I)e Abessijnsehe houthakker hanteert nog een bijl, die
in vorm geheel gelijk is aan het werktuig, dat voor dui-
jaren bij de oude Kgyptenaren in gebruik was.
Een kijkje aan het station van een der plaatsen langs Abessinië's
eenige spoorlijn in vredestijd. De exprestrein ziet er volgens
Europeesche begrippen als een erbarmelijk locaaltreintje uit.
zijden van zijn karakter heeft plaats gegrepen.
Schaarsch zijn degenen, die ooit een gevoel van
dankbaarheid kunnen koesteren, dat zij in dit
trieste, kale land zijn gaan wonen, want weinigen
zijn zij, die in staat zijn voor hun levensonder
houd iets meer dan het allernoodzakelijkste te be
machtigen in deze omgeving van schrijnend ver
driet, van schandalen en van corruptie. Zelden
glimlacht 'de fortuin hier iemand toe, terwijl zij,
die hier het meeste succes hebben, in elk ander
land als een gevaar voor de samenleving achter
slot en grendel zouden worden gezet.
Na een tijdlang weer aan de spoorlijn gewerkt
te hebben in een toestand van volkomen apathie,
raapte Rosina op een gegeven oogenblik al zijn
energie bij elkaar en vertrok naar Erytlirea, waar hij
zich op den landbouw toelegde en fourage leverde
aan de Italiaansehe militaire autoriteiten.
Twintig jaar lang vertoefde hij aldus in Afrika,
maar keerde toen terug naar zijn vaderland om
na weinige maanden reeds te bemerken, dat hij
in de afgeloopen jaren aan een ander leven gewoon
geraakt was. Zoo vertrok hij weer spoedig naar de
Ethiopische Hoogvlakte, met spijt in het hart, dat
hij aan dezen aanval van heimwee had toegegeven.
Gedurende het korte verblijf in Italië had hij leeren
inzien, wat hij gedurende zijn twintigjarige afwezig
heid verloren had, en hij wilde nu voorgoed weg
uit een omgeving, die hem voortdurend slechts
spijt baarde.
Toen ik hem ontmoette, trad hij als agent op
voor verschillende Europeanen, die hun zaken in
het binnenland dreven.
Café-leven te Addis Abeba
yY' spoedig besloten Rosina, Pastori en ik tot een
reis in het wilde, nagenoeg onbekende land der
Danakil, dat tussclien de Hoogvlakte en de Roode
Zee ligt, en nadat zich dit plan gevormd had,
ontmoetten wij elkaar bijna dagelijks in een der
Grieksche café's op het groote plein, waar het
postkantoor staat.
Daar zaten we aan een tafeltje onder oleografieën,
die de vorsten der Balkanstaten, den Vesuvius
of een of ander schip voorstelden. In deze café's
treft men een bonte verzameling vertegenwoordigers
van alle Europeesche volkeren aan, een stel ont
moedigde, aan lager wal geraakte zwervers, knoeiers,
spionnen en bedriegers. Onder hen vindt men lieden
van alle denkbare beroepen en roepingen aan
allen zijn ze in iets gespecialiseerd sommigen
hebben een academischen graad, dien ze zich ver
moedelijk zelf hebben toegemeten. Wellicht bevindt
er zich onder hen een ongevaarlijk, respectabel
mensch, maar dan moet deze toch in elk geval de
een of andere zwakke plek in zijn karakter bezitten,
want anders zou hij zichzelf wel aan een dusdanig
rotte omgeving ontworsteld hebben. Het is iets
ongewoons in deze vergaderplaatsen van slam
pampers een eerlijk mensch te ontwaren en in het
geval dat men er een ziet, kan men er zeker van
zijn, dat de man hier slechts op de doorreis vertoeft.
Gemakkelijk kan men de achterblijvers in dit
land van paupers herkennen aan hun slechtzittende,
versleten en verschoten kleeren. Ze zijn erbarmelijk
geschoeid en hebben ongeknipte haren tenminste
voor zoover ze niet den een of anderen inheemschen
barbier tot vriend hebben. Sommigen hunner
wachten hun kans af om weg te gaan naar een ander
oord, het doet er niet toe waarheen anderen weer
hebben alle hoop opgegeven of denken er niet meer
aan de H oogvlakte te verlaten. Dezen slaan er zich
zoo goed en zoo kwaad mogelijk doorheen, door
zoo nu en dan wanneer bedrog, zwendel en
valsch spelen niet genoeg opleveren om van te
leven het een of andere karweitje op te knappen,
dat er toevallig te doen valt.
Zoodra deze kerels bemerken, dat men over geld
beschikt, hetwelk men beleggen wil, beginnen ze
tips te geven omtrent prachtkansen, waarvan zij
het geheim bezitten. Doch onder alle omstandig
heden is er slechts een hunner, die zich met het
aspirant-slachtoffer bemoeit, want alle anderen
houden zich zoolang afzijdig, tot hun maat zijn
prooi loslaat. De voortvluchtige kassier zal u spreken
over den rijkdom, die er
met textielvezels te ver-
garen valt, en hij laat u
daarbij een monster betas
ten. De deserteur of de
schriftvervalscher zullen u
trachten te interesseeren
in een landbouwplan, een
mijnbouwonderneming, een
nog in te richten luchtlijn
of een te formeeren onder
neming voor het vervaar
digen van valsch geld. Of
er komt een hartelijke kerel
u vertellen, dat de Hoog
vlakte zoo hopeloos arm is,
dat u het best doet terstond
weer te vertrekkenhij
biedt u dan aan, u naar de
Roode Zee terug te geleiden,
waar ge uw geld het voor-
deeligst in de paarlvis-
scherij kunt beleggen.
Ook ik werd door ver
schillende van deze min
zame heeren aangesproken,
doch zij zagen allen al
spoedig in, dat ik van de
overweldigende rijkdom
men, die ze mij met hun
ongewasschen handen aan
boden, niets moest hebben.
Intusschen vergaten zij
nooit mij toe te glimlachen
en beleefd te groeten, wan
neer het zoover gekomen
was.
Pastori, Rosina en ik
dan, hadden in het geheim
Twee Danakilsde wreede
bloeddorstige bewoners van
de landstreek, van dien naam,
waar elke vreemdeling, ook de
niet tot de Danakilstammen
behoorende Abessijn, onher
roepelijk wordt afgemaakt.
