Jungfraugtobied ONGEVALLEN VERZEKERING WETENSCHAPPELIJK NIEUWS N.V. HANDELSWETENSCHAPPEN MIDDELBAAR ONDERWIJS STAATSEXAMEN A EN B speciaal prospectus REPETITIE-CURSUSSEN we0rdenn4eedi iaar ZWITSERLAND ONZE GRATIS F 300.000.- 35 aan een anderen wilden stam verkocht was, wie weet waar. Het kon niet. Ook zijzelve kon niet gehoorzamen aan liet bevel, dat haar nu gegeven werd. Maar zij waren heiden in de macht der monniken. Doodsgevaar had weinig indruk gemaakt op Helga Letlius maar hier kwam het groote gevaar, dat zij diep in haar binnenste altijd had gevreesd. Had zij te veel gewaagd Zij zag geen weg om te ontkomen, want dat Oeyo-Go niet schertste, dat hij in bitteren ernst sprak, dat zag en voelde zij. Ze kon niet ontkomen en toch ontkomen möèst zij. Even ging een gedachte door haar geest aan den Duitscher, die bij den treinoverval voor haar was opgetreden die haar had willen vrijkoopen, met al wat hij bezat desnoods. Als die hier was.... Maar zij moest niet droomen. Zij moest kalm zijn en tactisch. Zij mocht en wou geen vrees toonen. Met groote, rustige oogen beantwoordde zij den Hakke renden blik van den monnik. „Hebben die mannen ons gezien, Oeyo-Go V' vroeg zij heel zacht en voorzichtig. „Hebben zij ons liefge- kregen Om den mond van den monnik vloog een verachtelijk lachje. Liefgekregen Zijn wereld kende het begrip liefde niet. Hier telde alleen de man mee, hier besliste zijn wil alleen. Wat was een vrouw Een wezen van de aller laagste kaste, zonder ziel, niet veel meer dan een ding. Want van die Vriendschap der Hoogen dacht Oeyo- Go óók steeds meer het zijne. In de wereld van Oeyo-Go werd niet bemind en niet gevraagd. De vrouw, die iemand beviel, die hem nuttig zijn kon, die nam hij. Wat de politiek van het klooster voorschreef, dat gebeurde. Iets anders kon Oeyo-Go zich niet voor stellen. Zijn plannen zaten goed in elkaar. Of twee vrouwen wilden of niet wilden, liet hem koud. De Kussen zouden machtig worden in Rongbuk, en Oeyo-Go zou den verslagen kangpo als trede gebruiken naar den troon, en den invloed der Heiligen, der Vrien dinnen van de Hoogen, zou hij naar believen gebruiken tot zijn eigen macht. Want boven alle bergtoppen uit zagen die Kussen, wat Oeyo-Go hun had toe gezegd macht en rijkdom en als zij de vrouwen tot zich moesten nemen, om die macht en dien lijkdom te bereiken, dan déden zij dat. „Gij wordt heden de vrouw van het blanke hoofd, Lada-Yul," zei hij stuursch. Helga Lethus fronste het voorhoofd. „De eerwaardige kangpo heeft het recht niet, op die wijze over ons te be schikken, Oeyo-Go," sprak zij. „Breng mij bij hem." Helga Lethus boezemde Öëyo-Go niet het minste ontzag in dat kon geen vrouw en geen blanke, geen kangpo en geen Dalai Lama zelfs. Maar zooals zij daar stond, smal en strak, bijna als een koppige knaap, die bever zou sterven dan zijn gedachten te open baren, kwetste ze zijn ijdelheid en zijn ongeremde zucht naar macht. Het meisje voelde zich betrekkehjk veibg. Zij begreep het bevel nief, dat haar gebracht werd namens den kangpo maar zij twijfelde er niet aan, of het wel van den kangpo kwam. Dus eischte zij, voor den gebieder des kloosters geleid te worden. Maar Oeyo-Go had andere plannen. Wilde zij niet goed schiks, dan kwaadschiks. Zij kon den tempel niet uit, daar zou hij voor zorgen tot hij terug was gekomen met de twee Kussen, en haar en de andere vrouw aan hen tot vrouw had gegeven. Dan waren zij 't eigendom, de slavinnen van die Russen, van Oeyo-Go's bond- genooten. Dan heerschte Oeyo-Go. „Ga naar uw cel," beval hij. „Breng mij naar den kangpo," beval Helga Lethus met gelijken trots. Toen sprak Oeyo-Go niet meer. Snel grepen zijn armen naar haar, en hij had haar vast, voor zij terug kon wijken. Helga Lethus had geen kracht om te schreeuwen. Alleen spanden zich haar spieren, verzette zij zich uit alle macht tegen de kracht van den man, die haar wilde optillen en wegdragen. Eén hand kreeg zij vrij. De kracht der vertwijfebng scheen zich daarin te verzamelen. Zij voelde, hoe haar vingers zich kromden, en onwillekeurig verhief zij de hand. En toen was er opeens een andere arm, een gebruinde, gespierde mannenhand, die over den schouder van Oeyo-Go heenkwam en hem met een fikschen ruk achterover deed buigen. „Loslaten, schurk!" Ilelga kwam niet eens tot het besef, dat die woedende, dof uitgeroepen woor den Duitsch waren. Zij hoorde de stem slechts, zij zag, hoe Oeyo-Go met ge weld werd weggesbngerd en bijna tegen den vloer tuimelde. In zijn plaats stond opeens een heel ander mannengezicht voor haar, een gezicht, waarin een paar blauwe oogen toornig fonkelden. Met een werktuiglijke beweging streek Helga Lethus zich het haar van het voor hoofd. Zij herkende dat mannengelaal aanstonds, alsof zij het niet ééns, maar duizendmaal in haar leven gezien had. Oeyo-Go was webswaar afgedeinsd. maar taai en lenig als een kat was hij staande gebleven. Hij ging den vreem deling niet te lijf. Met een paar snebc sprongen, die men niet van hem ver wacht zou hebben, was hij weg. Achter hem ruischte het gordijn dicht. „Laten we maar gauw maken, dat we wegkomen riep Krinner. Nog sidde rend van toorn bekeek hij zijn vuis ten. „Ik weet niet, of ik wel verstandig doe, weg te gaan," zei Helga Lethus. Haar adem ging zwaar. „Ik moet eerst met mijn vriendin praten. Zonder haar ga ik in geen geval. Maar u kunt niet wachten. U moet dadelijk wegStraks komen de tempeldienaars. Er worden hier geen Europeanen geduld „Dacht u, dat ik zonder u wegging zei Krinner. Er kwam een strakke trek in het gezicht van Helga Lethus, en zij stond daar weer als een standbeeld. „Ik zal met mijn vriendin spreken," zei ze. „U moet onmiddellijk weg. Ik ben voor niets bang. Ik sta onder be scherming van den kangpo." „Haaldan gauw uw vriendin!" drong Krinner aan. „Ik vertrouw dien kangpo net zoo min als de rest. Wees ver standig. Schreeuwend stormden de tempel dienaars binnen. Zes, tien, twintig Een chaos van dreigende gezichten over stroomde het vertrek. Stokken met zware kogels werden opgeheven, lem meten flikkerden. Krinner's hand ging naar zijn heup. „Laat zittenzei naast hem een zenuwachtige vrouwenstem. „Niet schieten Krinner lachte verachtehjk, maar hij bet zijn hand dalen. Zij had gel ijk, liet hielp niets. Wordt vervolgd. ROTTERDAM. Stationsweg 24. Tel Interc. 50540. Giro nr. 101981. 's GRAVENIIAGE, Stationsweg 95. Tel. Int 111666. Giro nr. 43141. UTRECHT. Biltstraat 142, Tel. Int 13473. Giro nummer 149397. 's HERTOGEN- BOSCH, Stationsweg 27. Tel. Interc. 1215, Giro nr. 129750. MAAST RICH 1Boschstrnat 110. lel. Interc 1.13. Giro nr. 124690. De voorwaarden van onze gratis ongevallenverzekering zijn op aanvraag verkrijgbaar. Leliegracht 30 Amsterdam C. on'ïerwVj's Zeer b i I I ij k ^iucum v_»Mi V i persoonlijke mondelinge studie- leiding rep. lessen garantie I I ii k e I e s a e I d e n Prospectus no.52, Inlichtingen, Proeflessen kosteloos In het Jungfraugebied ontvouwt de bergnatuural de schoon heid van een onvergelijkelijk vaoantieland. Interlaken met Kursaal en zwembad als centrum. Grindelwald (zwembad) en Lauterbrunnen (Trümmelbach-watervallen) in de glet- scherdalen, Mürren (zwembad). Wengen (zwembad) en Scheidegg (vrij van hooikoorts!) hoogerop in de bergen. De wereldbekende uitzichtspunten Jungfraujoch (3457 M., temidden van de eeuwige sneeuw) en Schynige Platte (2000 M.; Alpentuin). Alle inlichtingen door de Zwitsersche VerkeerscenIrale Joh. Verhulststraat 147. Amsterdam en alle Reisbureaux. Uitkeeringen van f600.bij overlijden, f300.bij de amputatie van een hand of voet boven pols of enkel of bij het onherstelbaar* gezichtsverlies uit een oog. Wij betaalden reeds meer dan uit, op grond van onze verzekeringsvoorwaarden.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1935 | | pagina 35