MENSCHEN
van 18 karaat
PRIMO Camera en nog een paar eksempels van
zijn soort uitgezonderd, kan men gerost aan
nemen, dat het zoogenaamde reuzenras van dit
ondermaansche verdwenen is. Cyklopen zijn er
al lang niet meer en Goliath en Samson hebben we
hier ook nooit meer ontmoet. Zij allen behooren
tot het verleden. En toch wisten de reuzen een
plaatsken in onze verbeelding te veroveren. Hoe
gaarne luisterden wij naar de avonturen van klein
Duimpje en den menscheneter. Ja, ééns geloofden
wij, dat er menschen bestonden, die laarzen aan
trokken, waarmede ze zeven mijlen per stap konden
afleggen. Eens geloofden wij, dat er mensehen be
stonden gedrochten of welke geweldige wezens
dan ook, die een halve beek noodig hadden om hun
dorst te stillen, die een boom ten halve afknaagden
om hun honger tot bedaTen te brengen.
Herinner u de historie van Klein Duimpje, her
inner u de geschiedenis van Druoon Antigoon en
van Brabo, herinner n zooveel andere vertelsels,
waarin het een gaan en komen was van reuzen,
draken en menscheneters. Moeder dischte ze u op,
of vader, of een ongetrouwde nonkel. Ongetrouwde
nonkels blinken immers uit in dit soort vertellingen.
Maar hoe dan ook ons werd verhaald van gewelde
naars en krachtpatsers en men wist ons zoo te
boeien en mee te sleepen, dat wij langen tijd geloof
hechtten aan die griezelige histories. Meer nog
wij gingen er zelf onze verbeelding mee voeden.
We begonnen zelf te improviseeren en de handigsten
en fantasierijksten onder ons vergastten, op hun
beurt, kameraadjes en makkertjes op vage, doch
reuzenrijke verhalen.
Zoo bleven dan de reuzen in ons voortleven en
zelfs later, toen wij kennis maakten met den Ridder
van de Droevige Figuur, den zoo nobelen Spanjaard
Dit is de athleet Marino, die vier menschen op twee
tandevrs in de hoogte tilt.
Jack Rolleano trekt een volgeladen autotje neet zijn tamien vooruit. Dit kracht- De Amerikaan Frank Richard heejt een gewehlig ontwikkelde en ges^rierde
staaltje werd destijds door den bekerulen athleet Joe Breitbart op de leien buik hij kan er kanonkogels in opvangen,
te Antwerpen gedemonstreerd
De Samson van deze eeuw laat twee paardenkrachten tegen zich samenspannen -echter, hij weet ze te bedwingen
Don Quichote, en toen ons door het lezen van zijn
avonturen andermaal bleek, dat er toovenaars en
andere machtigen bestonden, bleven wij het geloof
daarin ten zeerste toegedaan. Maar, met den ouder
dom komen de gebreken, nietwaar Met den ouder
dom verdwijnt het heilig enthousiasme, verdwijnt
de kinderlijke oprechtheid en de kinderlijke goed-
geloovigbeid, en alzoo drong het dan op een goeden
dag tot ons door, dat het maar allemaal praat voor
den vaak was geweestlegenden en verdichtsels:
er bestonden geen reuzen, enmoesten zij ooit
bestaan hebben, dan werden zij slechts van de andere
menschen onderscheiden door hun grootere li
chaamskracht, misschien ook wel, omdat ze gewoon
lijk een tikje grooter waren dan de anderen. En zoo
is dat heden ten dage nog. Er zijn geen reuzen, maar
er zijn nog menschen met reuzenkracht.
Ga eens op de foor kijken, zie eens goed rond u
heen, loop een Variété-theater binnen en hier en
daar zult gij een krachtmensch zien werken. Zij
hebben allen hun specialiteit de eene bezit al zijn
kracht in z'n „forschbollen", een andere heeft
een geweldig gespierden buik, zoodat hij er kanon
kogels kan in opvangen, weer een andere munt
uit in het optillen van gewichtenenz. enz.
Zoo komt ge tot de conclusie, dat het ras der Samsons
nog niet uitgestorven is. Reuzen kan men zeniet
noemen, maar van 18 karaat zijn ze zeker.
