«101 2 KWARTJES
50
Patronenkantoor Panora
hebt U
een plombière
een derden rang
„Winterweelde"
Het kiekje onder de schroef
Loopen was een marteling
30
.f1 van dit modeboek hebt U niet
alleen genoegen, maar ook voor
deel; en U niet alleen, maar het heele
gezin. 230 voorbeelden van Parijsche,
Weensche en Berlijnsche mode,gedeel
telijk gekleurd in de juiste modekleuren,
zijn erin verzameld. Een serie artikelen
over vele huishoudelijke zaken, brei
en haakpatronen enz. En dan de knip
patronen, welke tot Uw beschikking
staan, niet te vergeten. Neen I U zult
nooit 50 cent beter kunnen besteden
dan met aan
schaffing van
dit modeboek.
Voor abonné's CCfltS
niet-abonné's 60 ct.
Het modeboek beo at
mantels, japonnen,
rokken, blouses, kin-
derkleeding, haak- en
breipatronen, oele ar
tikelen, enz. Van elk
genummerd model zijn
knippatronen verkrijg
baar in alle gebruike
lijke maten tegen den
prijs oan 20, 35 ct.
Bestellingen kunnen als
volgt geschiedenDoor
bemiddeling van Uw
agent of bezorger; af
gehaald aan het bureau
van ons blad; door giro
storting op No. 142700;
door toezending van het
bedrag per postwissel of
in postzegels aan
|io;aupliin I - Haarlem - Giro 142700
door Maurice Vauban
TOEN de trein van Dyon naar Le
Havre 't Parijsche station verliet,
werd meneer Flanbert wakker.
Geeuwend constateerde hij, dat hij alleen
was in zijn afdeeling en dat ook de
reizigers uit de linksche afdeeling in
Parijs waren uitgestapt. Uit het com
partiment voor hem, het laatste van
den wagon, klonken echter stemmen,
Japansche stemmen. Meneer Flanbert
ging er prat op, dat hij tijdens zijn
omzwervingen rond de wereld niet
minder dan acht levende talen had
aangeleerd en daartoe behoorde ook
de Japansche taal. Zonder moeite
verstond hij dan ook woord voor
woord van het gesprek.
„Het is een geschenk van den am
bassadeur aan Yomati van den Kwan-
nontempel. Een Parijsche juwelier heeft
het vervaardigd. Ik had gehoopt, dat
ik het naar het Kioto mocht brengen,
maar de kapitein van de „Prince of
Nepon" neemt het vanavond mee."
„Een kostbaar beeldje zeker V'
„Zeer kostbaar, de juwelier heeft me
in vertrouwen verteld, dat het bijna
driehonderdduizend francs heeft ge
kost.
De stem zweeg en het volgende
oogenblik zag meneer Flanbert een
gele hand boven de afscheiding ver
schijnen. De hand greep naar een acte-
tasch in het bagagenet en even later
klonk er een bewonderende uitroep
in het andere compartiment. Geruisch-
loos richtte hij zich op. Toen hij een
voorzichtigen blik over de afscheiding
wierp, ontdekte hij twee keurig gekleede
Japanners, met de hoofden diep ge
bogen over een met fluweel gevoerde
cassette, waarin een uiterst fijn geprofi
leerd Kwannonbeeldje rustte, ver
kwistend rijk bezet met smaragden,
saffieren en robijnen. Het was ongeveer
twintig centimeter hoog en geplaatst
op een gouden sokkel, waaronder een
met vloeispaat en robijn bezet grond
vlak was aangebrachti
Flanbert hield zijn adem in van
bewondering. Doch lang genoot hij
niet van den verrukkelijken aanblik.
De Japanner maakte plotseling een
beweging om de cassette te sluiten
en snel trok hij zijn hoofd terug. Met
gefronste wenkbrauwen dacht hij over
zijn kansen na. De Japanner was op
weg naar Le Havre, waar hij het beeldje
ongetwijfeld moest overhandigen aan
den gezagvoerder van de „Prince of
Nepon". Straks, na aankomst van den
trein, zou hij natuurlijk een taxi nemen
en dan viel er niets meer te hopen.
Zijn eenige kans lag hier in den trein,
doch hjj had met twéé heeren te doen.
't Was gevaarlijk, tè gevaarlijk.
Met een spijtigen zucht zette meneer
Flanbert zich in zijn hoekje. Doch
tien minuten later, toen de trein Rouaan
naderde, hield hij zijn zuchten in. Hij
ving een paar woorden op van een der
Japanners, die hem in gespannen
verwachting brachten.
„Ik ben er, tot weerziens in Parijs
Meneer Flanbert wachtte het ant
woord van den ander niet af. Op zijn
teenen sloop hij door den leegen wagon
naar den uitgang. Een oogenblik later
voegde een der Japanners zich bij hem.
Tot zijn groote vreugde had de man
geen tasch bij zich, het kostbare beeldje
was dus achtergebleven. En als thans
het geluk hem wilde dienen
Het onberekenbare geluk scheen
inderdaad op de hand te zijn van me
neer Flanbert in Rouaan bleken
geen tweede-klas-reizigers te zijn voor
Le Havre. Alsof hij zoo juist was
ingestapt, verscheen hij met veel gerucht
in den wagon. Fluitend liep hij door
naar het laatste compartiment en plaat
ste zich met een beleefden groet tegen
over den Japanner, die hem even
beleefd teruggroette. En terstond daarop
vertrok de trein.
Meneer Flanbert hield een uitgedoofde
halve sigaar in zijn hand. „Kunt u
mij misschien aan een lucifer helpen t"
wendde hij zich met een hoffelijken
glimlach in de Japansche taal tot zijn
reisgenoot.
De Japanner keek hem verrast aan.
„Tot uw dienst," antwoordde hij,
zijn lucifers aanbiedend. Met een glim
lach, waarachter hij zijn nieuwsgierig
heid verborg, vervolgde hij „Ik maak
u mijn compliment, u spreekt uit
stekend mijn taal. Men ontmoet niet
veel menschen in Frankrijk, die haar
zoo goed beheerschen."
Meneer Flanbert maakte een gebaar;
alsof hij die loftuiting wilde afweren.
„Ik heb acht jaar zaken gedaan in
Japan," verklaarde hij, zonder erbij
te zeggen, dat hij wegens een winst
gevend handeltje in valsche Chineesclie
concessies het land was uitgezet. „In
zóó'n langen tijd leert men de taal van
een weemd land als vanzelf...."
Het was de inleiding tot een geani
meerd gesprek. Meneer Flanbert ver
telde, dat hij in Tokio, Osaka en Kioto
bekend was en blufte een beetje met
zijn relaties. Het had alles ten doel
mogelijk wantrouwen bij den Japanner
weg te nemen, doch deze had er zelfs
geen flauw vermoeden van, waar het
meneer Flanbert om te doen was.
Toen de trein Le Havre naderde,
haalde meneer Flanbert zijn sigaretten
koker voor den dag. Met een hoffelijk
gebaar bood hij hem den Japanner
aan.
„Cubaansche import, verrukkelijk
licht," animeerde hij hem zich te
bedienen.
De Japanner nam een sigaret, dankte
met een beleefden glimlach en voorzag
meneer Flanbert van vuur. Vervolgens
stak hij zelf op. Terwijl hij met zorg
den rook scheen te proeven, sloeg
meneer Flanbert hem belangstellend
gade. Zijn Cubaansche import was
geprepareerd met „Cannabis sativa",
een Egyptisch haschisch-produkt, dat
bij inademing een snelle bedwelming
te voorschijn roept.
Zonder eenig argwaan inhaleerde
de Japanner den giftigen rook en
tegelijk zijn noodlot. Bij den vijfden
trek verspreidde zich plotseling een
grauwe kleur over zijn gelaat en begon
hij benauwd te hoesten. Tegelijk scheen
hij meneer Flanbert te doorzien, want
hij slaakte een zachten kreet en met zijn
benevelden blik op de noodrem gericht,
deed hij een poging om op te staan.
Doch snel verlieten hem zijn krachten
en het volgende oogenblik zonk hij
machteloos en zwaar in de kussens terug.
„Gelukt," mompelde meneer Flan
bert triomfantelijk. Haastig greep hij
naar de tasch van den Japanner.
Het kostbare Kwannonbeeldje zat in
de cassette en nadat hij deze in zijn
zak had geborgen, legde hij de tasch
weer op haar plaats. Toen liet hij het
slachtoffer aan zijn lot over en zette
zich in de voorste afdeeling neer.
Met koel en rustig overleg begon
meneer Flanbert zijn plannen uit te
stippelen. Hij was naar Le Havre op
weg, teneinde zich te ontdoen van een
veelbelovend, maar weinig winstgevend
aandeel van de Mississippi Gold Com
pany. Dit voornemen liet hij nu varen,
Nu een geheel under mensch
„Ik hield altijd veel van sport en dansen, maar
door mijn voeten moest ik het opgeven. Jaren
lang deden zij pijn en waren zwak en gezwollen.
Ik heb verschillende medicijnen en kuren gepro
beerd, ik bezocht ettelijke pedicures, liet mijn
voeten masseeren alles zonder resultaat. Ik
werd bang mijn schoenen aan te trekken. Mijn
voeten waren zoo pijnlijk, dat ik werkelijk
slapelooze nachten en bedorven dagen heb
gehad. Drie weken geleden probeerde ik Radox,
en om de waarheid te zeggen, had ik niet veel
hoop. Maar nu is 't mij dan ook een behoefte,
aan ieder mijn geluk te vertellen. Na het eerste
Radox-bad voelde ik reeds eenige verlichting.
Het was een goed voorteeken, zoodat ik er nog
een week mee doorging. En zie, nu ben ik weer
een geheel ander mensch. Ik kan nu reeds loopen
en springen als een jong meisje. Drie weken
geleden was 't mij een marteling door het huis te
loopen. Ik zal nimmer ophouden te vertellen
wat Radox voor mij heeft gedaan." Mevr. L.J.B.
Radox voetbaden geven onmiddellijk ver
lichting. De vrijkomende zuurstof, die in bel
letjes opstijgt, dringt in de verstopte poriën en
reinigt ze. Daardoor kunnen de pijnveroorzaken-
zure afscheidingen in de spieren weer langs
normalen weg door de huid afgevoerd worden,
waardoor de pijn verdwijnt.
Radox is verkrijgbaar bij alle apotheken en
erkende drogisten a f 0.75 per groot pak, omzet
belasting inbegrepen. Nu ook verkrijgbaar in
kleine pakjes a 121 /2 ets. per stuk. Importeurs:
N.V. Rowntree Handels Maatschappij, Heeren
gracht 209, Amsterdam.
Echte
Droste-bonbons
dragen de
DROSTE. Dat
aorborg
dot U de fijnste bon
bons krijgt, d
„ALTIJD WELKOM"
Spaart plaatjes voor het album
,,Java I"