja ja, bouquetten voor
den ouden heer," zei
Brooke sarcastisch, „na
dat je hem eerst voor gek
hebt gezet."
„En hoeveel krijgt hij?"
vroeg Constance voor
zichtig.
„Daar ga je," sprak
de heer Brooke met een
wanhoopsgebaar. „Je ziet
wat je op je hals haalt,
Hedge. Hoeveel hij krijgt?
Nou, ik dacht, dat hij
zesduizend zou krijgen.
„Hé Als jullie een gek zoeken,
dan heb je er dèar een
