BESLISSINGS-
DROOMLAND
VAN HOUTEN'S
Patronenkantoor Panora
ii
dè nieuwe wintermode
K. L. M. REEPEN
Ruim vallende
mouwen en
smockwerk
Winterweelde 1936,
34
GRATIS
V/AtN.HOUTLlJtS
proeven
zoolang
de voorraad
strekt!
Nederland gaat beslissen, of het voor
taan Van Houten s K.L.M -reepen zal ver
kiezen boven alle andere. Slechts één
wapen brengt Van Houten daarbij in het
geding: zijn uitzonderlijke kwaliteit! Oor
deel onbeïnvloed. Vraag Uw winkelier om
een gratis proefreepje. Iedere goede
winkelier werkt samen met Van Houten
Zoolang de voorraad strekt is hij Uw
gastheer! Proef met oordeel en verstand.
Van Houten kent Uw beslissing! U taalt
dan niet meer naar een andere reep
De beste voorbeelden hiervan vindt U in
het bekende modeboek, dat zoojuist is uitge
komen. 230 modellen, waaronder wel 90
voorbeelden van Kinderkleeding ontworpen in
Weenen, Parijs en Berlijn, zijn in dit boek ver
werkt. Wanneer U er alles van wilt weten, be
stelt dan direct een exemplaar.
„Winterweelde 1936" kost voor U als abonné
50 cent (niet-abonné's 60 cent).
Bestellingen kunnen cHs volgt geschieden Door bemiddeling
van Uw agent of bezorger; afgehaald aan het bureau van
ons blad; door girostorting op No. 142700; door toezen
ding van het bedrag per postwissel of in postzegels aan
Nassauplein 1 Haarlem Giro 142700
liet modeboek beaat
mantels, japonnen, rok
ken, blouses, kinderklee
ding, haak- en breipa-
tronen, vele artikelen,
enz. Van elk genummerd
model zr;n knippatronen
verkrijgbaar in alle ge
bruikelijke maten tegen
den prijs van 20, 35 ct.
Vervolg van pag. 23
„Maar, meneer Peck...."
„Je hoort wat ik zeg. Ik zal betalen.
Begrijp je Al je tijd voor Algernon."
„Ja, meneer," zei Hadrian ietwat
zenuwachtig.
„En je zorgt, dat hij in 't elftal blijft.
En dat hij promoveert. Of anders.
Hij speelt 't seizoen uit en hij haalt zijn
briefje, of ik zal je krijgen."
Hadrian voelde de onredelijkheid
van dit voorstel hij zag er zelfs iets
immoreels in. Hij wou protesteeren. Hij
wou zeggen, dat hij ook om zijn andere
klantjes moest denken, en dat hij niet
aansprakelijk was voor Algernon's
geestelijke uitrusting. Maar meneer
Peck keek hem zoo dreigend aan, dat
hij niets deed dan stil blijven zitten en
zijn mond open- en diehtdoen, als een
iseh, die niet snapt, dat hij buiten 't
water is.
„Begrepen f" donderde meneer Peck.
„Ja, meneer," zei Hadrian zacht.
„Dat is dan dht."
Meneer Peck- keerde zich strak en
onbarmhartig om en liep de kamer uit,
gevolgd door zijn kolossalen en knorrigen
zoon. Hadrian zat verslagen in zijn stoel.
Hij was geschrokken en beschaamd.
Hij had het geval niet aangepakt,
zooals de ideale man van juffrouw
Joyce het gedaan zou hebben. Hij had
zijn persoonlijkheid niet laten gelden
tegenover meneer Peck. Hij had geen
respect afgedwongen.. Hij was een muis
geweest en geen man. En 't allerergste....
hij was bang geweest.
Midden in dit gepeins sloeg de deur
open en stormden er vier studenten de
kamer binnen.
„Hè," riep de zwaarste hunner,
„smeer 'm. We willen hier vergaderen.
Pak je weg, Pinky."
Nu was Hadrian aan 't werk voor
een nieuw doctoraat, dus zijn vrije
tijd was kostbaar. Hij had verder wil
len gaan aan zijn proef schrift, en daar
kwamen ze hem nu storen. Sterker
nog, hij werd kortweg van zijn eigen
kamer gewezen.
„Schiet op," zei de forsche student.
„Ga maar wandelen, dan hebben de
meisjes ook wat," zei een ander. Hij
greep Hadrian's hoed van het bed en
slingerde dien naar zijn hoofd.
„Maar. ik wou werken."
„Marsch," zei de groote.
Hadrian raapte zijn hoed op en
schoof de kamer uit, en toen de deur
achter hem dichtging, hoorde hij gelach
en minstens één opmerking „Ik zou
Pinky wel eens een rondje willen zien
vechten met een haas," zei een zijner
onderdrukkers.
„Twee tegen een voor den haas,"
zei een ander.
Hadrian liep naar de trap. In zijn
ziel kookte het. Toch was het geen
nieuwe ervaring het was maar een
staaltje van de manier, waarop hij al
jaren door de studenten behandeld
werd maar ditmaal voelde hij het -
wat hem nog nooit gebeurd was als
een vernedering. Tot nu toe was hij al
tijd gegaan, zooals hij nu ging, en had
hij 't als vanzelfsprekend beschouwd,
dat hij in een hoek werd geduwd. Tot
nu toe had hij het bekeken als 'n staaltje
van '8 werelds loop, en had hij geen
schaamte, maar enkel een zekere
waterige ergernis gevoeld. M»°. nu
huilde hij bijna.
Hij liep -over de binnenplaats naar
de cantine een kop thee zou hem
goed doen, dacht hij. Toen hij op een
stoel zat, deed hij verlegen zijn bestel
ling. Nauwelijks was hij bediend, of
er kwam een half dozijn studenten
binnen, mannelijke en vrouwelijke.
„Ah, daar hebben we Pink den Mep
per I" riep een student. „Weer aan den
lurk I Stombezopen
„Als ie z'n knuisten maar thuis
houdt," zei een ander jongmensch.
„Hij is pas gevaarlijk na z'n achtsten
borrel."
„We moeten er iets aan doendat
eisclit het belang der samenleving."
„Pink, het publiek eischt, dat je die
uitspattingen staakt, vóór 't op bloed
vergieten uitloopt."
„Pak een van allen zijn borrel, dan
houden wij hem in bedwang."
Pink gleed van zijn kruk en ging
met zijn rug tegen de toonbank staan.
„Laat me met rust," zei hij bevend,
„Laat me met rust, of ik maak er rap
port van." En toen want hij zag,
dat de meisjes naar hem keken met
een minachtend medelijden in hun
oogen drong hij blind zijn kwel
geesten voorbij en zocht de frissche
lucht.
Hij dorst niet terug te gaan naar
zijn kamer, want die was in gebruik.
Hij liep dus maar, en al loopende
kwam hij langs het postkantoortje,
en door de macht der gewoonte bleef
hij daar staan, om naar post te vragen.
Er was een dikke brief voor hemin
den linker bovenhoek stond de naam en
het adres van N.V. Karakterbouw. Hij
wrong het pakje in zijn zak en wandelde
nog een uur, totdat hij meende, veilig
naar zijn eigen kwartier terug te kun
nen gaan. Zijn kamer was leeg, maar
de vloer lag bestrooid met de eindjes
van vele sigaretten zijn bed lag door
elkaar overal was wanorde. Hij ging
eerst opruimen.
Toen sloot hij met zorg de deur, en
zette zich in een stoel, om zijn aan
dacht te wijden aan het drukwerk, dat
hem gegarandeerd van een muis in
een man zou veranderen.
Hij las gulzig
„Het geheim van den karakterbouw,
het mysterie der persoonlijke gedaante
verwisseling, schuilt in de verbeelding,"
zei het leerboek. „Zijt gij onbeduidend,
verlegen, laf, verbeeld u dan het tegen
overgestelde te zijn. Ga daarbij zoo
ver mogelijk. U zit in een kuil, gegraven
door uw minderwaardigheids-complex.
U moet een nog dieperen kuil graven,
zoodat uw levensstroom door een wij
der, edeler bedding gaat loopen."
Hadrian dacht hier over na, maar
hij kon niet vinden, dat 't hem veel hielp.
„U zult het in 't begin moeilijk vin
den, de gewoonten van een heel leven
te overwinnen. Maar oefen u. Train
uzelf. Tracht gestadig uw geest te
richten. Verbeeld u, in de eenzaamheid
van uw eigen kamer, te zijn, wat gij
niet zijt. Kies uw ideaal. Stel u voor,
dat u dat bent, al die heerscherseigen-
schappen bezit. Maar dit is niet genoeg.
U meet de gelaatsuitdrukking, de ge
baren en de houding aannemen van het
karakter, dat u bewondert. U moet
doen. Hebt u een zachte saaie stem,
neem dan een feilen en snijdenden
spreektoon aan. Wen u het woorden-
PANORAMA. Geï)R*au«erd weekblad. Verschijnt Vrijdags. Tezamen met een der locale weekbladen De Stad
Amsterdam, G' „ot Rotterdam. 'sGravenhage in Beeld, Ons l^tnd. Ons Zuiden of Ons Zeeland f 1.6214
per kwartaal of fO.12% per week. Franco p. post f 1.75 per kwartaal bijvooruitbetaling. Bureaux: HA ARLEM
Nassaulaa 51,Tel. Int, 15866. Giro 142700. AMST ERDAM, N.Z.Voorburgwal 262. Tel.Int.55170. Giro nr. 97946.
