WAT IS EEN HOND
WAARD?
Carld.énTg
methodes
is
ROTBART
LILA
door Edward Curzon
WATERMAN
OhbeNMbfr-ECfc
'PrVSLvst W
22
Bij een Sinterklaasfeest hoort
iets lekkers. Iets extra lekkers.
Iets van DROSTE! Zoo'n dikke
zware DROSTE-letter. Vraag het
aan den tweeden knecht van
Sinterklaas: Droste's Tractatie-
mannetje. Die wéét wat heerlijk
is. - De prijzen van Droste
letters zijn weer verlaagd!
ca. 250 Gr.
75 ct.
ca. 150 Gr.
45 ct.
ca. 75 Gr.
23 ct.
ALTIJD WELKOM!
Piet is voor het goedkoope; hij
besteedt niet-meer dan 3.50 voor
een vulpenmaar elk jaar moet hij
een nieuwe koopen en dan heeft hij
nog geen pen, passend voor zijn
hand, gevonden. Zoodoende heeft
hij de laatste vijfjaren 1 7.50 uit
gegeven, zonder voldaan te zijn.
Jan beseft, dat een betrouwbare
vulpen, voorzien van gouden
pen met iridium punt haar prijs
waard is en kocht één keer een
Voor minstens 25 jaar is hij nu klaar.
VOOR GE EEN KEUZE DOET, VRAAG DAN EENS
DE WATERMAN-COLLECTIE TE MOGEN ZIEN
POPULAIRE PRIJZEN VAN f6.— AF
Importeur: H. VIN OOST - FROISSIRTSTRAIT 47 - BRUSSEL
DE lage, berookte gelagkamer van
de „Green Tree Saloon" van John
Burns bood dien avond bet ge
wone schouwspel drinkende én dobbe
lende houthakkers en 'n half beschonken
Joe Raine. Burns zat in zijn vervelooze
tapkast ervóór lag een hond een
goudgele husky met een pels als een beer.
„Te koopschreeuwde Joe, naar
den husky wijzend. „Niet te duur
voor twintig dollar Wie is er liefhebber
voor
Niemand gaf hem antwoord en met
een donker gezieht ging hij weer zitten.
Hij had dien avond héél zijn loon ver
dronken en verspeeld en de husky
was het éénige dat bij verkoopen kon,
om bet drinkgelag nog langer voort te
zetten.
„Wat d. .der is een hond vandaag
den dag dan géén twintig dollar meer
waard in dit land?...." vroeg hij
nijdig.
Uit een hoek kwam eindelijk een
lijzige stem die van David Bower.
„Ik wil je vijftien geven, geen penny
meer."
„Twintig, geen penny minder
schreeuwde Joe. „Als niemand dat
betalen wil, ga ik ermee naar Fort Mac
Murray. Twintig ja of neen
„Vijftien, meer is-ie niet waard,"'
hield David vol.
„Loop dan naar den dder
barstte Joe los, terwijl hij zich opheesch.
„Ik ga naar Mac Murray. Burns,
pof me nog 'n glas whisky."
„Geen spht meer, zonder geld,"
klonk de kalme stem van John Burns
vanachter de tapkast.
Een oogenblik scheen het, of Joe
Raine het tot een vechtpartij zou laten
komen. Maar de snel voortschrijdende
invloed van de whisky maakte hen» zoo
goed als machteloos. Zijn dreigende
vuist ontspande zieh.Met een sarcastisch
lachje ging hij naar buiten, gevolgd door
den hond. Toen wankelde liij het hout
hakkerskamp uit en sloeg het smalle
voetpad in naar het vier uren verder
gelegen Fort Mac Murray, waar ze
heter wisten wat een echte husky waard
was.
Mopperend en scheldend ging Joe
den eenzamen weg. Het was volle maan,
maar de hemel hing vol vuilgrijze
wolkenflarden zwaar van de sneeuw,
die al een paar dagen in de lucht zat.
Een half uur na zijn vertrek stak de
wind op en weldra begon het te sneeu
wen. Joe strompelde voort, zonder
zich rekenschap te geven van waar hij
ging of zich bevond geheel verdiept
in zijn verwarde dronkemansgedachten.
Pas toen hij viel en moeilijk weer
opgekrabbeld was keek hij eens rond.
Rondom hem hing een dicht gordijn
van neervallende, sneeuwvlokken, zoo
dat hij geen vijf passen voor zich uit
kon zien. De sneenw pakte zich rond
zijn pels en kloste zich vast aan de zolen
van zijn laarzen, en de hnsky leek een
monsterachtige beer, met de vuurroode,
ver-uithangende tong van een moe-
jerenden wolf.
Langzaam begon het tot Joe's be
neveld begrip door te dringen, dat hij
zich in gevaar bevond. Nergens ontdekte
hij het vertrouwde bosch en waar geen
bosch was, konden zich ravijnen bevin-
I den. Hij zou den weg kwijt raken
misschien was hij hem reeds kwijt.
„Kom mee, ouwe jongen, we 'gaan
terug," zei hij tot den husky en op goed
geluk ging hij de richting terug, waar
uit hij dacht dat hij gekomen was. Tien
meter verder struikelde hij. Zwaaiend
trachtte hij zijn evenwicht te houden,
maar de opgepakte sneeuw onder zijn
laarzen werd hem noodlottig. Hij
viel achterover, smakte met zijn volle
gewicht tegen den grond en bleef roer
loos en met gesloten oogen liggen. Toen
klonk er nog even een gekreun van zijn
lippen en daarna niets meer Joe!
Raine had het bewustzijn verloreni
Onhoorbaar zacht daalde de sneenw j
in vlokken zoo groot als duiven-'
eitjes en zonder ophouden. Spoedig
lag Joe dicht toegedekt en viel zelfs
zijn gestalte niet meer te onderscheiden.
De husky jankte en liep onrustig rond.
Toen naderde hij den sneeuwhoop en
zocht het gelaat van zijn meester.
Zijn scherpe reuk wees hem de goede
plaats en krabbelend met zijn voor-
pooten, ontblootte hij Joe's stoppelig
gezicht. Tevreden ging hij hij hem
liggen en toen Joe's berenmuts wéér
onzichtbaar was geworden, begon hij
opnieuw. En zoo telkens weer, als was
het een spel. Maar de husky wist niet,
dat het een bloedig spel was dat zijn
nagels vuurroode strepen door Joe's
gezicht trokken, totdat het eindelijk
geteekend was met een netwerk van
groeven, waaruit langzaam het bloed
begon te druppelen
Toen Joe Raine wakker werd, had
het opgehouden met sneeuwen. De
maan stond vol aan den hemel en de
wind was gaan liggen. De husky lag
naast hem en jankte van vreugde, toen
Joe langzaam het hoofd links en rechts
wendde. Het was bitter koud en Joe
geloofde, dat zijn neus en ooren be
vroren waren. Zijn lichaam was echter
weldadig warm het lag toegedekt!
onder een sneeuwhoop van wel een j
meter hoogte, waartegen hij opzag
als tegen een ijsberg.
Joe moest minutenlang nadenken,
vóór liij zich realiseeren kon hoe hij
hier kwam. Het eerst werd hij zich
bewust van een razende pijn in zijn
hoofd en van een brandend, koortsig
gevoel in zijn gelaat. En toen drong
langzamerhand de herinnering tot hem
door aan wat er gebeurd was. Hij was
op weg gegaan om den husky te ver
koopen en ongeveer halverwege Fort
Mac Murray was het gaan sneeuwen-
Toen was hij gevallen en voor de rest
wist hij niets meer. Maar het was ge
noeg hij zou nu maar weer naar het
kamp terugkeeren
Joe krabbelde overeind. Hij stond
te waggelen op zijn beenen, maar de
dronkenschap was van hem geweken.
Hij voelde zich koud en warm tegelijk
en hij brandde van begeerte naar een:
glas whisky. Voorzichtig tastte hij|
naar zijn gelaat hij begreep nietj
waar dat gloeiende gevoel vandaan j
kwan». Hij wreef de ijsscliilfers uitzijn!
haard en ontdekte dat zijn hand vol
bloed zat. Toen voelde hij wonden,
weeke wonden, die geheel ontveld!
waren. Verbaasd keek hij rond. Hetj
maanlicht was helder genoeg, om hem in
staat te stellen een nieuwe ontdekking!
te doen op de hardbevroren sneeuw- j
korst waren donkere sporen zichtbaar I
EnI M/ORDt v ÖP aakj -
VraGU GRATIS GEZOnJden/
BUlT€NfPORT-UlTlïU<TÏMCEM
WCTtlUlfCïtfHAlW I1VII5 AMSTERDAM
Dit is hef mesje, dat U
zoekt.
Zonder de huid ook
maar eenigszins te irri-
teeren scheert men zich
er snel en schoon mede.
De snede van elk mesje
is scherp en duurzaam.
Koopt vandaag nóg een
pakje.
Prijs slechts 60 cent per
tien.
Passen op oud-zoowel
als op nieuw-model
Gillette apparaten.