7
DROOMLAND
BLUE BAND
Hij laat zich de
niet van het hrood eten!
ACHTSTE HOOFDSTUK
j
-y i s»
In de RINGERS' Bonbons, welke niet gesor
teerd worden verkocht, staat thans gestempeld
harde-, taaie- of zachte vulling,
een verbetering die velen welkom, ja voor
velen een uitkomst zal zijn. Dit is weer één
van de vele ideeën, waarmede Ringers de ge
bruikers zo dikwijls verrast. Nevens boven
staande aanduiding staat aan de onderkant
van de bonbons de naam RINGERS, zodat
U zich steeds kunt overtuigen dat U Ringers'
bonbons geleverd worden. Wenst U de
bekende superieure Ringers' kwaliteit, let
dan altijd op de naam
Vervolg van pag. 23.
„Ik ehwe moesten maar weer
naar 't kantoor gaan," zei hij*, 't Was
lxet natuurlijk verlangen om ergens be
schutting te zoeken. Hij holde bijna.
„Hè," protesteerde Claribel, „wat
moet dat
Hij gaf geen antwoord, maar wendde
zich naar Algernon. „Wil jewil jij
even een krant koopen?" vroeg hij.
„Goeie hemelzei Claribel. „U hebt
't nogal te pakken voor zoo'n kracht
patser en zoo'n kopstuk."
Hadrian keek haar aan met een bijna
ledigen blik. „Wie is Cleveland Chorley?"
vroeg hij.
„Waar hebt u uw heele leven gezeten?"
vroegzij. „Nooit van Napoleon Bonaparte
gehoord
„Of van Shakespeare vroeg Alger
non, voor hij wegkuierde om een krant
te koopen.
HADRIAN Pink zat aan zijn bureau
de krant te lezen hij las gejaagd.
Claribel merkte op, dat de krant
af en toe kraakte door het beven van
zijn handen, en zij vroeg zich af, waar
hij zoo benauwd voor was.
Hij kwam te weten, dat Cleveland
Chorley vijfendertig jaar oud was en
een belangrijke rol speelde in de uit
gaande wereld van Piekchester. Hij
speelde golf en tennis en polo, en was
minstens even bekend in de riskante
oorden der stad, zooals de krant het
noemde, als in de salons. Het scheen,
dat de overledene iedereen gekend had,
van danseresjes tot deftige weduwen,
van likdoorndokters tot ministers. Dui
delijk bleek, dat hij rijk was geweest,
en niet minder stellig kwam uit, dat hij
invloed had bezeten. Hij was ongehuwd,
maar menigmaal hadden er geruchten
xreloopen, dat hij 't een of andere
schoone en jeugdige lid van de een
of andere voorname familie naar 't
altaar zou leiden.
Het lijk was gevonden door den portier
van het gebouw, waarvan Chorley de
eigenaar bleek te zijn. De kamer was
voor de kranten een zoete verrassing
zij beschreven er de weelde van en
stelden de vraag, wat er het doel van
geweest kon zijn. „Wè zullen maar
veronderstellen, dat Chorley daar rust
zocht na de vermoeienissen van zijn
sprankelende leven," was de con
clusie.
De politie, zoo werd er beweerd, was
in 't bezit van belangrijke aanwijzingen,
en een arrestatie mocht binnen enkele
uren verwacht worden. Roof was in
geen geval het motief van de daad
geweest.
Maar wat Hadrian hezorgd maakte,
was de redeneering van den schranderen
verslaggever een redeneering, waar
mee de politie 't eens scheen te zijn
dat er geen strijd was geweest, en dat
de kamer na den moord door den
moordenaar zóó gearrangeerd was, dat
de indruk van een strijd gewekt kon
worden.
De kamer was keurig in wanorde
gebracht," zei de krant. „Stoelen waren
met zorg omgegooid schilderijen waren
netjes scheef getrokken. Er was een
herrie, een chaos, maar die was niet
echt. Het was een kamer, die stil en
voorzichtig met zachte hand door elkaar
was geworpen. Die omstandigheid, zegt
de politie, schijnt er op te wijzen, dat
er een vrouwenhand aan 't werk is ge
weest, om den indruk te wekken, dat er
een worsteling tusschen twee mannen
had plaats gegrepen."
Claribel keek naar Algernon en toen,
met een eigenaardigen blik, naar
Hadrian. „Ik dacht, dat u Cleveland
Chorley niet kende zei ze.
„Ik verzeker u," zei Hadrian, „dat
ik zijn naam nooit gehoord heh, voor
ik hem door de krantenjongens uit
hoorde schreeuwen."
„Waarom maakt u er zich dan zoo
dik over?" vroeg Claribel.
,,'t Is een geval, dat mij absoluut
koud laat," zei Hadrian.
„Uw linkeroog ook," zei Claribel,
„en daar laat ik 't altijd maar bij, als
't me niet aangaat. Ik hoop alleen
maar, dat u acht fatsoenlijke getuigen
kan opdiepen, die willen zweren, dat
u gisteravond op verjaarsvisite bij tante
Mien geweest bent."
„Ik heb geen tante Mien," zei
Hadrian.
„Dan zou ik er maar een zien te
krijgen."
„U spreekt in raadselen," zei Hadrian.
„U bedoelt, dat u me niet snapt.
Echt niet Ik zeg maar zoo, een mensch
mot eigenlijk altijd een alibi hebben,
of ie 't noodig heeft of niet."
„Alibi
„Alibi. Zoo'n ding, waar de getuigen
bij zweren, dat je ergens anders geweest
bent."
„Je wilt toch niet zeggen," vroeg
Hadrian, „dat je mij verdenkt van die
misdaad van moord op dien meneer
Chorley
„Als u 't mij vraagt," zei Claribel,
„zou ik u nog niet eens van moord op
een mug verdenken."
Hadrian schoot recht in zijn stool.
Het handboek zei, dat men het eens
aangenomen karakter nooit moest
prijsgeven geen seconde. Hij moest
onafgebroken zijn rol spelen, tot die
zijn persoonlijkheid was geworden. Hij
keek dus de jongedame met gestrengen
blik aan.
„Ik verzeker je," zei hij, „dat ik
zonder pardon een man zou neerschieten,
als 't noodig was. Tal van mannen zelfs.
Als 't bijvoorbeeld ging om de eer van
een vrouw, zou ik ze zonder de minste
aarzeling neermaaien."
„Ja. zoo zijn de echte ridders."
„Jongedameals ik de vrouw, die
ik liefhad, moest beschermen tegen
eh. tegen overlast of eh.of
smaad, dan zou ik geen genade kennen.
Misschien heb je opgemerkt, dat vrees
mij absoluut vreemd is."
„Ik heb wel gemerkt, dat iets u
vreemd was. Maar ik dacht alleen
hersens. Wie ze alle vijf bij mekaar
heeft, gaat geen ratelslang in z'n ge
zicht slaan."
„Je bedoelt
„Ik bedoel," zei ze, „Porter Vane."
Hadrian knipte geringschattend met
zijn vingers. Claribel kneep haar lippen
op elkaar. „U hebt zeker al een heele
bende linke jongens van de sokken
Dat is een vraag, die je uit kiesch-
heid niet moest stellen."
Op dat moment sloeg beneden op
straat een vrachtauto terug. De knal
PANORAMA. Geïllustreerd weekblad. Verschijnt Vrijdags. Tezamen met een der locale weekbladen De Stad
Amsterdam, Groot Rotterdam, 's Gravenhage in Beeld, )ns I ntnl. Ons Zuiden of Ons Zeeland f 1.62%
per kwartaal of fO.12% per week. Franco p. post f 1,75 [terkwartaal bij vooruitbetaling. Bureaux: HAARLEM.
Nassnuloan 51.Tel. Int. lTSMt Giro 142700. AMSTERDAM. N.Z. Voorburgwal 262. Tel.lnt. 35170, Giro nr.07046.
