DE DAME UIT DEN „BLAUWEN EXPRESS" (Hebt U nü Van Houten's KLM reepen geproefd 5 cent gebleven Wat is toch Roomtoffee" PATRONENKANTOOR PANORA 34 Roomtoffee in geen enkel woordenboek vindt U dien dat woord moest apart uitgevonden worden voor volslagen unieken smaak. Een reep, die zacht en welig smelt, smakend naar zachte room, vermengd met een fijnen toffee-smaak. Geen stukjes in de reep, - maar alles innig tot één enkelen smaak dooreengemengd Vraag de eerste de beste maal, dat U 'n Van Houten s KLM- reep koopt,'naar Roomtoffee! Van dit model kunt U patronen bestel len in de maten 40—4244—46 a f 0.20 plus 10 U hebt niet veel tijd en toch wilt U nog iets leuks maken voor Uw vacantie-uitrusting. Hoe vindt U het hierbij afgebeelde blousje? Snoezig, niet? Toch is het heel eenvoudig en vlug te maken. Binnen 24 uur leveren wij U het Kant-en-Klaar-patroon No. 154. Van alle in het modeboek Zomerpracht 1935 genummerde modellen zijn Kant-en-Klaarpatronen verkrijgbaar tegen den prijs van f0.20, f0.35 of f0.50. Voor toezending der pa tronen per post 10 ct. extra. Attentie! Bestellingen kunnen als volgt geschiedenDoor bemiddeling van Uw agent of bezorger; afgehaald aan het bur. van ons blad; door girostorting op no. 142700; door toezending van het bedrag per postwissel of in postzegels aan NASSAUPLEIN 1 HAARLEM Alle patronen uit Zomerpracht 1935 zijn ook aan ons bureau verkrijgbaar. Vraagt onze practische handleiding voor het gebruik der patronen, prijs slechts 15 cent. Vervolg van pagina 23 „Net wat ik dacht." Suhr stak het geld kalm bij zich. „En maak u maar niet ongerust 't is een geluk, dat die troep roovers de dames op de markt heeft gebracht. Die Tibetanen moeten in 't algemeen heel geschikte menschen zijn, en bij de monniken van llongbuk hebben ze zeker niets te vreezen." „We zullen 't hopen riep Krinner uit. „Wie haar te na komt...." Het was, alsof hij na dit dreigement zijn machteloosheid, om het uit te voeren, besefte. Hij keek Suhr veel kalmer aan en zei„Je hebt me kranig gehol pen, Suhr. Zonder jou had ik nu nóg niets geweten. We zullen zien, hoe ver we 't brengen samen. Want we heb ben 't nog niet afgesproken, maar je gaat natuurlijk mee. We zullen eens zien, hoever we 't brengen samen." „Je bent een kerel," zei Suhr, en hij gaf zijn vriend de hand. „We laten elkaar niet in den steek, tot we onze. tot we de dames gevonden hebben, hè „Prachtig," zei Krinner. Ze drukten elkaar nog eens de hand, en Peter Suhr ging zijns weegs naar liet huis, waar men hem nachtverblijf schonk, omdat Lin-Kwong zijn vriend was geweest. ZESDE HOOFDSTUK DE volgende dag was een dag van hard werken voor Peter Suhr, maar hij vond het gezellig werk geen gesjouw meer met stukken steen, voor een schoonvader, die ner gens anders oog voor had geen ge sjouw ook met koffers van reizigers, die scholden tegen den „koelie" en hem slecht betaalden nu sjouwde Peter Suhr met pakken en balen, en hij praatte met, Chineezen, die bogen als knipmessen voor den goedgekleeden vreemdeling. Hij werd geëerd en ge vleid, want hij bezat den sleutel van het respect der velen geld. Het geld van Krinner. Maar hij zou het den in genieur terugbetalen later de helft van het bedrag, dat de Duitscher be steedde. Dit plan had hem, meer dan de nuch tere practische zin, dien hij in Amerika had opgedaan, den moed gegeven, op het aanbod van den Duitschen ingenieur in te gaan, en mede te leven van diens geld, tot hij zijn vrouw terug had ge vonden. „Als de eene hand de andere wascht, worden ze beide schoon," had hij tegen Krinner gezegd. Him belan gen voerden nu eenmaal langs den zelfden weg Krinner had meer geld, maar hij had meer ervaring in de streken, waarin zij nu waren, hij ver stond Chineesch en hij kon den vurigen Krinner van onvoorzichtigheid afhou den met zijn eigen kalme beleid Peter Suhr was reeds als knaap met zijn ouders naar Amerika gekomen. Vader Suhr had het ver genoeg ge bracht, om zijn zoon te laten studeeren, maar rijk was hij nooit geworden. Toen Peter dan ook, in zijn studiejaren, ken nis maakte met Ethel Marshall, en van het zachte ernstige meisje ging houden, had hij aanvankelijk niet veel hoop, dat hij de toestemming van den ver maarden en rijken professor zou ver krijgen. Ethel Marshall hield ook van Peter, maar had van haar meisjesjaren af steeds alleen voor haar vader geleefd, en hem bij zijn werk, de studie der aard kunde, geholpen. Zoo raakte Peter haast vanzelf op den weg, die naar het hart van den professor leidde geologie was bij zijn aardrijkskundige studie slechts een bijvak geweest hij maakte er zijn hoofdvak van, en kwam daardoor veel met den professor in aanraking, werd diens knapste en bevoorrechte leerling. En daarna wist de professor niet beter, of hij had zelf het huwelijk tussclien zijn twee assistenten, Ethel en Peter, tot stand gebracht, en de jongelui lieten het maar zoo. Toen was professor Marshall op het idee gekomen, een boek te schrijven over porseleinaarde, en hij was de streken, waar die grondsoort voort kwam, gaan afreizen. Met zijn dochter en schoonzoon had hij Zuid-Amerika, Noord-Frankrijk, Limburg en Saksen bezocht. In een tijd, dat er schijnbare vrede heerschte tusschen de wedijve rende Chineesche regeeringen, te Peking en te Kanton, was het drietal naar China gekomen, en zonder bezwaar had het kunnen reizen door het Zuiden en het Zuidwesten tot de burger oorlog opnieuw uitbrak. Toen hadden de drie Amerikanen in voortdurend levensgevaar verkeerd. Ieder oogenblik kon een opstandige generaal het in zijn hoofd krijgen, de vreemde duivels door sluipmoord te doen sterven. Maar gelukkig waren zij er in geslaagd, generaal Lin-Kwong te vinden, dien zij reeds in Amerika gekend hadden, en onder zijn bescherming hadden zij hun werk kunnen voortzetten. Waar Lin- Kwong ging, daar gingen zij. Van de Chineesche politiek en van Lin-Kwong's krijgsverrichtingen hadden zij zich niets aangetrokken terwijl de leden van de bende vochten en plunderden en brand schatten, verdiepten zij zich in de vormen van leemfiguurtjes en in den aard van het gesteente, dat zij bij hun graafpartijtjes onder de gele aarde aantroffen. Zoo was het gebleven, tot zij uit Soei-foe werden weggevoerd door de soldaten van den vermoorden Lin- Kwong tot Peter gescheiden werd van zijn vrouw, en alleen troost vond in de wetenschap, dat zij niet alleen was, als blanke vrouw onder woeste lingen zij had nu de rustige, maar schrandere en moedige Duitsche bij zich, Helga Lethus, die door het ge leerde drietal zonder aarzelen en zonder vragen als een der hunnen was aange nomen. Toen Peter de kans schoon had ge zien, was hij, op aandringen ook van zijn schoonvader, den bendeleden ont vlucht. De Peter van vroeger, de avontuurlijke student, was weer in hem wakker geworden. Hij had niet voor zijn leven hoeven te vreezende soldaten uit Kanton zouden zich wel wachten, een vreemdeling lastig te vallen maar het was hem een raadsel geweest, hoe hij ooit aan de middelen moest komen, om zijn vrouw en daarna zijn schoonvader te gaan zoeken en bevrijden. Het eenige middel, dat hem ten dienste stond werken, had liij PANORAMA, Geïllustreerd Amsterdam, Groot Rotterd. d. Verschijnt Vrijdags. Tezamen inet een der locale weekbladen De Stad Gravenhage in Beeld, Ons Land, Ons Zuiden of Ons Zeeland f 1.62 V2 AMSTKRIl AM, N.Z. Voorburgwal 262. Tel. Interc. 33170. Giro

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1935 | | pagina 34