cht\ y/wt&t DROOMLAND Bescherm U zelf, bescherm Uw kind, de grauwe, kille tijd begint 75 MILLIOENEN LEVERTRAAN Drink Millioenen Leverlraan 34 Millioenen Levertraan bevai uitsluitend natuurlijke vitami nen, z. g. zonnevitaminen en is een uitstekend verster- kings- en beenderenvormend middel voor en na de zwan gerschap. Van September tot April treden in Nederland, zooals trouwens ook in andere landen met triest winterklimaat, verschijnselen op, die men alge meen zou kunnen noemen: zongebrek-ziekten. De zon mist de kracht om de vitaminen te vormen, noodig voor den groei en het weerstandsver mogen tegen ziekten, bronchitis, griep en be smettelijke ziekten. De vreeselijke Engelsche ziekte (Rachitis) be dreigt de kinderen, de ziekte die reeds zooveel onnoemelijk leed bracht. Voorkom en bestrijd de zongebrek-ziekten door de nieuwe, sensatie-wekkende levertraan met het enorme vitaminen-gehalte: de Millioenen Levertraan, bereid uit de fijnste, versche levers van kabeljauw en heilbot, vele malen krachtiger dan de allerbeste med. levertraan. Millioenen Levertraan bevat: 1.200 000 Int. Eenh. Vitamine A per Kg. en evenredig Vitamine D en staat in de wereld aan de spits van alle levertraan. Blijf ■^--gezond van den winter, gebruik Millioenen Lever traan voor U en Uw kind, de overweldigend rijke bron van heilzame, krachtgevende Zonne vitaminen. Millioenen Levertraan wordt door de kinderen graag ingenomen. Uitsluitend bij Apothekers en erkende Drogisten Flesch voor een maand Meer dan 1 millioen Int. Eenh. Zonnevitamine A en 100.000 Int. Eenh. Zon nevitamine D p. Kg. Uit de fijnste versche levers van Kabeljauw en Heilbot. Vervolg van pag. 23. Hij bracht zijn oog bij den kier, maar kon weinig van het vertrek daarachter zien. Toen duwde hij behoedzaam de deur open, en kon zijn oogen nauwelijks gelooven. Want hier was geen armoe dige woning, maar een met smaak en weelde gemeubelde kamer. Er lag een flink salon voor hem, met voortreffelijke meubels en kunstvoorwerpen gevuld. Er hingen schilderstukken aan de wan den, prachtige tapijten dekten den vloer. Een seconde dacht Hadrian, dat hij weer voor zijn spiegel stond, dat hij aan 't oefenen was maar toen werd hem duidelijk, dat hij niet in staat was, zich zooiets te verbeelden. Daar had hij geen talent genoeg voor. Bijgevolg moest het echt zijn. Hij ging de kamer binnen en deed de deur achter zich dicht. Zijn instinct zei hem, dat dit de kamer was. waar het gebeurd was.als er iets gebeurd was. Waar en hij dorst de gedachte bijna niet aan de revolver, die in zijn zak rustte, gebruikt was.als zij gebruikt was. Zoo'n weelderig vertrek in zoo'n schamele omgevingEr was iets ge heimzinnigs aan, iets onheilspellends, alsof het een prachtige, bonte, vergiftige bloem was geweest midden in een vuil en stinkend moeras. Toen zag hij. Een paar voeten staken voorbij een mooi oud bureau. Die voeten bleven ontzettend stil, en hun teenen wezen op een griezelige manier naar het plafond. Het slikken was nu wel zéér moeilijkHadrian's adamsappel deed pijn bij 't op en neer gaan. Maar hij had werk te doen. Hij was een held. Hij was een man van de daad. Hij was niet de oude Hadrian Pink, maar een nieuw, meer te bewonderen wezen, dat zich door niets verschrikken liet. Hij was heel erg verschrikt, maar hij stond zich zelf niet toe, zich er aan over te geven. ,,'t Is voor Ariadne," hield hij zich voor, en hij keek langs het bureau. Daar, op zijn rug, lag een man van een jaar of veertig, met een gezicht, dat tijdens het leven knap geweest moest zijn. Het was wel een heel knap, maar geen prettig gezicht, 't Was een hard gezichtiets grimmigs, beslist iets wreeds, als de lippen niet logen. Hij was in smoking gekleed. En door de witheid van het overhemd, net even links van het kostbare paarlen frontknoopje, was een gat, en dat gat was met rood omrand. Hadrian liep op zijn teenen terug en deed de deur op slot. De man was dood. Dit was zeker. Hij was doodgeschoten. Het was wel zeker, dat de kogel gekomen was uit den loop van de revolver, die in Hadrian's zak woog die Ariadne Joyce in de goot had gegooid. Dus, logisch doorgeredeneerd, moest Ariadne den trekker hebben overgehaald. Dus had dat mooie meisje een mensch gedood. 't Was verschrikkelijk. ,,'t Kan me niet schelen," zei Hadrian tot zichzelf, ,,'t Kan me niet schelen, of zij 't gedaan heeft." En toen voegde hij er vergoelijkend aan toe „Zij heeft vast niet anders gekund." Maar het gerecht zou niet zoo barm hartig zijn als hij. Het gerecht noemde zooiets moord en trad tegen moorde naars krachtig op. De drijfveer van Ariadne, welke dat dan ook geweest mocht zijn, kon wel eens geen indruk maken op hot gerecht. Dus moest Ariadne beschermd worden tegen het gerecht. De manier, om dat te doen, was klaarblijkelijk ieder spoor, iedere aanwijzing te verwijderen en te vernie tigen, die verband kon leggen tussclien haar en de snoode daad. Hij had van vingerafdrukken ge hoord, dus ging hij, als een nauwgezette huisvrouw, met een stofdoek rond, en ijverig veegde hij alles af, wat door haar vingers kon zijn aangoraakt. Toen doorzocht hij de kamer, of ook ergens uit bleek, dat zij daar tegenwoordig geweest was. Op den vloer vond hij een klein taschje, dat een poederdoos, zak doek, sleutels en een welgevulde porte- monnaie bevatte. Dit borg hij in zijn zak bij de revolver. Vervolgens gooide hij het meubilair door elkaar, om de kamer het tooneel van een titanischen strijd te doen schijnen. Hij paste daarbij op, dat hij geen vingerafdrukken van zichzelf achterliet. Men moest nu aan twee mannen denken den overledene en den aanvaller. Hij werkte stil, vlug, precies. Na twintig minuten overzag hij zijn werk en was er tevreden mee. En vreemd, hij ontdekte, dat hij vergeten had bang te zijn. Misschien had de N.V. Karak- terbouw nu werkelijk succes. Nu hij zeker wist, dat niets meer op Ariadne kon duiden, en dat hij de zaak nevelig had gemaakt, sloot hij de deur open, veegde aan beide kanten den knop af, sloop de trap af, loerde voorzichtig de straat door, ging toen naar buiten en repte zich weg. Hij dorst niet hard te loopen, uit vrees, dat hij de aandacht zou trekken, maar hij liep zoo snel als hij kon. Hij stapte een half uur door toen bevond hij zich in een lichte en drukke straat, riep een taxi aan en liet zich naar zijn hotel rijden. Toen hij op zijn kamer was, sloot hij de deur en zag rond naar een plek, waar hij de revolver en het taschje kon verbergen, maar hij kon geen betere plaats bedenken dan onder zijn kussen. En vervolgens trok hij zijn kleeren uit en ging in bed, kolossaal zenuwachtig, maar zwellend van trots. Door de dikte van zijn kussen heen kon hij de revolver voelen. Die werd al harder en grooter. Maar hij kon er zichzelf niet toe brengen, het wapen nog eens aan te raken. Hij bleef echter niet lang wakker afgemat van lichaam, moe van geest viel hij in een diepen en vredigen slaap. Hadrian ontwaakte den volgenden morgen met een vaag gevoel van on gerustheid onaangename gebeurte nissen schenen zwaar in de lucht van zijn slaapkamer te hangen. De eerste seconden kon hij zich niet oriënteeren toen, geheel wakker, herinnerde hij zich. Hij tastte onder zijn kussen, in de zwakke hoop, dat het een nacht merrie geweest was, maar nachtmerries laten geen pistolen achter en geen Hij sprong uit bed en stond midden in de kamer in een soort geestver rukking van angst. Er was een moord gepleegd. Hij was erbij betrokken. Zijn kennis van de slagen en straffen der wet PANORAMA, Geïllustreerd weekblad. Verschijnt Vrijdags. Tezamen niet een der locale weekbladen De Stad Amsterdam, Groot Rotterdam, 'sGravenhage in Beeld. Ons Land, Onf Zuiden of Ons Zeeland f 1.62% per kwartaal of fO.12% perweek. Franco p. post f 1.75 per kwartaal bijvooruitbetaling. Bureaux- HAARLEM. Nassaulaan 51,Tel. Int. 15866. Giro 142700. AMSTERDAM. N./.Voorburgwal 262. Tel.lnt. 35170. Giro ur. 97046.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1935 | | pagina 34