BLUE BAND
Het geheim van Li Tao
door ^Dickson cPhale
alle HOLLAND-INDIË-VLIEGTUIGEN
evenskracht
Overal verkrijgbaar in busjes van 60 cent af
26
is de beste keukenmeester!
Er is Ovomaltine aan boord van
Weer een bewijs, hoezeer Ovomaltine, juist in kringen, waar zooveel van lichaam
en geest wordt geëischt, op prijs wordt gesteld.
Dat de K.L.M. Ovomaltine koos, komt doordat Ovo in sterk geconcentreerden vorm
de hoogste voedingswaarde bezit. De keuze der K.L.M. is hiervan weer een bewijs.
Oorspronkelijk werd Ovomaltine vervaardigd als versterkingsmiddel voor zieken en
zwakken, voor kinderen in hun groeiperiode en zij, die zich lusteloos en gauw vermoeid
gevoelden. De ervaring leerde, dat Ovomaltine ook uitstekend is voor hen, wier
dagtaak, geestelijk of lichamelijk, zware eischen stelt.
Ga ook Ovo gebruiken of begin er eens mee Uw kinderen dagelijks een kop Ovomaltine
te schenken. Het smaakt goed. Spoedig zult U bemerken, hoe Ovomaltine U weer
dat gevoel van een heerlijke gezondheid teruggeeft en hoe Uw kinderen opfleuren.
HET was een sombere stoet, in
een somber Chineesch landschap.
Voorop gingen twaalf gewapende
Ohineesche soldaten, met het geweer
onder den arm. Daarop volgde een groep
gevangenen Chineesche roovers, de
meesten haveloos gekleed en allen met
een botte, onverschillige uitdrukking
op hun gelaat. Zij waren met een ketting
aan een balk vastgeklonken een deel
van de bende van Wai Pu, die maanden
lang de provincie Tsjan-Pien onveilig
had gemaakt. Zestig leden van de bende
waren gevangen genomen en ter dood
veroordeeld. Gisteren waren er dertig
terechtgesteld en over een half uur
zouden de anderen eenzelfde lot onder
gaan.
De stoet werd gesloten door nog een
sectie van twaalf soldaten. De sombere
optocht trok zwijgend voort tot m de
nabijheid van het dorp Kweng-Poe,
waar het executieveld lag. Daar
vlak voor een vuurrood-bloesemenden
Libiscus aan den kant van den weg
iliet de aanvoerder halt houden. Het
'wachten was op den officier, die de
'terechtstelling leiden zon.
Rechts van den weg lag een droog
j rijstveld het executieterrein. Aan
■den linkerkant, half verscholen tus-
schen de mango's en zeepboomen,
droomde het dorp een verzameling
armoedige hutten, met grinnikende
huisgoden boven de deuren.
De aanvoerder gelastte de soldaten
de ketenen der gevangenen af te nemen,
gaf de laatsten vergunning aan den kant
van den weg te gaan zitten, en plaatste
de soldaten in een ruimen kring om hen
heen. Toen overzag hij het geheel met
een teweden blik en zette zich in de
schaduw van den Libiscus tot droomen.
Uit het dorp Kweng-Poe kwamen
weldra nieuwsgierigen aanloopen
mannen, vrouwen en kinderen. Zij
brachten water mee en rijstballen met
viscli, het galgemaal voor de veroor
deelden. Zij zetten zich naast en temid
den der roovers, informeerdén broeder
lijk naar hun welstand, en spraken over
de heerlijkheden van de Stad van Jade
(het hiernamaals) met een voldaanheid,
alsof zij er juist oververzadigd van
teruggekeerd waren.
Van den kant van Ta-tsjien-loe kwam
een officier op een muildier aanrijden.
Hij was jong en droeg een uniform van
Europeesch model. Aan zijn zijde
slingerde een vervaarlijke sabel en in
zijn koppel stak een revolver van het
nieuwste Amerikaansche fabrikaat.
Toen hij den troep genaderd was, liet
de aanvoerder zijn soldaten de militaire
houding aannemen, meldde zich bij den
luitenant, en hielp hem afstijgen.
De officier liet zijn blik gaan over de
hurkende groep menschen.
„Veroordeelden aantredencom
mandeerde hij op hoogen toon.
De veroordeelden stonden op en
schaarden zich in één gelid de dorpe
lingen bleven zitten. Vooraan in den
kring zat een man met een oud gelaat.
Links en rechts van hem zat een kind
en alle drie aten ze met veel smaak van
een rijstbal. De man wierp telkens
vergenoegde blikken op de roovers
blijkbaar beschouwde hij de sombere
geschiedenis als een publieke vermake
lijkheid. Als hij niet zat te kanwen,
j lachte hij een kindsch lachje, dat de
veroordeelden telkens met open, ver
wonderde blikken naar hem deed om-
jzien.
De luitenant had intusschen een
lboekje en een potlood te voorschijn
gehaald. Met hetzelfde hooge stemgeluid
van zooeven waarmee hij waarschijn
lijk hoopte zijn Europeesche leer
meesters te imiteeren begon hij appèl
te houden over de veroordeelden.
„Sing Keh
Uit het gelid trad een man naar
voren. De officier wees hem een plaats
aan terzijde en gaf een kruisje achter
zijn naam. Toen riep hij den volgenden
naam uit zijn boekje af.
„Wang Pu Foe
Ook Wang Pu Foe trad uit het gelid
hij plaatste zich naast Sing Keh.
Vervolgens riep de luitenant nog twee
namen af. Hij zond dit viertal onder
geleide van twee soldaten naar het
executieveld en gaf den aanvoerder,
die naast hem stond, een wenk het
vonnis kon uitgevoerd worden.
„Goed zoo, achtenswaardige heer en
vriend," mompelde de man met den
rijstbal overluid en hij wierp het viertal
een wraakzuchtigen blik na.
De officier keek hem even aan, boog
dankend het hoofd en ging door met
zijn appèl. Een tweede viertal ging
eveneens den weg op naar het executie
veld.
„Goed zoo, achtenswaardige heer en
vriend," herhaalde de man met den
rijstbal en hij glimlachte tevreden.
„Li Tao riep de officier.
Er kwam geen antwoord evenmin
verliet iemand het gelid. Stokstijf
bleven de veroordeelden voor zich uit
staren.
„Li Taoherhaalde de officier
ongeduldig.
De man met den rijstbal begon onwijs
te lachen. „Li Taohihihi. die
hebben ze gisteren al opgehangen."
De luitenant sperde zijn oogen open,
keek in zijn boekje en wierp vervolgens
een blik op de veroordeelden. Zij knikten
hevig toestemmend en een van hen
begon te grinniken.
„Hihihi. wil ik hem terughalen uit
de Stad van Jade, achtenswaardige
heer en vriend lachte de man met
den rijstbal.
De luitenant wierp hem een ver
stoorden blik toe het paste niet, dat
zoo'n dorpeling met hem spotte. Toen
maakte de man met den rijstbal zich
héél klein en zei niets meer. Wèl at
hij en keek zéér vergenoegd naar de
misdadigers. En de luitenant zette een
kruisje achter den naam van Li Tao.
Het moest een vergissing zijn in
Ta-tsjien-loe zou het wel uitgezocht
worden.
„Li Kweh Sen ging hij voort met
het appèl. Een voor een traden de
mannen naar voren en weldra werden
de laatste veroordeelden naar het
executieveld geleid. De rest der sol
daten volgde en ook de dorpelingen
sloten zich erbij aan de man met den
rijstbal voorop.
De officier hield hen echter terug
op hoogen toon en met getrokken sabel.
„Verboden maakt dat je weg
komt
De dorpelingen dropen verschrikt
af, de man met den rijstbal repte zich
haastig achteraan. Doch toen de officier
uit het gezicht was, haastte hij zich
niet meer. Kalm kuierde hij voort
het dorp voorbij met de armoedige
hutten en de grinnikende huisgoden
om eindelijk te verdwijnen in de rijst
velden. En daar vertrouwde hij den
wind het zoete geheim toe van zijn
gezegend vóórtbestaan „Ja, hij was
Li Tao, de onder-aanvoerder van de
bende van Wai Fu...."
