te houden, die in 1394
verplaatst werd naar
Maandag. In 1418 kregen
al de bewoners van het
eiland Baarland vrijdom
van markt- en waag
gelden, benevens van alle
tollen in Brabant en
Holland.
Dat de markt moest
bloeien was geen wonder.
Geen enkele boer mocht
zijn producten elders ver-
koopen. Alleen door een
zeker bedrag te storten,
kon hij ontheffing krijgen
en er mee naar Ter Goes
of Middelburg gaan. Tij
dens den 80-jarigen oorlog
ging de weekmarkt te
niet. Wel werd ze 23 Oct.
1673 weer hersteld, maar
dit was van korten duur.
Uit de geschiedenis is
bekend, dat de edelman
Hugo van Baarland in
1295 deelnam aan den
aanslag op het leven van
Graaf Ploris V. Dienten
gevolge werd hij gcrad-
De Vaate, de typische drenkplaats voor het vee te Baarland, met de bekende histo
rische leeuwtjes, die de herinnering aan de vergane bouwwerken uit de middel
eeuwen levendig houden.
Het Huis te Baarland, zooals het in de achttiende eeuw nog temidden van zijn De achterzijde van het Huis te Baarland
grachten, gelegen was. in het midden van de achttiende eeuw.
A'oy in 1G06 herinnerde deze machtige bouwval aan het eertijds zoo glorierijke slot.
braakt en werden zijn goederen verbeurd verklaard.
Uit het geslacht van Baarland is een zekere
Adriaan, die omstreeks 1480 geboren is, hoogleeraar
te Leuven geweest, terwijl Hubert een beroemd
geneesheer was te Namen. Matheus van Baarland
was omstreeks 1580 burgemeester van Goes.
Ten tijde van den oorlog met Spanje was er ook
een zekere Jacob Smit van Baarland. Deze was
Deed hij dit uit vrees
verwant aan de hoofden
der Spaansche partij in
ons land. Daardoor ver
kreeg hij het gewichtige
ambt van baljuw vanVlis-
singen, dat hij bekleedde
in het jaar 1572, toen
de bewoners naar Oranje
overgingen. Smit van
Baarland gaf van het ge
beurde onmiddellijk ken
nis aan zijn neef, den
gouverneur van Zeeland,
maar bedankte tegelijk
voor het baljuwschap.
Geenszins, maar, hoewel
zijn ambt hem van Spaansche zijde was opge
dragen, was hij toch in zijn hart de partij van
den opstand toegedaan. Hij onderhield met Prins
Willem van Oranje geheime briefwisseling en
kon nu, door zijn betrekking prijs te geven, met
een vrij geweten zich scharen aan de zijde van
Oranje. De Prins belastte hsm nu opnieuw met
hetzelfde ambt en benoemde hem bovendien tot
gouverneur van Walcheren.
Van zijn vroegere glorie beroofd, is Baarland
een welhaast vergeten plaatsje. Er is thans weinig
schoons aan. De breede dorpsstraat ligt er eenzaam
en verlaten, als treurende over haar vroegeren luister.
Het wapen van Baarland is een gouden veld,
waarop een beer.
Het gemeentehuis is een eenvoudig gebouw.
Binnen hangt een groote foto van den vervallen
toren te Bakendorp. Ter zijde van het gemeente
huis hangen de z.g. „sc.handsteenen". Het zijn een
paar witte, platte en fleschvormige steenen, door
kettingen aan elkaar verbonden. Men noemde ze
„steenen der wet". Zij waren daar opgehangen
tot afschrik van vrouwen, die zich door hare driften
tot gekijf of vechten lieten meesleepen. De schuldige
werden de steenen omgehangen en door de
gerechtsdienaren werd zij onder beschimping en
bespotting der menigte rondgeleid.
In 1840 werd het slot afgebroken. De fraaie
schilderstukken, die het bevatte, verhuisden naar
het Museum te Amsterdam. A. M. WESSELS.
