5-
„Hebl U nu
Van Houten's KLM-
reepen geproefd
Green korreltje
zien;
35
was zeer beperkt, maar in een hoekje
van zijn geest vond hij toch een brokje
wetenschap, dat hem het sterke ver
moeden gaf de politie zou lang niet
in haar schik zijn met hetgeen hij ge
daan had. Gelijk zoovele volmaakt
ordelijke staatsburgers had hij een angst
voor de politie, en nu stond hij te
luisteren met het oor te speuren
naar de zware voetstappen van dienaren
der wet in de gang. In die uren des
dageraads leek romantiek hem een zeer
twijfelachtig en onbegeerlijk ding, en
ridderlijkheid iets ergers dan waanzin.
Toen hij uit zijn raam naar beneden
keek, kwam de gedachte in hem op,
dat hij het wapen en het taschje van
Ariadne op straat kon gooien. Maar een
seconde nadenkens gaf hem het inzicht,
dat dit niet de wijste weg zou zijn. Zelfs
de stompzinnigste voorbijganger zou tot
nieuwsgierigheid geprikkeld worden, als
een revolver en een taschje vanuit den
hooge voor zijn voeten vielen.
„Laat u gelden," zei het handboek.
„Treed de wereld tegemoet en tart haar,
het tegen u op te nemen."
Daar was maar één ding tegen dat
de wereld wel eens op zijn uitdaging
in zou kunnen gaan, en dan zou zij 't
hem meer dan ongemakkelijk kunnen
maken. Desondanks, nog in zijn pyama,
met ongekamde haren en zijn bril
scheef, zette hij zich in de houding
voor den langen spiegel in de bad
kamerdeur.
„Ik tart u zei hij, met een stem,
waar hij maar geen kracht in kon
krijgen. Hij schraapte zijn keel. „Ik tart
de politie Ik tart moordenaars Ik
tart eh. iedereen! Ik heb 't gedaan
voor haar
Verrast merkte hij op, hoeveel beter
hij zich daarna voelde het was een
opwekkend middeldeed één lepel hem
al zooveel goed, dan was hij misschien
met twee lepels genezen, dus ging hij
nadenken, wien hij nog méér tarten kon.
Bij zijn eerste optreden had hij 't lieele
terrein mee omvat; maar hij kon nog
specialiseeren en nader omschrijven.
„Ik tart den commissaris van
politie zei hij stoutmoedig. „Ik tart
den burgemeester Ik tart Mike Peck
Dat ging goed. „Ook tart ik het leger
en de vloot." Om dit te overtreffen
zou hij moeten stijgen tot bijna onmete
lijke hoogten. „Ja," ging hij voort, „ik
tart al die personen en organisaties
enen Mussolini."
„Wat zè je V' vroeg de zware, slape
rige stem van Algernon Swinburne bij
de tusschendeur. Algernon's trekken
warén niet levendig noch soepel, maar
eenige verwondering toonden zij toch.
Onwillekeurig bootste hij het gebaar
van Hadrian na. „Wat heeft Mussolini
gedaan t" vroeg hij.
Hadrian wendde zich naar hem, nu
in koortsigen scheppingsdrang. Hij was
een kunstenaar in zijn werk. „En jou
jouin het uur van gevaar en eh.
slachting waar was jij toen Ben je
iemand te hulp gesneld f Wat heb je
gedaan, om vrouwelijke onschuld te
beschermen en de boosaardigheid van
onverlaten te beschamen f"
Algernon krabde op zijn hoofd.
„Dat ken ik," zei hij. „Da's van
„Neen
„Niet Dan is 't van 'n ander. Ik
mot. ik heb zin in koffie,"
Hij giiig naar de telefoon en belde
het restaurant. „Jawel," zei hij, „ont
bijt. Ja, grape-fruit, havermout,
vier spiegeleieren met spek. Ja.
Geroosterd brood met boter. Wat
zeg je Goed, breng er daar ookl
maar twee van. En flink koffie, zes'
koppen.... Nee, da's voor één persoon....
Wat wou jij eten, Pinky
„Een.... een krant," zei Hadrian.^
Het schoot hem te binnen, dat de
gebeurtenissen van den vorigen avond
van genoegzaam belang voor het publiek
konden zijn, om een aantal drukletters
te verdienen.
„Droog of met boter vroeg
Algernon. ,,'n Krant," zei Algernon
in de telefoon„Ja, zónder suiker
en melk. Ja. Die eerste bestelling
tweemaal, en als de bliksem
„Als ik in de gevangenis zit," zei
Hadrian, „als ik gekerkerd ben vast
geketend in een cel denk dan som
tijds aan me. Weet dan, dat ik gelukkig
ben. Weet dan, dat ik niet klaag, omdat
eh. omdat ik geschraagd word door
het besef, dat ik daar ben als rempla-
<jant of tweede ik van een edele en
sehoone vrouw."
„Shakespeare zei Algernon triom
fantelijk.
„Nee."
Algernon's gezicht betrok. „Ik raad
altijd Shakespeare," zei hij. „Dan zal
ik 't toch wel eens ooit goed hebben."
Ontevreden wierp hij zich op het bed
van Hadrian en liet zijn hoofd op het
kussen vallen. Hij veerde dadelijk op
en keek Hadrian verwijtend aan, de
pijnlijke plek wrijvend. Hij rukte het
kussen opzij en staarde naar het taschje
en de revolver. Het eerstgenoemde voor
werp leek hem het merkwaardigste.
„Oei," zei hij. „Leuk souvenirtje
„Pardon
„Hou je nou niet zoo Allemaggies,
een schietijzer Hij nam de revolver
op zijn platte hand en keek Hadrian
aan.
„Leg neer Leg neer
„Ik had hier gauw kennis," zei
Algernon, „maar jij bent ook niet mis
„Ik begrijp in 't geheel niet, waar je
't over hebt."
„O nee Nou, je maakt harder voort
dan ik. Dat kind van Higg is zoo
sentimenteel niet, om souvenirtjes t<
geven den eersten avond."
De kellner klopte op de deur.
Hadrian greep revolver en taschje, en
stopte ze in een la, vóór Algernon
open kon doen om hun outbijt binnen
te laten, dat door twee kellners ge
torst werd.
„Krant, meneer," zei een hunner.
Hadrian een exemplaar toestekend.
Deze greep er gretig naar, keek de
voorpagina over, sloeg Snel blad na
blad om en vond geen woord over het
drama van den vorigen avond. Snel
doorliep hij de krant van begin tot eind,
maar er stond nergens een bericht over
moord op een heer in smoking. Hel
was verpletterend het was verbluffen
der, dan wanneer er schetterende kop
regels gestaan hadden.
„Komt 't.komt 't wel eens voor,
dat een moord er niet instaat f" vroeg
hij.
„Dat vod
„Misschien is 't nog niet ontdekt."
„Acht eieren," zei Algernon opge
wekt. „Da's twee voor jou en zes voor
mij."
De grape-fruit was al veranderd in
een uitgeschraapte schil, en Algernon
viel op de eieren en 't spek en de
worst aan. Hadrian had absoluut geen
eetlust. Hij peinsde, trachtte te over
leggen, tuurde met bijziende oogen in
den zwarten put der toekomst.
Wordi vervolgd.
ROTTERDAM. Stationsweg 24. Tel In tere. 50540. Giro nr. 101981. 's GRAVENHAGE, Stationsweg 95, lel.
Int. 111666. Giro nr. 43141. UTRECHT, Biltstraat 142, Tel. Int. 13473, Gironummer 149597. s HE11 TOGEN-
ROSCH, Stationsweg 27. Tel. Interc. 1215. Giro nr. 129750. MAASTRICHT, Bosclistraat 110. TeL Interc. 1713.
Giro nr. 124690. De voorwaardeu van onze gratis ongevallenverzekering zijn op aanvraag verkrijgbaar.
Natuurlijk niet. Zware cylinders vermalen en vermalen,
walsen en walsen de van Houten's chocolade, tot Uw tong
geen korreltje meer proeft! Een der kenmerken van kwali
teit! Goedkoope chocolade is korrelig, maar van Houten's
KLM-chocolade wordt* zóólang bewerkt als alleen de
duurste soorten dessert-chocolade! Daardoor
smelt de KLM-reep zoo glad en zacht in den
mond. En komt de heerlijke smaak dubbel tot
zijn recht!
'toch is «Ie pr^ys*
.5 cent gebleven'
