DAT DOEN WIJ ZÓÓ (De huiselijke man WAT j ZULLEN I WIJ ETEN? j NAGENOEG in ieder huishouden komen wel eens gehavende, gescheurde of beduimelde boeken voor, die dan juist vaak tot onze lievelingslectuur behooren. Vooral boeken met slappe papieren kaften zien er al gauw onooglijk uit, als zij veel door de handen zijn gegaan. Zoo'n boekenplank met groezelige en gescheurde exemplaren vol ezelsooren is een allesbehalve fraai gezicht in een kamer en de huisvrouw, die een hekel heeft aan slordigheid, zal ongetwijfeld graag dit euvel verhelpen, als zij hoort hoe gemakkelijk dit gaat. Wij kunnen namelijk met heel weinig kosten en zonder veel moeite die arme verfomfaaide boeken van nieuwe kaften voorzien. Echte of imitatie batiklapjes, sierpapieren, linnen, cretonne of perkament zijn hiervoor te gebruiken. Niet alleen voor herstel en opknapdoeleinden, ook en vooral als zelfgemaakt geschenk leenen zich deze eigengemaakte kaften bijzonder. In den handel (in huisvlijtwinkels bijv.) zijn aller lei soorten sierpapier te koop. Wij noemen slechts marmerpapier, glans-, glacé- of sitspapier. Zij, die aan huisvlijt doen, weten dat men met weinig hulpmiddelen zelf de allerfraaiste resultaten kan bereiken. Wat wij noodig hebben is stijfsel, poederverf of waterbeits, wat aluinpoeder en een kwast, benevens een paar vel wit kastpapier. Wij gaan als volgt te werk De stijfsel wordt op de gewone wijze aangemaakt en een weinig verdund. Men zorge er voor, dat er geen klontjes in zijn. Een lepel aluinpoeder wordt erdoor geroerd, waarna men met poederverf of beits de stijfsel kleurt. Het papier wordt opgespannen, waarna men de gekleurde stijfsel met een tamelijk groven kwast erop uitstrijkt. Men kan zoowel den gladden als den ruwen kant van het kastpapier bewerken. De stijfsel wordt niet te dun opgebracht. Door ver schillende bewegingen met den kwast, door het trekken van gegolfde e.d. lijntjes met een uitgetand stukje karton, door werken met de vingertoppen of met een stukje hout dat als stempel dienst doet, kan men de meest fantastische figuren te voorschijn tooveren in het gekleurde stijfseloppervlak. Zoo kan men het papier bijv. eerst in schuine streken volsmeren en daarna in de natte substantie met een zachten kwast wolkjes aanbrengen of slangetjes trekken of stippels zetten, al naar de eigen fantasie dat ingeeft. Een ander soort sierpapier, die wij ook zelf kunnen maken en waarmede wij buitengewoon veel succes zullen hebben, is het saus- of galpapier. Dit maken wij als volgt In een grooten fotografiebak gieten wij een afgekoelde oplossing van Iersch mos. Een handvol laat men even doorkoken, waarna het mengsel door een uitgespoeld lapje wordt gezeefd. Aangemaakte water- of olieverf blijft op deze oplossing drijven, zonder dat de kleuren in elkaar vloeien. De verf wordt aangemaakt met een mengsel van ossegal en zuiveren alcohol (een half maatje van elk). Dit mengsel moet minstens 14 dagen staan voor men het kan gebruiken. Een beetje hiervan wordt met, verf gekleurd en op het mosaftreksel gegoten. Dit herhaalt men met verschillende kleuren. Met een lucifer roert men erin en zal dan zien, dat de kleuren niet ineenvloeien maar de mooiste gril lige teekening vormen. Een stuk papier even groot als het oppervlak wordt vochtig (niet nat gemaakt met een aluin- oplossing. Het vochtige papier wordt nu voorzichtig op de vloeistof gelegd en na enkele tellen even voor zichtig eraf gelicht. De kleuren zijn nu op het papier in dezelfde formatie als waarin zij op de vloeistof dreven. Het papier wordt na een oogenblik onder de kraan afgewasschen. Het oppervlak van de kom of den bak wordt zorgvuldig afgeschept, waarna men een ander stuk papier dezelfde bewerking laat ondergaan. Op de bovenomschreven wijze kan men ook zijde kleuren. In plaats van olie of waterverf gebruike men dan batikverf. En nu gaan wij ons boek inbinden Het oude kaft wordt zorgvuldig verwijderd. Ver volgens snijdt men een dubbel schutblad voor achter- zoowel als voor voorzijde en hecht dit vast aan het boek. Het op maat gesneden kaft van stroobord of houtbord hebben wij van tevoren met het sier papier netjes omplakt, waarbij wij extra zorg aan de hoekjes besteden. Het schutblad wordt nu op 1 cm. vanaf den rand netjes ingeplakt, waarbij de lijm goed wordt uitge streken. Daarna wordt op het boek een gewicht gelegd. Teneinde den nieuwen band goed om 't boek, dat men kaften wil, te laten sluiten, verdient het aanbeveling, de binnenzijde van den rug langs beide lengtezijden te ritsen. Tenslotte wordt aan de rugzijde een sierlijk eti ketje opgeplakt. Van verschillende boeken, die naast elkaar staan, behooren de etiketten alle op dezelfde hoogte te zitten. Van een goedkoope ingenaaide uitgave kunnen wij op deze wijze een geschenk maken, dat een zekere waarde vertegenwoordigt. De kosten zijn zóó gering, dat niemand behoeft na te laten hiermede een proef te nemen. EEN jonge vrouw klaagde er over, dat haar heer en meester zoo bitter weinig belang stelt in haar huiselijke plichten. Het kan hem allemaal niets schelenis het refrein van menige klacht. Het is ontegenzeglijk een feit, dat we het allemaal te druk hebben, zoo wel de man, die in zaken is, als de ijverige huisvrouw. Het is of de-dingen-die-gedaan-moeten-worden rond om ons uit den grond oprijzen als even zoovele stille verwijten. Zij wachten om gedaan te worden en wijwel, wij hollen ons „half dood", om een klassieke uitdrukking te gebruiken, en als er dan nog niet eens nota van genomen wordt. Kort daarna ontmoette ik een huiselijken man en ik moet eerlijk bekennen. ik hoop er nóóit meer een van dat soort onder oogen te krijgen t Marny heette het ongeluk (dat is een verbasterde afkorting van Marinus). Marny wist alles, hij kon alles en hij zei ook alles en dat was nog het ergste Marny wist precies wat de suiker kostte en toen het groote kamerdag was, liep hij regelrecht naar de glazenspons en maakte zijn vrouw er een verwijt van, dat het ding dat-verleden-Dinsdag-pas-nieuw- was-geweest (hoe onthoudt de man het 1) er al zoo versleten uitzag. 's Middags aan tafel vond hij de jus te vet, wat hem de opmerking (lees aanmerking) deed slaken, dat-het - wel-op -kon De meid moest het aan hem en niet aan de vrouw des huizes vragen, wanneer zij uit wou. Marny deed voor, HOE men rijst droog moest koken (eerst water en dan au bain marie, dat heb ik tenminste van dien keukenpiet geleerd Marny ontdekte, dat er te veel sunlightzeep ge bruikt werd en dat het slagersboekje niet klopte. Marnyhet is een akelige, nare Jan Hen en voor de paar centen, die hij met zijn vervelende bemoei zucht uitspaart, ergert zijn vrouw zich voor het drie dubbele bedrag en dat komt ten slotte nog duur uit Dat een man huiselijk is, is goed en prettig, dat een man bij afwezigheid van zijn vrouw thee kan zetten of eieren bakken of een emmer kolen scheppen, dat is zoo erg niet, dat iB zelfs een woord van hulde waard, maar dat een man zich begeeft op het terrein van de huisvrouw en alles niet mét maar voor haar bedisselt en zich bemoeit met de kleinste kleinigheid, dat is op zijn zachtst genomen. on-uit-staan- baar Hoera voor den huiselijken man, die belangstelt in de vele kleine dingen, die te zamen het dagelijksche leven van de zorgende huisvrouw en moeder vormen, maar. weg met den bemoeial, die onder het mom van huiselijkheid-een bedilal en een Jan Hen is Maandag Gebraden worst met groene kool. 5 Vanillevla met biscuits. Dinsdag Kalfsgehakt met gestoofde to- maten. Rijst met zoete appelen. Woensdag Gebraden konijn met appelmoes, Flensjestaart. j Donderdag Gebakken kalfslever met spina- zie. Griesmeelschoteltje. Vrijdag Macaronisoep met kaas. Tomaten gevuld met rijst en gefruite uien. j Gebakken schartong met rauwe sla. Fruit. Zaterdag Runderlapjes met gestoofde sel- derijknol. Rijstebrij. Zondag Kerrysoep. Kalfsborst met wor- teltjes. Wijnvla.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1935 | | pagina 36