(Rabbijn S. Rh. de Vries
/V Torah-rol icon If opgeheven der Gemeente
getoond (naar een teelten ing van Pieart).
DE JOODSCHE
FEESTEN-
-- MAAND
ning. En de vereffening ervan. Allereerst de ver
effening ervan tegenover den medemenseh. En dan
in dit opzicht rein verschijnen voor het vorschend
oog van God.
De Dag der Herinnering wil het zondebewustzijn
wekken. Daartoe in de eerste plaats dient het ba
zuingeschal. hetwelk het kenmerkende is van den
eeredienst op het Joodsche Nieuwjaar. Zóó kenmer
kend, dat in den Bijbel dit de speciale benaming van
den dag is en in de liturgie deze titel dien van Dag
der Herinnering geregeld vergezelt. Maar de komst
van den „Dag van Bazuingeschal" is al geruimen
tijd vooraf voorbereid. Gedurende de heele vooraf
gaande maand, door het dan reeds laten klinken van
bazuingeluiden in de Synagoge, en bovendien door
boetediensten gedurende eenige dagen, alle ochten
den in de laatste week dier maand.
Wat de Sjofar de bazuin roept, wordt door
de liturgie van alle bidstonden telkens weder onder
streept. En heel de dienst draagt hetzelfde karak
ter. Na Nieuwjaar zwijgt de Sjofar. Maar de boete-
diensten worden voortgezet. We zijn dan in „de
Tien Bekeeringsdagen". Zoo heeten de tien eerste
dagen van de Tisjriemaand, die met den „Dag der
Herinnering" en van „het Bazuingeschal" begonnen
en met den „Grooten Verzoendag" besloten worden.
|Ve Groote Verzoendag is een Sabbath. De wekelijk
sche Sabbath eiseht van den Joodschen mensc.h.
dat hij de schepping, die God in zijne handen heeft
gelegd voor gebruikmaking naar Goddelijke bestem
ming, dezen eenen dag aan God teruggeeft. De
Groote Verzoendag is een Jaarsabbath. Hij vraagt
Wat hebt ge gedaan met al uw menschelijk ver
mogen en met de u geleende heerschappij in en aan
en met Gods schepping En zoo is de Groote Ver
zoendag het hoogtepunt, dat met de boetediensten,
het Bazuingeschal en de Tien Bekeeringsdagen
bereikt moet worden. De viering is daarmede geheel
in overeenstemming. De dag wordt in lichamelijke
onthoudingen, in de eerste plaats zonder eten of
drinken, geheel in onafgebroken eeredienst door
gebracht. Alsof de stof er niet ware en de wereld
stilstond. En men te zamen alleen maar in verkeer
stond met God, Wiens Koningschap men aan het,
einde opnieuw aanvaardt door het gezamenlijke
indrukwekkende getuigenis daarvan. Aanvaardt voor
leven en voor dood.
Als dit eerste gedeelte der maand doorleefd is,
treedt er een gevoel van opluchting, van zelfbevrij
ding op.
Als de ziel zich heeft ontlast en gereinigd is, gaat
men de vreugde tegemoet. De vreugde van het
Loofhuttenfeest.
De Soekkah d.i. de Loofhut, wordt gebouwd.
Eenvoudig een hut, een prieeltje onder den blooten
hemel, gedekt met, riet, stroo, twijgen of andere
dergelijke bodemprodukten, los of gevlochten, een
en ander volgens de daarvoor geldende bepalingen.
Die Soekkah zal gedurende het Feest van Zeven
Siertorens retor Torah-roUen.
JODENDOM is de
tenn voor een ruim
begrip met een zeer
samengestelden in
houd. Het bestaat uit
verschillende elementen,
die elkander aanvullen en
wisselwerkend in elkan
der grijpen. Zóó, dat het
een éénheid is. En wie
iets begrijpen wil van de
feesten, die de Joodsche
maand, welke Tisjrie
heet, voor het grootste
gedeelte vullen, die dient,
zich vooraf te bezinnen
op minstens een paar
dezer elementen. Eerst
dan is het. mogelijk, zich
eenig inzicht te verwer
ven in de viering der
Plechtige Hoogtijden,zoo
als Nieuwjaar en Groote
Verzoendag te zamen worden genoemd, terwijl
hun officieele titel niet anders luidt dan Ontzag
wekkende Dagen. En dan kan men eenigermate
den zin vatten van de Vreugdefeesten bij uitnemend
heid. die op deze Ontzagwekkende Dagen volgen
het Loofhuttenfeest en het Slotfeest met zijn blijde
einde het Vreugdefeest der Leer.
In het Jodendom wordt den Joodschen mensch
natuurlijk de eigen mogelijkheid geboden om den weg
te vinden naar zijn voortdurenden samenhang met
God. In huis en in het leven. Als eenling en in de
gemeenschap. Voor zich en voor <}e zijnen en voor
Ethrag in doos
zijn medemenscken en
voor de menschheid.
Daartoe dienen de voor
schriften en ceremoniën
en gebruiken, die het
heele leven vullen.
Daarbij komt, als een
ander belangrijk element,
zijn historie, die liem ook
nooit loslaat. Zij voert
hem altijd weer terug naar
zijnen Bijbel en naar zijn
oorsprong. En de Bijbel
en het. Land van den
Bijbel, in wederkeerige
inwerking op elkander,
vergezellen hem onafge
broken in zijnen huise-
lijken en openbaren eere
dienst.
In 't gansche Joodsche
godsdienstleven wordt dit
op onduhbelzin nige wijze
gemanifesteerd. Naar binnen en naar buiten.
De Tisjriemaand is van dit alles overvol.
I Iet begint met Nieuwjaar. Maar in de gebedentaai.
in de liturgie, bij den eeredienst hetzij thuis of in
de Synagoge wordt, alleen maar gesproken van den
„Dag der Herinnering". Waarmede wordt bedoeld
het tijdstip, waarop we de balans moeten opmaken
van ons levensgedrag, van onze religieuze houding
tegenover God en de daaruit voortvloeiende conse
quentie ten aanzien van ons leven als mensch onder
de mensehen. Het opmaken van deze onze reke-
