DeZ methodes NUR«BLOND De millionnair Pim S. Brooke WATERMAN Donker bruine BLONDINES waarom blind 'V Vs De „Vedergewicht" onder de bonbons! 29 U kunt Uw donker geworden, bruingetint blond haar 2 tot 4 tinten lichter maken in één shampoo zonder bleekmiddel U kunt Uw oogen niet sluiten voor het feit, dat ongeverfd natuurblond haar het aan trekkelijkst is, zoowel in de oogen van mannen als van vrouwen. Maar wanneer het vaalbruin en mat wordt, doet dit afbreuk aan Uw geheele persoonlijkheid. Het mist dan die verlokkende kleuren- volheid, die echte blondines zoo bemin nelijk en aantrekkelijk maakt. Nu kunt U die bekoorlijke natuurlijke blonde kleur terugkrijgen, doch niet met gewone sham poo. Nurblond de heerlijke shampoo- wassching maakt Uw haar niet alleen 2 tot 4 tinten lichter, maar het doet Uw haar tevens glanzen als zijde en het geeft een zachtheid en schoonheid, die men alleen aantreft bij van nature goudblond haar, zonder gebruik van kleurstoffen, henna, kamille, peroxyde of schadelijke mid delen. Nurblond wordt gebruikt door mil- lioenen het maakt elke permanent-wave duurzamer. Probeert het zelf eens. Overal verkrijgbaar. Let op de Hollandsche ver pakking. daar alleen deze de deugdelijk heid waarborgt. Imp. B. Meindersma, Den Haag. Amsterdam, Sneek. Nurblond schuimt heerlijk en laat geen kalkzeepsluier achter. DE SPECIALE SHAMPOO VOOR BLONDINES en d°od 1S A en VeVe°Lt d°ot *VeUrV^f Oeio°d^ct êeVaa\s OaatoT° uA tL jVcYi oVettoê<* spieêe ifiscï^el u^eO .Yetid i°e een f°se b\ec^e estO°OPI edt fcVeut. he cupetV> natuUtWa dc buid V3vasat>a eet^op a0. kisèn» t-etf*1 „ine- door Olivier French DE zoogenaamde heldenmoed van het slagveld is van een veel min der verheven ethische beteekenis dan de heldenmoed, waarvan men bij rampen en ongelukken vaak staaltjes te aanschouwen krijgt," zei de meneer in den overvollen coupé. „De doodsver achting van het slagveld is in haar diepste wezen vast niets anders dan een heftige uiting van den ingeschapen drang tot zelfbehoud. Bij rampen spruit zij echter voort uit de veel edeler aan drift, een in nood verkeerenden mede- mensch te redden".... „Zeer juist," liet zich een rijzige me neer met een goedverzorgd uiterlijk hoo- ren, die in een hoek van den coupé zat. Hij sloeg het schetsboek, waarin hij liad zitten teekenen, dicht, en knikte nog eens instemmend. „Van wat heldenmoed eigenlijk is, hebben de meeste menschen een totaal verkeerd begrip," ging hij voort. „Het woord wordt misbruikt en de edele zin ervan niet goed begrepen. Ik heb in mijn leven maar één gebeurtenis meege maakt, waarbij men met recht van hel denmoed kon spreken. Ik bedoel de ge schiedenis van den millionnair Pim S. Brooke. Hij kwam op zekeren dag door een toeval in bezit van 'n groot aantal aandeelen van 'n Engelsch-Amerikaan- sche Stoomvaart Maatschappij. De Engelsche directie wist het, maar nie mand van de Maatschappij kende Pim S. Brooke van aanzien. En zoo kon het gebeuren, dat, toen hij zich op een dag onder den naam Pim S. Smith inscheep te op de „Carodonian" voor een reis van New York naar Southampton, geen mensch aan boord er ook maar het min ste vermoeden van had, dat hij de man was, die feitelijk nog meer in de melk te brokken had dan de directie. De „Carodonian" vertrok...." De meneer in den hoek onderbrak zijn verhaal en wendde zich tot den reiziger, die naast hem zat. „Wanneer was het ook weer. John „Vijf Mei 1925, meneer," antwoordde de ander, die zijn bediende scheen te zijn. „Juist, vijf Mei," ging de meneer voort. „Een dag na het vertrek werd de ..Carodonian" overvallen door een or kaan, liet roer raakte defect en het schip dreef mijlen ver uit den koers. De kapi tein liet om sleepboothulp telegrafeeren, doch nauwelijks een half uur later liep het schip op een rif. De stoot was zoo lievig, dat er een geweldig lek ontstond en de waterdichte schotten ontzet wa ren. De boot maakte bijna onmiddellijk slagzij en begon zienderoogen te zin ken. „Er waren hoeveel passagiers ook weer, John onderbrak de heer in den hoek voor de tweede maal zijn levendig verhaal, waarnaar de heele coupé met gespannen aandacht luisterde. .Honderd en dertig, meneer." ant woordde John prompt. „Juist, honderd en dertig. Welnu, ongetwijfeld zou alles goed afgeloopen zijn. als een van de booten niet uit de davits geslagen was. Toen was er één boot te weinig voor liet aantal passa giers en moesten de andere óverbela- den worden. Een voor een werden de booten neergelaten en in dien tijd zond de marconist het eene S.O.S. na het andere uit. Een paar schepen, die het dichtstbij waren, antwoordden, dat zij te hulp zouden komen, maar het was iedereen duidelijk, dat de „Carodonian" allang gezonken zou zijn. als zij kwamen opdagen. Pim S. Brooke had ijverig aan de red ding meegeholpen. Toen de laatste boot echter volgeladen in de davits hing, bleek, dat er nog vijf man overbleef kapitein Tennyson, één der machinis ten, de marconist, Pim S. Brooke en nog 'n andere passagier. „Het gaat niet meer brulde de eer ste officier, die het bevel over de laatste boot had. „Nog 'n half pond gewicht erbij en we zinken." De passagier begon te jammeren, toen hij het, hoorde. Hij huilde over zijn vrouw en over een kindje, dat geboren moest worden en in zijn wanhoop klamp te hij zich aan iedereen vast. „Wacht eens even brulde Pim S. Brooke boven alles uit. „Deze meneei is Pim S. Brooke hij reist incognito, om de zaken eens na te gaan van de Maatschappij. Je nwet hem meenemen, hij heeft meer te vertellen dan een van jullie directeuren. Smijt dien koffer overboord, die daar staat, dan kan hij nog best mee." De kapitein en de eerste officier schrokken. Er gingen zulke zonderlinge verhalen van Pim S. Brooke, dat zij er niet aan twijfelden, of hij had zich in derdaad incognito ingescheept. En geen van beiden durfden ze 't aan, om den voornaamsten aandeelhouder van de Maatschappij achter te laten. Zij waag den het erop en Pim S. Brooke gaf den passagier een por. „Schiet op, neem gauw mijn plaats in." De ander was tv angstig en te versuft, om zich goed re kenschap te geven van wat er gebeurde. Pim S. Brooke hielp hem in de boot en toen werd de sloep gestreken. Intusschen spoelden de golven reeds over het dek. Nog vijf minuten, dan zou alles gebeurd zijn. „Ik ben blij dat Pim S. Brooke ten minste tot de geredden behoort," zei de kapitein. En toen maakte de million nair zich eindelijk bekend. „Ik ben Pim S. Brooke", zei hij. „Het hoeft u echter niet te bedroeven, kapi tein. dat ik mét u overschiet. Die arme kerel heeft een vrouw en ik heb niemand op de wereld, dus hij had méér rechten dan ik. Dat was nu een staaltje van echte heldenmoed, mijnheeren," besloot de meneer in den hoek zijn verhaal. „Pim S. Brooke had gered kunnen worden, doch hij deed vrijwillig afstand van zijn leven ten behoeve van een ander, een wildvreemde nog wel...." De reizigers in den coupé waren die] onder den indruk van het verhaal. D< meneer sloeg zijn schetsboek weer open en zijn blik dwaalde met een verstrooi de uitdrukking naar buiten. „En de vier. die overbleven, meneer?' vroeg iemand van de reizigers. ..Die verdronken." antwoordde di meneer. „Was u ook aan boord van de „Caro doiiian vroeg een ander. De meneer knikte levendig. „Natuur lijk. ik ben toch zélf Pim S. Brooke. De reizigers keken elkaar verbijsterd aan. Toen kwam er onrust in den blik dien zij den meneer toewierpen. Maar de reiziger, die naast hem zat, fluisterde de anderen zachtjes iets toe. „Allemaal fantasie, mijnheeren. Maai u hoeft zich niet ongerust te maken, hij is absoluut ongevaarlijk. Ik ga hem over brengen naar Sussex; in Hampton, waar we vandaan komen, werd hij t< lastig. Hij verbeeldt zich nu, dat hij Pim S. Brooke is, een man die nooit bestaan heeft. Maar in Hampton was hij Napo leon de Eerste en daar had hij het eiken dag aan den stok met 'n Napoleon den Derde. Piet is voor het goedkoope; nu besteedt niet meer dan 3.50 voor een vulpen maar elk jaar moet hij een nieuwe koopen en dan heeft hij nog geen pen, passend voor zijn hand, gevonden. Zoodoende heeft hij de laatste vijf jaren 1 7.50 ui gegeven, zonder voldaan te zijn Jan beseft, dat een betrouwbare vulpen, voorzien van gouden pen met iridium punt haar prijs waard is en kocht éen keer een Voor minstens 25 jaar is hij nu klaar. VOOR GE EEN KEUZE DOET.VRAAG DAN EENS DE WATERMAN-COLLECTIE TE MOGEN ZIEN POPULAIRE PRIJZEN VAN f6.— AF Importeur: H. VAN OOST FROISSARTSTRAAT 47 - BRUSSEL De „Lilliput Cups" zijn de allerlichtste onder de Droste- bonbonser gaan er héél veel van in een ons! Er zijn 10 verschillende pate en nougat-vullingenAlle maal buitengewoon lekker! ALTIJD WELKOM: Spaart plaatjes voor album .Java 1".

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1935 | | pagina 29