ANTWERPEN-BAD
EINDE SEIZOEN
Herfstluchten over de Schelde, te Antwerpen. De groote en de kleine plezierbooten wachten thans vruchteloos op reizigers.
DE natuur heeft de bordjes verhangen zij
heeft ons den waarachtigen herfst ont
nomen en, afgaande op de vele en felle
stormen, rukwinden en koude regenvlagen,
welke wij den laatsten tijd maar al te dikwerf in
ontvangst mochten nemen, zou men durven ver
onderstellen dat zij ons nu reeds den winter op
ons dak stuurt.
Met dat al is de laatste herinnering aan den voor
bijen zomer in ons afgestorven wij werden zóó
plots verrast en zeker onze vrouwen -dat wij
nauwelijks gelegenheid vonden onze kleeding naar
dit vroegtijdig-wispelturig jaargetijde te schikken.
Aan uitstapjes, pick-nicks en dergelijke dingen is
al lang paal en perk gesteld en, worden het eind
van de maand September en 't begin van de maand
Oktober er niet beter op, dan bestaat er kans dat
wij onze jaarlijksche „herfstwandeling" missen. Wel,
zie om u heen, 't zij in de stad, 't zij op het platte
land overal treedt verwelking en uitgestorvenheid
reeds naar voren. Er is schier niets meer dat nog
een beeld van den warmen en vollen zomer in zich
draagt. Zie hoe wind en regen in hoornen, planten en
struiken huisgehouden hebben, zie hoe de afgerukte
bladeren reeds wervelen over den nat-bedresten
straatweg, hoe de luchten angstvallig hun frissche
blauw verborgen houden en niets anders dan grauwe,
regen-volle koppen en torens vertoonen. Bij een
dergelijk aspect moet het „einde seizoen" reeds
lang ingetreden zijn.
„Einde seizoen"dat wil zeggen dat men de
boeken gaat sluiten en dat men met nieuwe, andere
boekdeelen, fan een geheel ander formaat en kaliber
beginnen zal.
„Einde seizoen"dat is een nieuwe mantel
voor de vrouw en 'n regenmantel of 'n nieuw kostuum
voor den man.
Antwerpen-Bad een
Congo-boot stoomt voor
bij de verlaten badplaats.
Antwerpen-Bad: het
strand is er nu zoo goed
als schoon gevaagd".
Het „einde seizoen" zet een punt achter een bepaalde
stabiele periode.
Het „einde seizoen", dat thans ingeluid wordt, noemt men
het afscheid aan den zomer, dochzooals gezegd, het is
ditmaal wel zulk een streng einde, dat wij ons al meer van
den winter herinneren die nog komen moet dan van den
zomer, welke nauwelijks achter den rug ligt.
„Eind seizoen" beteekent ook het sluiten van strand- en
badplaatsen. Tot deze dingen behoort het befaamde Ant-
werpen-Bad, dat stukje strand
en die kleine „bungalows" op 'MJfï
den boord der Schelde, tegen-
over het Noordkasteel.
Waar gisteren nog luide kreten
weerklonken kreten van
schoolbengels meestal waar
gisteren nog menschen zaten te
luieren, diep-weggedoken in 'n
strandstoel en het aangezicht
beschut tegen de zon, waar
gisteren nog heelder Antwerp-
sche volksverhuizingen den voet
aan wal zetten en vertier en
nering brachten, waar gisteren
nog de sleepende toon van pick
ups en versterkte radio's op den
zoelen Scheldewind deinde,
staan nu nog enkele verlaten
stoeltjes, leege tafeltjes en zon
neschermen, die men tijdig ver
gat dicht te vouwen. En verders
glijdt daar nu het
breede strand kalm
en statig zonder
door duizenden voe
ten vertreden te
worden in den
stroom, die stil en rustig zijn
weg zoekt naar de zee. Het is
een toonbeeld van verlaten
heid. En deze verlatenheid treft
des te meer als men weet hoe
zeer 't er tijdens de drukke
dagen kan toegaan, als de
lustige Sinjoren daar komen
bivakkeeren voor 'n heelen dag,
voor twee, drie dagen en veelal
voor veel langer zelfs. Nu ont
dekt gij er vele stillevens, o.a.
dingen die er geplaatst zijn om
het publiek in te lichten en te
waarschuwen, dingen die u
tijdens het seizoen niet opvallen wanneer zij het
juist dón zouden moeten doen.
Zoo hebt ge daar o.m. den decoratieven langen
staak met de Antwerpsche kleuren hij draagt een
bordje dat een grens stelt aan de vermetele zwemmers
en een reddingsgordel is om zijn midden bevestigd.
De wind cirkelt om den staak heen, hij doet hem
lichtjes trillen en buigen, 't is alsof hij des staaks
weerstandsvermogen toetsen en beproeven wil,
in 't vooruitzicht van de strenge winterdagen waarin
hij zijn duivels zal ontbinden en waarin hij den staak
ongenadig te lijf zal gaan, want een wind geeft
niet ophij versaagt nooit. We zullen in de ko
mende dagen dan ook met belangstelling naar dien
eenzamen staak blijven uitkijken. Het zou ons ver
wonderen moest hij die daar zoo moederziel
alleen op den boord van de waaierige Schelde staat
en die ons nogal dun en tenger van leden lijkt
moest hij, zeggen we, het fnuikende spel van den
feilen wind te boven komen. Die staak, in ieder geval,
is thans de eenige bezienswaardigheid van Antwer-
pen-Bad, het Antwerpsche strand, dat nu in staat
van „einde-seizoen" verkeert en leeg en triestig
werkt op het gemoed van den zeldzamen bezoeker.
De staak de grens voor de
zwemmers op den Schelde-
boord, te Antwerpen-Bad.
Antwerpen-Bad
„Einde-Seizoen"
