EEN MIDZOMERNACHTSDROOM
t
Egeus komt zich hij den hertog beklagen, wil trouwen niet den man harer keuze en niet met Lysunder (Dick Pawel; 2e van links).
Max Reinhardt, de beroemde Oostenrijksche regisseur, wiens op
vattingen over regie langen tijd als de eenig juiste golden, is bij
de Warner Bros gereed gekomen met de film Een Midzomer-
nachtsdroom, waarvan de wereldpremière dezer dagen gegaan
is, en die binnenkort ook in Nederland zal worden vertoond.
Puck, de jonge page van den Feeën-koning, die den
verkeerden jongeling met het toovermiddel bestrijkt,
ir/il ile grootste verwikkelingen veroorzaakt.
HOLLYWOOD, dat alles naar
zich toehaalt, wat de wereld
aan werkeljjke kunstenaars
heeft voortgebracht en het
met een even groot gemak en vaak
misvormd weer teruggooit, heeft ook
den wereldberoemden regisseur Max
Reinhardt naar zich toegetrokken en
hem belast met de verfilming van
Shakespeare's „Midzomernachts-
droom". We hopen voor den voor
namen tooneelregisseur Reinhardt,
dat zijn filmische kijk even zuiver en gaaf is als
zijn tooneelvisie. Het zou anders jammer zijn èn voor
bet publiek èn voor zijn reputatie. Men koestert
ongetwijfeld groote verwachtingen van zijn eerste
5.A- 'K
filmwerk, in 't bijzonder wijl Shake
speare een zijner lievelingsauteurs
is, waarvan zoogoed als alle stukken
onder zijn regie zijn opgevoerd.
Zeer vele bijzonderheden over het
werk worden thans reeds van alle
kanten gepubliceerd, bijzonderheden,
waarbij voornamelijk met indruk
wekkende getallen wordt gewerkt,
als de kosten van de film, welke
bijna anderhalf millioen dollars
hebben bedragen, het aantal mede-
spelende figuranten ten getale van om en nabij de
400 en de geweldige oppervlakte bosschage, welke
men voor de woud-scène in de studiohall heeft laten
aanleggen.
Aangezien men echter bij de film uit ervaring weet,
dat men juist met de meest bescheiden middelen dik
wijls de indrukwekkendste effecten kan bereiken,
zeggen die cijfers enzoovoorts betrekkelijk weinig.
Het is uitsluitend de roem van den regisseur, welke
gewicht in de schaal legt, of waaraan men eenig
houvast heeft.
Ook het uit den aard der zaak zeer ingewikkelde
gegeven, dat bovendien nog als zuiver tooneelspel
is bedoeld, waarin het gesproken woord de voor
naamste plaats is toebedeeld, ontneemt ons de mo
gelijkheid vooruit te zeggen, of deze film succes zal
hebben, althans genade zal vinden in de oogen
van het publiek.
Wel moet men bedenken, dat het een sprookje is,
een heel romantisch sprookje met koningen en feeën
en vol komische lief des-verwikkelingen. En daarvoor
heeft ieder mensch in het diepst van zijn binnenste
altijd nog een zwak, vooral als het nog van zoo'n
geestelijken reus als Shakespeare komt.
Links: Hermia (OUvia de Baviland), het meisje dat
tegen den wil haar8 vaders wil trouwen, naar het
boseh vlucht en daar het slachtoffer wordt van een
vergissing met een toovermiddel.
