DEN GENERAAL DE ECHTE! GEGARANDEERD COFFEïNEVRU koffie 40 852 geneesheeren KOFFIE HAG VIJFDUIZEND GULDEN VOOR DE ABONNÉ'S VAN PANORAMA OP 5 DECEMBER A.S. COFFEïNE wiens witte oogballen angstwekkend rolden en wiens mond zicli vertrok in een afschuwelijke grijns. Het kleine leger soldaten, gewapend met dolken, messen, sabels en geweren, escorteerde dit trio. Voor een bende muiters, die gereed stonden hun bevelhebber te vermoorden, waren zij opvallend stil. Zij schenen bang om leven te maken. De generaal keek hen met belang stelling aan. Hij haalde zijn stok te voorschijn en legde dien voor zich op zijn bureau. „Goedenmiddag, vriend Roncador," zei hij met aangename stem tegen den neger. „Misschien wil je het genoegen hebben mij neer te schieten In dat geval sta ik geheel tot je dienst." De mond van den neger opende zich en zijn volgelingen keken zenuwachtig toe. „Misschien begrijp je me niet," zei de generaal geduldig, alsof hij aan een kind iets uitlegde. „Je moogt me neerschieten, als je dat wilt. Ik zal er niet den minsten last of hinder van hebben." Met een onverschillig gebaar nam hij den wandelstok op. „Nou schiet dan," schreeuwde hij. „Ik verzoek je zelfs om te schieten Hij stond op, alsof hij voor den neger een beter mikpunt wilde wezen, doch hield een hand om zijn wandelstok geklemd. Eensklaps scheen de neger weer tot zichzelf te komen. Een schorre kreet ontsnapte aan zijn lippen. Hij richtte de revolver en vuurde snel op het hart van den generaal. Doch toen de grijze rook was opgetrokken, stond de generaal nog steeds rustig glim lachend voor hem. De neger scheen geschrokken. Zijn handen beefden. „Schiet gerust opnieuw, vriend Ron cador," opperde de generaal. Opnieuw werd de revolver gericht en weer klonken vier schoten. De generaal glimlachte steeds door. „Ik begrijp het volkomen," zei hij vriendelijk, „en ik sympathiseer met de gedachte. Jullie kwamen hier om de macht van mijn kleinen wandelstok eens te beproeven. Je wist natuurlijk, dat die schoten mij niet zouden deren, anders zou je niet op je generaal ge schoten hebben." De neger staarde dom voor zich uit. Hij scheen absoluut niet in staat een enkel woord te zeggen. De generaal keek de overige opstandelingen eens aan. „Ga niet heen, vrienden," verzocht hij. „We zullen nu nog een andere kleine demonstratie geven." Hij kwam van achter z'n bureau uit en reikte den wandelstok aan den beven- den neger. „Heb vertrouwen," zei hij kalm. Met groot vertoon greep hij zijn eigen revolver uit zijn zak en keek met een flauwen glimlach naar Dalton en daar na haar de andere muiters. „Kijk nu goed toe," zei hij, en vuurde. De neger viel als een blok op den grond. De muiters schreeuwden van angst en renden in wilde vlucht door de deur naar buiten. „Heb je het gezien, mijn vriend V' zei de generaal. „Ik heb reeds lang dezen Roncador niet vertrouwd. Ik wenschte van hem af te komen, maar ik wilde tevens een kleine demonstra tie geven. Ik verzocht een vriend van mij, zijn vertrouwen te winnen en hem daarna over te halen mij neer te schieten. Mijn kleine stok, dat wist ik, zou me beschermen Hebt U de aankondiging van onze St. Nicolaas-surprise in ons blad van 5 September j.l. met aandacht gelezen U behoort natuurlijk ook tot de vaste kern onzer abonné's en komt derhalve voor de prijsverdeeling in aanmerking. „Maar hem beschermde hij toch niet." „Dat zou ook onzinnig zijn. Sommigen van mijn mannen zouden dan ook zeker getracht hebben hem te stelen." „Maar waarom bent u dan niet dood?" vroeg Dalton nog steeds ten hoogste verbaasd. „Ik heb u reeds gezegd, dat ik bij - geloovig was. Voor deze gelegenheid heb ik mijn vriend verzocht, den kleinen stok met een speciaal toovermiddel te versterken. Hij slaagde hierinKijk maar." De generaal nam den stok op, schroef de den gouden knop er af, en haalde er acht scherpe koperen patronen uit. „U moogt raden waar deze vandaan komen." Er viel een oogenblik van stilte, waarop de generaal opnieuw het woord nam. „15.000 dollars T" vroeg hij glim lachend. „Voor den drommel ja," zei Dalton met bewondering. „U zult wel een langen tijd president blijven." „Contant, astublieft." zei de generaal. „Ik weet zooals ik trouwens altijd over alles en allen goed ben ingelicht dat u precies 15.000 dollars in uw porte feuille hebt." Dalton greep in z'n zak en haalde een dikke rol bankbiljetten te voorschijn. Hij overhandigde deze aan generaal Bias Espina, die ze zorgvuldig natelde. „Het bedrag is in orde," zei hij ten slotte. „Maar neem me niet kwalijk ik heb het heel druk Dalton verliet zonder te groeten de kamer. Toen hij weg was, boog de generaal zich over zijn bureau. „Sta op fluisterde hij. „We zijn alleen." De neger sprong op en grinnikte van z'n eene oor naar 't andere als een opgetogen schooljongen. De generaal nam een bankbiljet van den stapel en gaf het hem. „Uitstekend, vriend Roncador," zei hij hartelijk. „Als de vrede geteekend is, maak ik je eersten acteur in ons natio naal theater. Je speelde je moeilijke rol uitmuntend, zonder ook maar één enkele font te maken SMART HART EMZENUWENl in binnen- en buitenland hebben schriftelijk hun ingenomenheid betuigd met het feit, dat de gegarandeerd coffeïnevrije koffie Hag een uitkomst is in alle gevallen, waar slapeloosheid, hartkloppingen en andere nerveuse storingep dwingen, de schadelijke werking der coffeïne volkomen uit te schakelen. Hag is echte, zuivere plantagekoffie van hoogstaande kwaliteit, vakkundig gekozen uit een keur van de fijnste koffie- boonen. Alléén de coffeïne, de ongewenschte prikkelstof, is uit deze koffieboonen ver wijderd en wel volgens het meest volmaakte pro cédé, dat door nieuwe octrooien beschermd is. (Ned. Oct. Nr. 13 155 en Nr. 33 873). Daarom is koffie Hag niet alleen een weldaad en een uit komst voor menschen met een gevoelig orga-' nisme, maar ook een ongekend genot voor de meest verwende fijnproever. Zeer terecht noem de een Nederlandsche geneesheer koffie Hag dan ook een zegen voor de menschheid. SPAART HART EN ZENUWEN!

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1935 | | pagina 31