Een lunch met gitaarbegeleiding.
Een afspraak door de telefoon. (Paula Wessely als
Valerie Gartner.)
der dat dit geloof evenwel uit onbenulligheid mocht
voortspruiten. Was het dan te verwonderen, dat
men daartoe Paula Wessely koos, een voortreffelijke
artiste, en een van de weinigen, die over natuurlijke,
onopgesmukte charme beschikken 'f Zij is ervan over
tuigd, dat de man, die haar geldelijk steunt, omdat
haar moeder een slachtoffer van een bankcrisis was,
een zeer nobel mensch is, die zich uitsluitend door
zijn gevoel laat leiden. De buitenwereld is echter
een andere ineening toegedaan en daaronder be
hoort ook degene, die haar zijn hart en hand geschon
ken heeft. Dat is zoowel voor hem als voor haar een
bittere ontgoocheling, en die ontgoocheling draagt
de kiem van een drama in zich. Het zou echter geen
goede film zijn. indien het geval zich werkelijk zóó
zou ontwikkelen. De oplossing was dan te goedkoop
en te onbenullig. De verrassende wendingen, welke de
geheele film door optreden, zorgen er ook dan weer
voor, dat het anders gaat dan men denkt. Daarom
blijft „Episode" boeien tot het einde toe, niet in 't
minst door Paula Wessely, die haar triomf van
„Maskerade" andermaal bevestigt.
De muzikale soiree, waar Paula zong.
Deze City-film speelt zich af in het Weenen van 1922,
toen ook daar de naoorlogsche ellende de bekende ge
moedelijkheid van die stad dreigde te vernietigen. Hoewel
het een film is van voorname allure, zoo ontbreekt toch
geenszins de karakteristieke Weensche humor en sfeer.
ONBAATZUCHTIGHEID komt zoo zelden
hij de menschen voor, dat, zoodra ze ergens
opduikt, de heele wereld er iets anders
achter zoekt.
Hiervan zijn de makers van deze film zich klaar
blijkelijk bewust geweest, toen zij het scenario van
„Episode" ter hand namen om te verfilmen. De uit
beelding van de hoofdrol eischte echter een prima
kracht, daar het een meisje moest zijn dat nog ge-
looven kon in de oprechtheid van de menschen, zon-