ZOOVEEL STEENEN ZÓÓVEEL KILO'S KAAS 27 LinksDe Blumatt-cdp, in de vallei van Turt- rnann Zwitserland, f Zóóveel steenen, zooveel irons De administratiekosten zoodra men de telkenjare plaats, den achtsten September, op Maria's Geboortefeest, maar dikwerf hebben zij reeds aanvang genomen in den voorafgaanden nacht. Al wat dan kan gemist worden in de vallei, wat beenen heeft en flink klimmen kan, trekt dan op naar den hoogen Alpentop om er de distribueering van het „product van Blumatt" zoo noemt men de groote-kaasreserves bij te wonen. Na een tocht van vijf uren hebben de klimmers hun doel bereikt en kan het feest doorgaan in het vredige Alpenkader. bij den koemeester in ontvangst neemt. ALS de eerste herfstnevelen langzaam en dreigend over het land komen drijven, is dat voor den bergbewoner het teeken, dat hij weldra den Alpentop zal moeten verlaten, dat hij zich zal moeten terugtrekken in z'n winterverblijfplaats, het dal. Dan begint de groote verhuis. Immers, hij heeft daar boven wel zes, zeven maanden gewoond, zijn heele hebben en houden had hij tot zich ge nomen, zijn familie, zijn huisraad, zijn veestal. Dit alles moet nu den weg terug afleggen, de reis naar het dal. Maar dit alles laat den bergbewoner onverschillig, het zal wel in orde komen. Het trans port van de goede Alpen-producten van de prachtige kazen, die hij daarboven gefabriceerd heeft interesseert hem veel meer. Zelfs beschouwt hjj het als 'n soort probleem, 'n opgave. Want deze producten zijn hem een brqn van inkomsten tijdens den langen winter, maar willen zij dit werkelijk wezen, dan moeten zij nauwkeurig behandeld worden, moet hij ze voortdurend „peilen" en kontroleeren overeenkomstig het bereidingsproces. Voor de bewoners nu van de eenzame Turtmann- vallei, in Zwitserland, die 's zomers hun beesten op de Alpenweide hebben staan, is het inslaan, het verdeelen en transporteeren van de kaas een der eerste evenementen in hun stille en gemoedelijke leven. Er is een kring van oude geplogendlieden rond die gebeurtenis getrokken. De „feiten" vinden orde van den „koemeester' wordt door de nog eens gekontroleerd 't zed wel in i, maar vrouwen zijn nu eenmaal zóó. Het begint met een innige godsdienstplechtigheid in de kapel van Gruben. Ondertusschen bereiden de koemeesters op nauw gezette wijze de verdeeling van de kaas voor. In de frissche kelders liggen de groote kaassteenen, zij zijn verdeeld onder de boeren, volgens het aantal koebeesten, dat zij naar boven gezonden hebben. Iedere steen geeft recht op een zekere hoeveelheid kaas, die in cubusvormen samengedrukt zit. Om het rechtvaardige en juiste gewicht der porties toe te kennen, baseert, men zich op de hoeveelheden melk, door de koeien geleverd. Foor dezen steen kunt u twee kaasbollen krijgen. Tijdens het seizoen werden de koeien stuk voor stuk gekontroleerd en dus kunnen de koemeesters en kaasverdeelers met beslistheid zeggen de koe van boer A. bracht zooveel liters melk per dag voort de koe van boer B. bracht zooveel liters melk per dag voortbijgevolg hebben boer A. en boer B. respectievelijk recht op zooveel en zooveel porties kaas of liever op zooveel en zooveel steenen, want het is slechts tegen uitwisseling van de groote kaassteenen, dat men zijn rechtmatig part krijgen kan. Deze, voor ons schijnbaar ingewikkelde reken- geschiedenissen zijn zoo hélder als kristal bij de Zwitsersche boeren daarbij voegt zich dan nog hun groot vertrouwen onder elkaar, zoodat niemand er ooit aan denken zal zich min bedeeld te achten en vandaar dan ook, dat deze overigens zeer zakelijke gebeurtenis het aanschijn van een kommerloos feestje vertoont. Zie maar hoe er gelachen wordt met de schoone stem van den omroeper, hoe men er in de handen klapt, als een boer zich een hoog productiecijfer toegeschreven ziet. En volg dien gejaagden en vroolijken verhuis, als de kaasverdeeling afgeloopen is en eenieder zich haast met het inpakken van z'n eigendom. De armen laden hun vrachtje op een primitieve glij-berrie en stooten het ding uren lang vóór zich uit, naar de vallei, die slechts langs moeilijke en oneffen paden te bereiken is. De meer gegoeden verpakken hun kazen in kisten en kasten en belasten daarmee hun muildieren, die er wel voor zullen zorgen dat de koopwaar heelhuids in het dal belandt. Als de laatste karavaan vertrokken is, valt een groote stilte over den Alpen top nu blijft hij weer eenzaam, voor langen tijd. Maar beneden weerklinken de vroolijke stemmen van de kaasboeren, die 't geding onder gemoedelijke scherts tot in de kleine uurtjes voortzetten. Het kaasgeding heeft zijn beloop gehad - nu pakt eenieder zijn porties in, en reist er mee af.... naar het dal.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1935 | | pagina 27