HOE STAP IK UIT?
toen de langzaam uitstervende kapolhoedjes zich in
auto's vertoonden.
DE auto heeft het aanschijn <ler wereld ver
anderd. 't Begon al toen de langzaam uit
stervende kapothoedjes zich in de jongge
boren automobielen vertoonden en over
het lot van coupcetjes, vigilantes en mandewagen-
tjes werd beslist.
De snelheid ging de wereld veroveren, de stroom
lijn sleepte alles wég wat niet vloeiend en niet
slank was. Het eerst voegde zich de mode naar de
nieuwe eischen en toen de film zich van haar meester
maakte, creëerden beide een nieuw gebaar.
Vroeger trok men z'n jas aan op eigen manier
je stapte op oorspronkelijke wijze in 'n landauer,
rookte in origineelen trant je pijp of sigaar.
Tegenwoordig doe je die soort van dingen op de
wijze der heeren Chevalier en Ramon Novarro.
De vrouwen plooien haar mantels a la Garbo of
Mariene, ze mogen zwaarlijvig zijn of lijk antilopen.
De jongelingen dragen hun haren met den glans
van goed onderhouden palissanderhout en de jonge
meisjes leggen er krullen in, die op het hoofd van
Joan Crawford thuis behooren. Nu spreekt het van
zelf, dat zulk een imitatie, die verplichtend is
geworden, als men zich niet aan de algemeene
verachting wil blootstellen, niet altijd gelukt.
De momenten, waarop ze niet gelukt en in strijd
is met de oorspronkelijke „lijn", den bouw en de
manieren, behooren tot de meest humoristische
van onzen tijd.
Zooals Lilian Harvev in een auto wipt of er uit
zweeft, doet het haar immers een doorsnee-juffrouw
van middelbaren leeftijd niet na.
En toch.
Er is een lady-killer met 'n klein snorretje en
langzame gebaren, die al jaren lang favoriet is bij
alle rangen van de bioscoop. Hij klopt de asch van
zijn sigaret op innemend-origineele wijze.
Nu probeert de heer van Zwavelen dit reeds
maanden lang en niet omdat hij in fijne vleeschwaren
handelt faalt de heer van Zwavelen, maar omdat
hij de heer van Zwavelen is.
De auto stelt hooge eischen aan hen, die er in of
er uit stappen.
Vooral dit laatste is een ernstig geval.
Is men slank, modieus gekleed, niet van schoon
heid ontbloot en rookt men daarbij op de voor
geschreven manier 'n sigaret, dan kan men zonder
bezwaar en met kans op succes uit
een auto stappen ten overstaan van
een terras vol menschen.
Heeft men daarentegen in den
loop der jaren vormen aangenomen,
die het tegendeel zijn van die eener
bioscoopfavorite, dan doet men
beter uit te stappen voor den
laatsten straathoek om daarna een
bescheiden entrée te maken.
Men kan zich niet voorstellen
hoe critiseli een terras vol men
schen is.
Op alles wordt gelet.
Als ge denkt, dat uw Baskisch
petje au sérieux wordt genomen
of aan uw zooeven verouderd
hoedje eer wordt bewezen, dan ver
gist ge u.
Een terras vol menschen is on
barmhartig en weet precies hoe ge
uit een auto moet stappen, leidt er
uw beroep en uw liefhebberij uit
af, slaat u tot ridder, reikt geloofs
brieven uit en plaatst u in een
der talrijke categorieën van den
middenstand.
Ge wordt nooit hooger geplaatst,
altijd een beetje lager en zóó, dat
ge tegen een groep leunt, waarin
ge het minst brillante figuur
maakt. Natuurlijk draagt het uiter
lijk van uw auto of taxi veel bij
tot den aard der critiek.
vStap dus vooral nooit uit 'n
dubbeltjes-taxi voor een vol terras.
Maar duizendmaal erger is het
om uit een luxe-auto te stappen
in den trant van Lilian Harvey als
ge op Fatty lijkt, want met alge
meene stemmen zal het terras u
de jong geboren benoemen tot cassière van de „auto
matiek".
Het is nu eenmaal zoo, dat de
auto dien kant van het leven niet gemakkelijker heeft
gemaakt. Bezitters van auto's ondervinden het dage
lijks en weten hoe moeilijk 't. is om aan de eischen van
den tijd te beantwoorden.
VroegeT kon men de grenslijn eenvoudiger trekken
door de menschen te verdeelen in dragers van pels
jassen èn losse bontkragen.
Voor mannen van bepaalden leeftijd was dit
voldoende.
Vrouwen sorteerde men naar den aard van
haar hoeden mèt of zonder kinbanden.
Maar nu de kinband en de losse bontkraag taboe
zijn, het konijn zoo veelvuldig op de bontmarkt
verschijnt en iedere vrouw haar hoed op één oor
draagt, is het zeer moeilijk geworden de grens te
bepalen en kan alleen nog maar een terras vol
menschen een oordeel vellen.
Zelfs voor bruidsparen is de in- en uitstaptechniek
veraL derd.
Daar was eenmaal de gehuurde vigilante, versc.h
gewasschen met de rijtuigsponsdaar was de
palfrenier die zacht en geheimvol pruimde ondanks
zijn witte handschoenen, en daar was vooral de
rust van de twee stille huurpaarden met oranje
bloesem aan de ooren en in den staart.
Even werd dan het witte satijn opgetipt en uit
het ruischen van zijde wipte het elegante bevende
voetje op de trede. De slanke bruid verdween
in de koets, de oogen neergeslagenen de tule
nevelde rondom.
In het hoekje naast haar de zwarte bruidegom,
schuil gaande achter 't witte bruidswolkje.
Nóg worden de oogen neergeslagen, maar de
bruid draagt de haren van Garbo, de wenkbrauwen
van Mariene, het kapje van Crawford. Haar Ondra-
mondje is gesloten. Ze loopt naar den auto als
Jeanette MacDonald, vouwt zich dubbel en wordt
door de bruidsmeisjes naar binnen geperst.
En de chauffeur kauwt gummi en smakt de deur
dicht. De bruidegom is binnengestapt alsof hij
een onderaardsche gang betrad, den cylinderhoed
in de revolverhand.
En zoo, met minder of meer elegance, volgt
de stoet, naar de mate van zwaarlijvigheid of
slankheid.
Groot-financiers of ambtenaren, die met hun
secretaresse reizen (vroeger reisde men nooit met se-
nemen.
Men moet zulke dingen aanvoelen en stipt nako
men, öf nooit met 'n secretaresse in een auto reizen.
Dan zijn er de auto's, die in 't nachtelijk uur bij
het theater wachten, en de visite-auto's. Er is het
lastig geval met den sport-auto, waarin men een
Schotschen herder moet meevoeren, vooral te wijde
glaeé's moet dragen en waar men uitstapt met. een
lenig gebaar. Als men over lenige gebaren niet
beschikt, doen een racket en *n achteloos om
den hals geworpen sclioone badhanddoek won
deren.
Handkoffertjes, halve flesclijes lagerbier en ba
nanen moet rnen niet zichtbaar meevoeren in
auto's.
Zij bepalen al te plotseling de standing, zelfs
met nog meer beslistheid dan een terras vol men
schen dit vermag te doen.
Vroeger werkten deze dingen gemoedelijk-decora-
tief, doch in dezen tijd, nu de zakelijkheid de
romantiek heeft verdrongen, moet men voorzich
tig zijn.
Daarom is het zoo moeilijk om uit een picknick
auto te stappen. Blijf liever zitten bij de pakjes
van uw kruidenier. Stap niet uit, als ge wilt aan
leggen langs den weg. Leg uw arm rustig maar
nonchalant op 't portier, fluit een aria uit een
klankfilm en verdrijf aldus de veronderstellingen
der voorbijgangers, dat de wagen vol levensmiddelen
is gepakt en dat ge dit jaar voor 't eerst in 'n
auto zit.
Al heeft de wereld de deftigheid afgeleerd waar
mede het kapothoedje in den jonggeboren auto
troonde, ze heeft er iets anders voor in de plaats
gekregen.
Zoodra de lente weer komt kunnen we het spel
zien beginnen. Nauwelijks zitten de eerste witte
pantalons en kleurige jumpers op de ten-assen,
of de critiek vangt aan, de critiek die standing
maakt, en ambten verleent.
De auto heeft het aanschijn der wereld veranderd.
HER M A N M O E R K E R K.
Hantikoffertjes, halve flesckjes lagerbier en bananen.
cretaressen), is een
bepaalde soort def
tigheid geboden.
Zulken moeten
zichtbaar in ge
dachten verdiept
naar den auto loo-
pen, 'n tasch dra
gen en met zekere
nonchalance hun
pelsjas dichtknoo-
pen. Te veel licht
heid van tred zal
hen schaden.
Vóór de secreta
resse moeten ze loe
pen envóór haar in
stappen. Het meisje
moet nog dieper in
gedachten wegzin
ken, met de hand
in haar bontkraag
grijpen en loopen
alsof ze voor't eerst ....teveel lichtheid van tred
een noodbruggetje 2a' ^en s(thaden
betreedt. Routine,
oefening eischt de auto. Er zijn geen scholen waar
men 't kan leeren. Privaatlessen kan men niet
