DE DAME UIT DEN
„BLAUWEN EXPRESS"
3anoïama!
,Hebt U nü Van Houten's KLM-
reepen geproefd
Voor
Melkora
Ook in %n$dan&
34
'Melkora" smaakt heerlijk
frisch, doordat irt deze reep
de allerbeste melkchoco
lade vermengd is met het
natuurlijke sap van een uit
gezochte kwaliteit sinaas
appelen.
"Melkora" is lekker als het
koel is ze is heerlijk
als het warm is.
Alleen Van Houten
maakt ze 1
tóch is de prijs
L 5 cent gebleven
Panorama is steeds in voorraad bij de
hieronder vermelde kiosken van de fa. W.
H. Smith Son, Ltd., en bovendien op
bestelling verkrijgbaar bij elk harer 1250
agentschappen in Engeland en Wales.
Bradford
L. M. S. Railway Station
Brighton
Railway Station
Croydon West
Railway Station
Folkestone
Central Railway Station
Liverpool
Central Railway Station
LONDON
Baker Street Station, W. 1
Metropolitan Railway
Charing Cross Station, W. C. 2
District Railway
Cumberland Hotel, W. 1
Dorchester Hotel, W. 1
Grosvenor House, W. 1
Earls Court, S. W. 5
Underground Station
Kings Cross Station, N. 1
Main Line
London Bridge Station, S. E. 1
Southern Railway
Mark Lane Station, E. C. 3
Mount Royal Flats, W. 1
Oxford Circus Station, W. 1
Central London Railway
Piccadilly Circus Station, W. 1
Bakerloo Railway
Piccadilly Circus Station, W. 1
Piccadilly Brompton Railways
Regent Palace Hotel, W. 1
Strand Palace Hotel W. C. 2
Gravesend, Railway Bookstall
Tottenham Court Road Stn. W. 1
Central London Railway
Victoria Station, S. W. 1
Continental Platform, No. 1
Victoria Station, S. W. 1
District Railway
Waterloo Station, S. E. 1
Main Line
Manchester
Central Railway Station
Newcastle-on-Tyne
Central Railway Station
Parkeston Quay
Railway Station
Southampton
Terminus Railway Station
Vervolg van pag. 23.
„Ik ken Soei-foe en omstreken helaas
op mijn duimpje, sirAls u me aan
wilt nemen als huisknecht en gids, dan
lieel graag. Zou me uitstekend gelegen
komen, want dat werk aan de rvier
houd ik niet uit."
Adrian Krinner gaf den kruier zijn
loon en zijn afscheid niet, toen zij het
logement bereikten. Hij noodigde hem
aan de rijsttafel in de gelagkamer, en
le onbekende, die den naam Peter Suhr
opgaf, ging kalm zitten, zonder de
ninste verwondering of nieuwsgierig
heid te toonen. Hij had ruimschoots
eduld geleerd. Maar hij vroeg zich
wel afwat zou zijn gastheer hier
komen doen Terrein verkennen voor
zaken, inlichtingen inwinnen over den
en of anderen koopman hier in
3oei-foe.of was hij slechts op door
reis, had hij enkel een gids noodig, die
hem de opium- en speelholen wees
Peter Suhr kénde de Europeanen, die
n het binnenland van China reizen.
Terwijl hij zich te goed deed aan de
makelijke rijstgerechten, kwam hij ter
zake met de licht spottende kalmte,
lie hij zich in Amerika had aange
wend.
„Als u soms uit wilt, meneer," zei
hij, terwijl hij handig de eetstokjes
hanteerde, „kan ik u 't speelhuis van
Koe-Tiang aanraden. Daar wordt u
niet erger geplukt dan u zelf wilt, en
als u uit uw oogen kijkt, kunt u zelfs
winnen."
Adrian Krinner blies den rook van
zijn sigaret voor zich uit en zweeg.
Hij wou weten, wat die Peter Suhr
voor iemand was, vóór hij zich over
iets uitliet. Bij al zijn uitwendige
kalmte was Krinner overladen met
energie, als een Leidsche flesch, vóór
de vonk overspringt. Heel dien langen
tocht van Hankau af, over de Jang-tse,
had hij slechts aan één ding gedacht
Helga Lethus te vinden. Nu was hij in
Soei-foe, de stad, waar de bende
nestelde, zoo men zei. Misschien was
Helga Lethus al heel dicht bij hem.
Maar dat de moeilijkheden groot
waren, begreep hij- Hij sprak geen
Chineescli, hij had geen machtige rela
ties, en zijn geldmiddelen waren
beperkt. Als de inwoners van Soei-foe
met de bende van Lin-Kwong sym-
patliiseerden, zou men hem niet zoo
makkelijk verraden, waar het bende-
hoofd woonde, waar de blanke dame
was. Eer zou men hém verraden, zoo
dat zijn vrijheid, misschien zijn leven,
gevaar liep. Een blanke, die de stad
kende, kon hem van onschatbaren dienst
zijn. Maar dan moest hij eerst weten,
wie die blanke eigenlijk was.
„Dat speelhol interesseert me niet
erg, meneer Suhr," zei Krinner lang
zaam. „Maar van u wil ik wel graag
iets meer weten. Om u het goede voor
beeld te gevenik heet Krinner, ik
ben ingenieur en ik heb eenige jaren
in Japan en in Mandsjoekwo gewerkt.
Ik ben nu eigenlijk op de thuisreis en
ik heb dit uitstapje langs de Jang-tse
alleen gemaakt, omdat ik hier in Soei-foe
iets zoek."
Peter Suhr glimlachte. Krinner's
openhartigheid beviel hem. Hij schoof
het bord van zich af en leunde verzadigd
tegen de matten wandbeklee ding.
„U maakt zeker niet veel studie van
aardkunde, sir zei hij.
„Nee. Hoezoo
„Anders zou u Peter Suhr wel
kennen. Of in ieder geval mijn schoon
vader, professor Marshall. Ik ben met
mijn vrouw en mijn schoonvader al
drie jaar hier in 't land. We hebben
samen getrokken en gestudeerd, maar
nu zijn we elkaar kwijt, en ik ben van
één kant blij, dat ik eens iets anders
te sjouwen krijg dan porseleinaarde en
kwarts maar ik zal toch moeten
zien, dat ik mijn vrouw terugvind."
„Vertelt u eens iets meer," vroeg
Krinner, toen zijn tafelgenoot zweeg.
„Misschien kunnen we samenwerken."
„Ik hoop 't." Peter Suhr nam een
slok uit den beker sake, dien Krinner
voor hem besteld had, en keek zijn
nieuwen vriend toen weer aan. „Mijn
vak is eigenlijk aardrijkskunde, maar
toen ik met de dochter van den pro
fessor getrouwd was, ben ik geoloog
geworden, 't Leek me in 't begin wel
aardig, die steentjes, maar nu ik er
een paar weken af ben, voel ik pas,
hoe 't me eigenlijk verveelde. Ik doe
't niet meer. Al zal ik natuurlijk zien,
dat ik mijn vrouw en mijn schoon
vader terugvind. Of tenminste mijn
vrouw."
„Dus u weet niet, waar zij is Hoe
bent u haar kwijtgeraakt
„Da's een heele geschiedenis, maar
ik zal u de hoofdzaken vertellen. We
woonden hier, en de stad was in de
macht van een bende vrijbuiters, of
tenminste, de aanvoerder voerde óórlog,
tegen de regeering in Kanton, met
een paar honderd man 1 Een dag of
veertien geleden is er een legertje uit
Kanton hier gekomen, en toen is de
bende gevlucht, en ons hebben ze mee
genomen. Maar ik kon niet bij mijn
vrouw blijven, zij moest met de helft
van den troep mee naar 't. zuidwesten,
en mij en mijn schoonvader nam de
andere helft mee naar 't noordwesten.
U begrijpt, dat ik liever met mijn
vrouw meeging, en als dat niet kon,
dan maar met geen van tweeën Den
eersten nacht, dat we onderweg waren,
ben ik gevlucht, maar toen ik weer
hier in de stad was, kon ik er niet
meer uit, anders was ik mijn vrouw
achterna getrokken. Al had ik moeten
loopen. Maar die soldaten uit Kanton
kwamen vlak achter me aan de stad
binnen, en toen mocht er geen mensch
meer in of uit. Ons geld had mijn
schoonvader bij zich wat die ban
dieten tenminste nog niet gestolen
hadden. Dus toen ben ik, om aan een
hap rijst te komen, aan de rivier gaan
werken. Iets anders dan sjouwen kón ik
niet. Ik ben vol moed begonnen en ik
vond 't in 't begin wel leuk, dat ik
geen gele aarde of kalksteen meer uit
elkaar hoefde te woelen. En ik heb me
maar niet geschaamd voor mijn blanke
gezicht onder al die geeltjes. Maar 't
werk had ik toch op den duur niet
uitgehouden, en 't had wel tien jaar
kunnen duren, vóór ik geld genoeg bij
elki' ir had, om naar mijn vrouw te
zoeken of te laten zoeken. Dus als wij
samen kunnen werken, graag. Misschien
kunnen wij elkaar van dienst zijn."
„Prachtig,meneer SuhrKrinner
PANORAMA. Geïllustreerd weekblad. Verschijnt Vrijdags. Tezamen met een der locale weekbladen De-Stad
Amsterdam, Groot Rotterdam, 'sGravenhage in Beeld, Ons Land, Ons Zuiden of Ons Zeeland f 1.6214
per kwartaal of f 0.1214 per week. Franco p. post f 1.75 per kwartaal bij vooruitbetaling. BureauxHAARLEM
Nassaulaan 51. Tel. Interc. 13866. AMSTERDAM, N.Z. Voorburgwal 262. Tel. Interc. 55170. Giro nr. 07656
