DE DAME UIT DEN
„BLAUWEN EXPRESS"
(Hebt U nü Van Houten's KLM
reepen geproefd 5 cent gebleven
Wat is toch
Roomtoffee"
PATRONENKANTOOR PANORA
34
Roomtoffee in geen enkel
woordenboek vindt U dien
dat woord moest
apart uitgevonden worden voor
volslagen unieken smaak.
Een reep, die zacht en welig
smelt, smakend naar zachte
room, vermengd met een fijnen
toffee-smaak.
Geen stukjes in de reep, - maar
alles innig tot één enkelen
smaak dooreengemengd
Vraag de eerste de beste maal,
dat U 'n Van Houten s KLM-
reep koopt,'naar Roomtoffee!
Van dit model kunt
U patronen bestel
len in de maten
40—4244—46 a
f 0.20 plus 10
U hebt niet veel tijd en toch wilt U nog iets leuks maken
voor Uw vacantie-uitrusting. Hoe vindt U het hierbij
afgebeelde blousje? Snoezig, niet? Toch is het heel
eenvoudig en vlug te maken. Binnen 24 uur leveren wij
U het Kant-en-Klaar-patroon No. 154. Van alle in het
modeboek Zomerpracht 1935 genummerde modellen
zijn Kant-en-Klaarpatronen verkrijgbaar tegen den prijs
van f0.20, f0.35 of f0.50. Voor toezending der pa
tronen per post 10 ct. extra. Attentie! Bestellingen
kunnen als volgt geschiedenDoor bemiddeling van
Uw agent of bezorger; afgehaald aan het bur. van ons
blad; door girostorting op no. 142700; door toezending
van het bedrag per postwissel of in postzegels aan
NASSAUPLEIN 1 HAARLEM
Alle patronen uit Zomerpracht 1935 zijn ook aan ons bureau verkrijgbaar.
Vraagt onze practische handleiding voor het gebruik der patronen,
prijs slechts 15 cent.
Vervolg van pagina 23
„Net wat ik dacht." Suhr stak het
geld kalm bij zich. „En maak u maar
niet ongerust 't is een geluk, dat die
troep roovers de dames op de markt
heeft gebracht. Die Tibetanen moeten
in 't algemeen heel geschikte menschen
zijn, en bij de monniken van llongbuk
hebben ze zeker niets te vreezen."
„We zullen 't hopen riep Krinner
uit. „Wie haar te na komt...." Het
was, alsof hij na dit dreigement zijn
machteloosheid, om het uit te voeren,
besefte. Hij keek Suhr veel kalmer
aan en zei„Je hebt me kranig gehol
pen, Suhr. Zonder jou had ik nu nóg
niets geweten. We zullen zien, hoe
ver we 't brengen samen. Want we heb
ben 't nog niet afgesproken, maar je
gaat natuurlijk mee. We zullen eens
zien, hoever we 't brengen samen."
„Je bent een kerel," zei Suhr, en hij
gaf zijn vriend de hand. „We laten
elkaar niet in den steek, tot we onze.
tot we de dames gevonden hebben, hè
„Prachtig," zei Krinner.
Ze drukten elkaar nog eens de hand,
en Peter Suhr ging zijns weegs naar
liet huis, waar men hem nachtverblijf
schonk, omdat Lin-Kwong zijn vriend
was geweest.
ZESDE HOOFDSTUK
DE volgende dag was een dag van
hard werken voor Peter Suhr,
maar hij vond het gezellig werk
geen gesjouw meer met stukken
steen, voor een schoonvader, die ner
gens anders oog voor had geen ge
sjouw ook met koffers van reizigers,
die scholden tegen den „koelie" en hem
slecht betaalden nu sjouwde Peter
Suhr met pakken en balen, en hij
praatte met, Chineezen, die bogen als
knipmessen voor den goedgekleeden
vreemdeling. Hij werd geëerd en ge
vleid, want hij bezat den sleutel van
het respect der velen geld. Het geld
van Krinner. Maar hij zou het den in
genieur terugbetalen later de helft
van het bedrag, dat de Duitscher be
steedde.
Dit plan had hem, meer dan de nuch
tere practische zin, dien hij in Amerika
had opgedaan, den moed gegeven, op
het aanbod van den Duitschen ingenieur
in te gaan, en mede te leven van diens
geld, tot hij zijn vrouw terug had ge
vonden. „Als de eene hand de andere
wascht, worden ze beide schoon," had
hij tegen Krinner gezegd. Him belan
gen voerden nu eenmaal langs den
zelfden weg Krinner had meer geld,
maar hij had meer ervaring in de
streken, waarin zij nu waren, hij ver
stond Chineesch en hij kon den vurigen
Krinner van onvoorzichtigheid afhou
den met zijn eigen kalme beleid
Peter Suhr was reeds als knaap met
zijn ouders naar Amerika gekomen.
Vader Suhr had het ver genoeg ge
bracht, om zijn zoon te laten studeeren,
maar rijk was hij nooit geworden. Toen
Peter dan ook, in zijn studiejaren, ken
nis maakte met Ethel Marshall, en van
het zachte ernstige meisje ging houden,
had hij aanvankelijk niet veel hoop,
dat hij de toestemming van den ver
maarden en rijken professor zou ver
krijgen. Ethel Marshall hield ook van
Peter, maar had van haar meisjesjaren
af steeds alleen voor haar vader geleefd,
en hem bij zijn werk, de studie der aard
kunde, geholpen. Zoo raakte Peter haast
vanzelf op den weg, die naar het hart
van den professor leidde geologie was
bij zijn aardrijkskundige studie slechts
een bijvak geweest hij maakte er
zijn hoofdvak van, en kwam daardoor
veel met den professor in aanraking,
werd diens knapste en bevoorrechte
leerling. En daarna wist de professor
niet beter, of hij had zelf het huwelijk
tussclien zijn twee assistenten, Ethel
en Peter, tot stand gebracht, en de
jongelui lieten het maar zoo.
Toen was professor Marshall op het
idee gekomen, een boek te schrijven
over porseleinaarde, en hij was de
streken, waar die grondsoort voort
kwam, gaan afreizen. Met zijn dochter
en schoonzoon had hij Zuid-Amerika,
Noord-Frankrijk, Limburg en Saksen
bezocht. In een tijd, dat er schijnbare
vrede heerschte tusschen de wedijve
rende Chineesche regeeringen, te Peking
en te Kanton, was het drietal naar
China gekomen, en zonder bezwaar
had het kunnen reizen door het Zuiden
en het Zuidwesten tot de burger
oorlog opnieuw uitbrak. Toen hadden
de drie Amerikanen in voortdurend
levensgevaar verkeerd. Ieder oogenblik
kon een opstandige generaal het in
zijn hoofd krijgen, de vreemde duivels
door sluipmoord te doen sterven. Maar
gelukkig waren zij er in geslaagd,
generaal Lin-Kwong te vinden, dien zij
reeds in Amerika gekend hadden, en
onder zijn bescherming hadden zij hun
werk kunnen voortzetten. Waar Lin-
Kwong ging, daar gingen zij. Van de
Chineesche politiek en van Lin-Kwong's
krijgsverrichtingen hadden zij zich niets
aangetrokken terwijl de leden van de
bende vochten en plunderden en brand
schatten, verdiepten zij zich in de
vormen van leemfiguurtjes en in den
aard van het gesteente, dat zij bij hun
graafpartijtjes onder de gele aarde
aantroffen.
Zoo was het gebleven, tot zij uit
Soei-foe werden weggevoerd door de
soldaten van den vermoorden Lin-
Kwong tot Peter gescheiden werd
van zijn vrouw, en alleen troost vond
in de wetenschap, dat zij niet alleen
was, als blanke vrouw onder woeste
lingen zij had nu de rustige, maar
schrandere en moedige Duitsche bij
zich, Helga Lethus, die door het ge
leerde drietal zonder aarzelen en zonder
vragen als een der hunnen was aange
nomen.
Toen Peter de kans schoon had ge
zien, was hij, op aandringen ook van
zijn schoonvader, den bendeleden ont
vlucht. De Peter van vroeger, de
avontuurlijke student, was weer in
hem wakker geworden. Hij had niet
voor zijn leven hoeven te vreezende
soldaten uit Kanton zouden zich wel
wachten, een vreemdeling lastig te
vallen maar het was hem een raadsel
geweest, hoe hij ooit aan de middelen
moest komen, om zijn vrouw en daarna
zijn schoonvader te gaan zoeken en
bevrijden. Het eenige middel, dat hem
ten dienste stond werken, had liij
PANORAMA, Geïllustreerd
Amsterdam, Groot Rotterd.
d. Verschijnt Vrijdags. Tezamen inet een der locale weekbladen De Stad
Gravenhage in Beeld, Ons Land, Ons Zuiden of Ons Zeeland f 1.62 V2
AMSTKRIl
AM, N.Z. Voorburgwal 262. Tel. Interc. 33170. Giro