WINTER T PEKELTANK IJSBAAN Dit sneeuwta jereel stelt een der ponypen voor, die de pekel haar onophóudelijken kringloop doen onderhouden. (leze koude af aan het tweede kringproces, hetwelk er voor zorgt., dat die koude gebracht wordt naar de plaats, waar zij noodig is (1e ijsbaan. In het eerste kringproces beschrijft ammoniakgas een gesloten baan, waarbij het eenige „bewerkingen" ondergaat, die koude verwekken. Op de plaats, waar de koude verwekt wordt, geeft het die koude af aan het tweede kringproces, waarbij pekel voort durend een gesloten baan beschrijft en de opgenomen koude naar de vriesplaat onder de ijsbaan brengt. Maar laten we eens het eerste kringproces, het opwekken van de koude, volgen. Een compressor een machine voor het samenpersen van gas zuigt ammoniakgas aan en perst dit tezamen tot het gas een druk van 9 a 10 atmosferen heeft, d.w.z. tot een druk van 9 tot 10 K.C1. per vierkanten centimeter. Het gas, dat door de samenpersing een hoogere temperatuur heeft gekregen, wordt naar een buizen stelsel een condensor geleid, waar het door met. water gekoelde buizen afgekoeld en vloeibaar wordt. Want elk gas wordt bij een bepaalde tempera tuur en een bepaalden druk, die men de critische temperatuur en den critischen druk van dat gas noemt, vloeibaar. De ammoniak passeert nu een reguleer ventiel, dat den druk van 8ii 9 atmosferen verlaagt op 2 l/z atm en stroomt dan door een complex buizen, door den z.g.n. verdamper, waar hij van vloeistof weer tot gas verdampt.. Maar om te verdampen moet de ammoniak warmte aan zijn omgeving onttrekken. Die omgeving nu is een met, pekel gevulde tank, waarin de ver damper ondergedompeld is. Aan die pekel wordt dus door den verdampenden ammoniak warmte ont trokken, de pekel wordt daardoor koud en krijgt een temperatuur van 9 graden Celsius onder nul. Intussehen verlaat de verdampte ammoniak weer den verdamper en wordt opnieuw door den com pressor aangezogen om wederom op 9 atm. samen geperst te worden en opnieuw zijn rondreis van het. eerste kringproces te beginnen. Nu krijgen wij liet tweede kringproces, dat ten doel heeft, de verwekte komle naar de ijsbaan te brengen. Welnu, we zagen reeds, dat in de pekeltank rondom den verdamper (le pekel op een temperatuur van 6 graden onder nul afgekoeld werd. Die koude Schema van de installatie met links het eerste en reehts het tweede kringproces. Links boven de com pressoren, die het ammoniakgas verdichten, waarna dit via condensor, reguleerstation en verdamper weer bij de compressoren terecht komt. Geheel rechts de betonplaat met, daarboven de ijsbaan. De pijltjes geven ook hier aan, hoe de pekel naar het buizennet in de betonplaat gepompt wordt door de pompen, die rechts van de tank afgebeeld zijn, om ten slotte weer naar de tank teruggeleid te, worden. Waar koude gedistribueerd wordt. Een complex, afsluiters, door middel waarvan het mogelijk is de richting, waarin de pekel naar de betonplaat onder de ijsbaan stroomt, om te keeren. Op deze wijze is het mogelijk, steeds dien kant van de baan, die het het meest noodig heeft, de meeste koude toe te voeren. Reehts: Ammoniakgas vormt nu niet bepaald een voor den mensch aangename atmosfeer. Vandaar dat steeds gasmaskers bij de hand gehouden worden, voor heti geval dat zich ergens een lekje mocht voordoen, hetwelk dan onmiddellijk door een „gemaskerde" weer gedicht wordt. pekel wordt dan door eenige pompen uit de tank weggepompt en geperst naar ëen buizennet, dat in een betonplaat onder de ijsbaan ligt. Aan deze beton plaat geeft de pekel haar koude af en de plaat wordt daardoor op ongeveer minus 6 graden ingevroren, met het gevolg, dat het water op die betonplaat in ijs verandert van ea. 4 graden Celsius. Wanneer de pekel aan het andere einde van (le betonplaat het buizenstelsel verlaat, bezit zij een temperatuur van minus 4 graden en wordt weer naar de pekeltank geleid, om opnieuw door den ver damper tot op minus 6 graden te worden afgekoeld, alvorens de rondreis van pekeltank naar ijsbaan en van ijsbaan naar pekeltank weer te beginnen. De betonplaat onder de ijsbaan is 40 meter breed bij een lengte van 60 meter en onder haar oppervlakte van 2400 vierkante meter liggen maar even 25 kilo meter koelhuis voor (1e pekel verborgen. Een ander cijfer, dat spreekt de 160.000 liter pekel van de pekeltank maken per uur 1 a 2 maal de rondreis van het tweede kringproces, al naar gelang de weersomstandigheden buiten zijn. Een merkwaardig verschijnsel is, dat de ongeveer 2>4 c.M. dikke ijsplaat der baan per dag 2 a 3 m.M. dikker wordt „groeit" door de ijsafzetting ten gevolge van onze vochtige Hollandsehe lucht. Vandaar (lat het oppervlak dan ook voortdurend niet alleen nauwkeurig effen, doch ook op (1e juiste dikte gehouden moet worden. Soms ook doet zich het verschijnsel voor, dat de ijsbaan even vochtig wordt, en de leek meent dan, dat men uit bezninigingsoogpnnt het verwekken van koude stopzette, doch zulks is toch niet het geval. Het is de wind, die de ijsbaan vochtig maakt, de wind, die het isoleerende koude luchtlaagje boven het ijs voortdurend wegblaast en warmere lucht met het ijs in aanraking brengt. En nu n dit bekend is, lezer, zult ge natuurlijk niet mopperen, als ge eens, wanneer het hard waait, op de Amsterdamsche kunstijsbaan het ijs een weinig vochtig aantreft. Want schaatsenrijden kunt ge immers toch. al „wintert" het 15 graden boven nul. En vergeet dan vooral den tijd niet, toen u uit sluitend op een der zoo zeldzame gunstige grillen van ons Nederlandsche klimaat aangewezen was, 0111 eens een keer uw schaatsenrijdershart te kunnen ophalen. DELTAPI.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1935 | | pagina 3