13
vertoont, meenen de doktoren, dat de kans op
beterschap is toegenomen. Hoewel en hierover
bestaat geen meeningsversehil de herstel
periode lang, zeer lang zal duren. In den afgeloopen
zomer kwamen deze teekenen herhaaldelijk voor en
viel een dusdanige verandering te constateeren,
dat oppervlakkig geoordeeld de bewusteloosheid
zou zijn overgegaan in een diepen slaap. Van tijd
tot tijd opende zij zelfs de oogen, maar helaas
ze bleek niets te zien.
Het was voor de moeder van Patricia, die, behalve
in de eerste paar maanden, de verpleging van haar
dochter op zich had genomen, een vreeselijke
aanblik het meisje met de oogen te zien draaien,
zonder dat er overigens eenige uitdrukking in lag.
Men behoeft er zich dan ook niet over te verwon
deren, dat de dame in deze drieënhalf jaar geheel
grijs is géworden.
Zoodra er aanwijzingen waren, dat de bewuste
loosheid verminderde, bleef de moeder haar dochter
dagenlang vragen een arm, of, als dit niet ging,
alleen maar een vinger op te heffen. Het moet
voor deze moeder een ontzaglijke teleurstelling
zijn geweest, dat zij zelfs op zulke eenvoudige
vragen geen teeken van leven kreeg. Maar ze hield
vol. Ze schreef de woorden op papier en hield ze het
meisje voor. Ook dit leverde geen resultaat op.
Toen nam ze een lei, in de veronderstelling, dat witte
letters, geschreven op een zwarten grond, wellicht
meer indruk zouden maken. En inderdaad thans
volgde er bij het meisje een lichte reactie. De moeder
zag, hoe een van de oogen langzaam werd gesloten,
in een bewuste of onbewuste poging om te voor
komen, dat het beeld dubbel werd gezien. Door de
lange periode van werkeloosheid staan ook de oog
spieren niet meer onder controle, waardoor de beide
oogen moeilijk op één en hetzelfde voorwerp gericht
kunnen blijven. Zoodoende ziet de betreffende
persoon de dingen dubbel. Bij Patricia Maguire bleef
het hierbij ze volgde het verzoek van haar moeder
niet op en evenmin verried ze, dat ze er iets van
had begrepen. Ha een week echter hief ze zonder
meer een vinger op en later als het haar tenminste
niet te dikwijls werd gevraagd deed ze hetzelfde
met haar rechter- of linkerarm, naar gelang van
het verzoek.
Maar van ontwaken was geen sprake. Het eenige
wat men bereikte was het tweemaal opheffen van
ecu hand en een zwak gefluister, als van een kind,
dat in zijn slaap wordt gestoord. Hiermede moesten
de experts zich voorloopig tevreden stellen.
Het stemt echter hoopvol, dat deze geringe ver
beteringen blijven aanhouden. Indien ze haar hand
optilt en er wordt haar gevraagd deze omhoog te
Rip van Winkle vindt na
twintig jaren zijn dochter terug.
vaststellen, dat haar moeder totaal is vergrijsd.
Een achtjarig nichtje, waar ze dol op was, is in
dien tijd opgegroeid tot een flink meisje van bijna
twaalf jaar. Maar het meeste van al zal ze zich
misschien verbazen over haar eigen persoon. Ze
weegt namelijk vijfendertig pond zwaarder dan in
1932.
/^•eheel alleen staat het geval van Patricia Maguire
niet. Een zekere Victor S. Cleave, een Engelsehe
spoorwegbeambte, heeft eens vier jaar achtereen
geslapen en indien in deze'droevige omstandigheden
van een record zou kunnen worden gesproken,
dan heeft hij dit tot dusverre nog steeds op zijn
naam, hoewel Patricia hem reeds bedenkelijk
nadert. Met den Engelschman liet zich alles reeds
vanaf het begin hoopvoller aanzien, omdat er geen
sprake was van besmetting door slaapziekte bacillen.
De doktoren constateerden een uitschakeling van
het zenuwstelsel overeenkomstig de slaapversehijn-
selen. die ieder mensch heeft. Alleen waren hier
afwijkingen, die een onafgebroken slaap ten
gevolge hadden. Deze man moet ontwaakt zijn
in de overtuiging, dat het eerst, de volgende
dag was.
r\e schoone slaapster van Chicago, zooals
Patricia Maguire in Amerika algemeen wordt
genoemd, bevindt zich nu reeds vanaf 15 Februari
1932 in haar slaaptoestand. Tot dusverre zijn de
eenige hoopvolle teekenen beperkt gebleven tot de
zwakke aanduidingen, dat ze hoort, proeft en pijn
voelt. De onvermoeide zorgen van de wetenschap en
niet in de laatste plaats van haar ouders verdienen,
menschelijkerwijs gesproken, beloond te worden
met een volkomen herstel van dit meisje. Het zal
voor allen een groote opluchting beteekenen, haar
na een slaap van bijna vier jaar weer tot de
werkelijkheid te zien terugkeeren. Misschien
en hiervan zijn vooral de dokters overtuigd
zal het geduld echter nog geruimen tijd op de
proef worden gesteld.
Patricia Maguire, de schoone slaap
ster van Chicago.
houden, dan doet ze dit, soms zelfs een minuut
lang. Wanneer ze, met kussens in den rug, in een
stoel wordt gezet, dan constateert men pogingen
bij haar om het. hoofd rechtop te houden, in plaats
van het willoos voorover te laten vallen. Ook schudt
ze protesteerend, wanneer haar iets te eten wordt
gegeven, waarvan ze niet houdt.
Wellicht is een van de dui
delijkste bewijzen voor den terug
keer van het bewustzijn, dat het
meisje kan tellen. Wanneer haar
wordt gevraagd met de vingers
aan te geven, hoe groot het gezin
is van een bevriende familie,
waar ze voor haar ziekte veel
kwam, dan laat ze het juiste aantal
zien. Als nóg sterker bewijs geldt
't volgendeals haar wordt gezegd,
dat dit aantal is vermeerderd en
men vraagt het haar eenige dagen
later opnieuw, dan vergist ze zich
niet, maar steekt het goede aan
tal vingers omhoog. Hierdoor zou
ze het bewijs leveren, dat ze niet
alleen de symptomen terugkrijgt
van redelijk denken, maar dat
ook haar herinnering weer zou
beginnen te functionneeren. Het
zelfde wordt vastgesteld met heel
eenvoudige sommen, die de kin
deren in de eerste klas van de
lagere school leeren. Zij weet ze
op haar vingers t.e beantwoorden.
Is het te verwonderen, dat, na
deze verbetering in den toestand,
de hoop bestaat op een terugkeer
van de normale geestesgesteldheid?
Mocht het gebeuren, dat Patri
cia Maguire weer tot een volkomen
gezonden toestand terugkeert, dan
zal haar onmiddellijke omgeving
het meisje wel eenige reden tot
verbazing geven. Ze zal moeten
