'ALM OLIVE
IEDEREN
DAG moet een
FONGERS RIJWIEL of f 35-
in contanten worden gewonnen!
Maar bovendien eens per r
maand een extra prijs van J «HW.-
van f500.'
35
de hoogste, die in dat deel van Tibet
voorkwamen. De vrouwen zochten,
slopen, drongen tusschen de boompjes
door, waar die maar eenige ruimte lieten,
en vonden een poortje, dat met een
zware houten klink gesloten was. Met
eenige inspanning kregen zij het poortje
open en zij gingen er door.
Er groeiden daarachter slechts lage
gewassen maar er was een gangetje
in den grond, een kloof, waarin men
gebukt gaan kon, zonder vanuit de
omringende woningen gezien te wor
den. Ethel Sulir bleef, op aandringen
van Helga, bij het poortje de wacht
houden, en het blonde meisje sloop
alleen verder, diep neergebogen. Als zij
opkeek, zag zij nu en dan aan dezen
of aan genen kant van het gangetje
een poortje, gelijk aan dat, waardoor
zij gekomen was, en ook aan het einde
van het gangetje was zoo'n poortje.
Verder kon zij niet, en het poortje was
stevig dicht. Zij ging er tegenaan zitten,
om door een andere lichaamshouding
wat rust te vindenzij wachtte en
dacht na.
En toen hoorde zij aan den anderen
kant van het poortje stemmen. Het was
stil zij kon bijna ieder woord verstaan.
Eén der stemmen herkende zijhet
was het schorre geluid van Oeyo-Go.
Hij sprak den naam Krinner uit.
Het was daarna even stil. Toen hoorde
zij een onbekende stem zeggen „De
kangpo vindt, dat niet hij de rust der
goden verstoort, maar de anderen."
„Hij heeft hun toch zelf toegestaan,
den berg te beklimmen en liij heeft
hun gidsen meegegevenzei Oeyo-Go.
„Inderdaad," zei de vreemde stem.
„Maar ik heb dien mannen moeten
zeggen, langs welken weg zij de blanke
mannen moeten voerenlangs den
gletscher door het dal des doods naar
den noordoostelijken muur."
„Niet het noordelijke pad op vroeg
de stem van Oeyo-Go verschrikt.
„Neen, Oeyo-Go," sprak de bond
genoot van den oproerigen monnik. „Den
anderen weg, het doolpad, dat uitloopt
op het dal des doods."
„Maar dan komen de Russen nooit
terugriep Oeyo-Go uit.
„Neen," zei de man onverschillig.
„Zij zullen Rongbuk niet weerzien. De
kangpo heeft me gezegd, dat zóó de wil
is van den Dalai Lama."
Helga Lethus luisterde vol ontzetting.
Haar kennis van de Tibetaansche taal
was nog niet groot genoeg, om alles te
begrijpen, wat er daarginds gesproken
werd, maar de hoofdzaken waren haar
toch duidelijk. Zóó was dus de kangpo,
haar beschermer, de edelmoedige wijze
Een sluwe intrigant was hij, die met
twee tongen sprak en listig verderf
zaaide, waar hij zegen scheen te schen
ken
Langzaam ging zij door de smalle
kloof terug, en toen zij weer bij Ethel
Suhi- kwam, verzocht zij die, aanstonds
terug te keeren naar haar kamer. Daar
besprak zij het geval met haar lot-
genoote. De Russen waren geen vrienden
van haar beiden, maar het waren
blanken, het waren menschenHaar
gevoel van recht kwam in opstand
tegen het moorddadige opzet van den
ouden abt. Hij had den Russen kunnen
verbieden, verder te trekken. Dat was
eerlijk geweest. Maar zoo De
menschen moesten gewaarschuwd wor
den, hoe dan ook.
„Wij kunnen ze niet waarschuwen
riep Ethel Sulir uit.
„O jawel," antwoordde Helga. Zij
lachte vermoeid. Het was volstrekt niet
zoo moeilijk, den Russen een boodschap
te zenden. Tenminste..Wat zij pogen
wou, was meteen een proef een rniddL
om na te gaan of de man, die buiten
wachtte, een wensch van liaar zon
willen vervullen een wensch althans,
die een nobele daad van hem vroeg.
Zij voelde, dat hij het willen, dat hij
het doen zou. Misgerekend, kangiro, mei
al uw sluwheid Hij mocht over Oeyo-G<>
triomfeeren, zooveel hij wildemaar
niet ten koste van blanken, van die
Russen, van dien Duitscher daarbuiten
en van Peter Sulir, van haar vriendin
en haarzelve.
Een half uur dacht zij nog na. Toen
schreef zij snel een paar regels op een
blad papier, peuterde een lossen steen
uit den muur onder het raam en om
wikkelde het papier en den steen met
een stuk rijstpapier, waarin haar vruch
ten uit den kloostertuin waren gebracht.
Zij wachtte, tot zij den man uit den
blauwen express weer op de rots tegen
over het raam zag zitten toen wierp
zij, en haar projectiel vloog over den
muur en kwam neer in het losse
gesteente daaronder. Duidelijk zag zij
de blij verraste beweging, die de man
aan den overkant maakte; zij zag hem
onmiddellijk daarna kalm en bedacht
zaam opstaan van zijn harden zetel en
een paar stappen voortloopen, rond
ziende, of er niemand op hem lette.
Toen eerst bukte hij zich en raapte hij
het pakje op. Helga trok zich snel
terug van het raam.
Den heelen verderen dag bleven de
beide vrouwen op haar kamer. Tegen
den avond, toen de eerste blauwe
schaduwen zacht neerzonken, zagen zij
door het raam twee mannen met een
bepakten yak in zuidelijke richting
wegtrekken Krinner en een inboorling,
waarschijnlijk zijn bediende. Krinner
sloeg nog een heimelijken blik naar het
venster. Hij kon Ethel Suhr even zien.
maar Helga niet die stond in de
schaduw. Zij echter zag hem na, tot de
beide gestalten verdwenen waren in het
avonddonker.
„Meneer Krinner Borjev stond met
een norseli gezicht op en ging den man,
die naderde, een paar stappen tegemoet.
Hij en de zijnen hadden reeds 'n uur
lang, door hun kijkers, verbaasd geke
ken naar de twee gestalten, die plot
seling waren opgedoken uit 't wit van
het berglandschap en voorzichtig, voetje
voor voetje, opklommen naar 't hoofd
kwartier der expeditie. Al spoedig had
den zij ontdekt, dat de voorste niemand
anders was dan die Duitscher, wiens
dolzinnig gedrag hen in Rongbuk in zoo
groot gevaar had gebracht, en de woor
den, die Borjev's broer tusschen zijn
tanden door uitstiet, waren lang geen
woorden van hartelijk welkom.
„Komt u ons na zonder permissie van
den kangpo, meneer Krinner In de
stuursche woorden van Borjev klont
iets als een opkomend onweer. Krinner
was blijven staan en haalde nog eens
langzaam en diep adem. Toen eerst gaf
hij antwoord op de vraag van den Rus.
„LT zult er wel niets tegen hebben,
denk ik, meneer Borjev."
„Meneer De aderen in 't voorhoofd
van Borjev zwollen dreigend op. Zijn
broer was eveneens opgestaan en kwam
aangeslenterd, gereed, om den brutalen
Duitscher knock-out te slaan. Krinner
keek hen beiden kalm aan.
„De heeren schijnen nog niette we
ten, welken kant zij opgaan."
„Wat bedoelt u daarmee, meneer
Krinner t"
Wordt vervolgd
inula
ROTTERDAM, Stationsweg24. Tel Interc.50540. Giro nr. 101981. 's GRAVENHAGE, Stationsweg 95. Tel.
In! 111666. Giro nr. 43141. UTRECHT, Biltslruat 142. Tel. Int 13473, Giro nummer 149397. 's HERTOGEN
BOSCH, Stationsweg 27. Tel. Interc. 1215, Giro nr. 129750. MAASTRICHT. Boschstraat 110. Tel. Interc 171"-.
Giro nr. 124690. De voorwaarden van onze gratis ongevallenverzekering zijn op aanvraag verkrijgbaar.
Alleen met het doel nieuwe afnemers te maken voor Paimolive zeep de schoon -
heidszeep vervaardigd uit olijf- en palmoliën loven wij iederen dag een splin
ternieuw Fongers rijwiel 4a uit.
De wedstrijd is zoo eenvoudig dat elk kan winnen er is gelijke kans voor iedereen.
En als U dit verkiest kunt U. inplaats van een rijwiel, 35.— contant krijgen!
Iedereen kent Paimolive zeep. Duizenden vrouwen hebben er de charme van haar
teint, de frischheid en aantrekkelijkheid van haar fluweelzachte huid aan te dan
ken. Als U nog geen gebruiker bent van Paimolive zeep, neem dan deze gelegen
heid te baat, om vast te stellen wat zij voor U zal doen.
De regels voor dezen wedstrijd zijn niet moeilijk. Het is alles zeer eenvoudigwij
willen alleen weten waarom U Paimolive zeep verkiest. En hiervoor kennen wij
deze waardevolle prijzen toe. Daarenboven, als extra prijs, eens per maand een be
drag van 500.voor de beste inzending dier maand.
Voor nadere bizonderheden zie hieronder. Ga dus naar Uw winkelier en vul nog
heden Uw inschrijf-formulier in. Iemand moet dagelijks winnen. Misschien U
1 Ga naar Uw winkelier en koop 3 stukken Paimolive zeep voor 37'/j ct. Van
hem ontvangt U een inschrijf-formulier met alle bizonderheden^.
2 Schrijf op dit formulier in 30 woorden of minder waarom
U Paimolive zeep verkiest. Wij kijken niet naar literaire
waarde de beste idee zal winnen.
3 Stuur Uw ingevuld formulier naar Paimolive, Postbus 671,
Amsterdam-C., onder bijvoeging van 3 zwarte banden der
Paimolive verpakking. Het staat ieder vrij zooveel inschrijf
formulieren te zenden als hij wil.'
Voor ieder formulier 3 zwarte-
banden bijvoegen.
Vraag Uw winkelier om
Uw inschrijf-formulier
Dagelijks: een rijwiel.
Extra prijseens per maand,
