MISTIG WEER IN SINJORIA'S HAVEN
■HBi
Havenarbeid in den nevel
iHc
De sleepbootende kleine zwoegers van
WE zijn er zoo langzamerhand aan gewoon
geraakt het nevelenlieir in de maand No
vember onder het oog te zien voorbij
trekken. Mist, druilerige nevel, vochtig
heid en waterkilte vallen ons alsdan ten deel. Gewis,
het zijn de voorboden van de donkere dagen voor
Kerstmis. Er zijn vele menschen, wier aard van be
roep hen tot ware doodsvijanden van het nevelig
weder heeft gemaakt. Om er maar enkele te noemen
de persfotografen, de treinmachinisten, de stuurlui
aan boord van hun schip of scheepje het doet er
niet toe, in beide gevallen moeten zij evenzeer alle
aandacht bij de zaak houden de chauffeurs, enz.
Inderdaad zij allen zijn het best met schoon weder
gediend. Of zag u al eens 'n beroepsfotograaf blij te
moede over Gods wegen tippelen, omdat z'n objecten
nu veilig en wel achter het tulen mistgordijn geborgen
waren en omdat hij nu juist daarom zoo goed werken
kon Of hoorde u misschien ook van den treinmachi -
nist, die vóór den rit-door-den-mist zijn handen
krachtig in elkaar wreef en van louter genoegen een
liedeken aanhief Hoorde u zooiets dergelijks van de
stuurlui aan boord van schip of scheepje En zag
u het opgetogen gelaat „des chauffeurs", wijl hij nu
die gevaarlijke bochten in den nevel mocht nemen
Het is maar al te duidelijk niemand dezer lieden
kan zich verheugen in een dusdanige weersgesteld
heid, en dat deze bekommerdheid lang niet voorbarig
is, maar veeleer te billijken en bij te treden, blijkt
maar al te veelvuldig uit de gazettenberichten. welke
ons tallooze verkeersongelukken en scheepsrampen,
door den mist veroorzaakt, wisten mede te deelen.
Dit natuurlijk voor de bestuurders van voer- en
vaartuigen. De persfotograaf moet zich geenszins
persoonlijke rampen indachtig zijn bij onklaar weder,
ofschoon het hem volkomen vrij staat de hem door
dit ongunstig getijde opgedrongen werkloosheid
als een onheil, in figuurlijken zin dan. te beschouwen.
Den mist ten spijtzal
deze cargo toch uitvaren.
A nt werpen -op-den -rechteroever
in den mist.
De goederentrein, die de aangebrachte koopwaren naar
het binnenland voert, doemt plotseling op.
Meestal komt hij met een ledige „tasch" naar huis.
Een enkele maal zal hij trachten tegen dit nevel-
doekje op te tornen.
Hij komt onder den indruk van de onwaarschijn
lijke gedaanten, die links en rechts in grilligen en
wazigen vorm vóór hem opdoemen. (Ja, de mist
schept een geheel ander, een ongewoon uitzicht der
dagelijksche dingen Huizen, monumenten en
andere roerende of onroerende dingen krijgen nu
een zekere bekoring over zich.
Zie, hoe droomerig onze kathedraal daar midden
den huizenkrans praalt. Zie ook, hoe de boulevards,
onze straten en pleinen met een mystieken schemer
omtogen worden. En hoe vallen ons de rust en de
stilte daar in op. Ik weet niet hoe het komt, maar dit
is zeker een stad in den mist wordt stil en ingetogen
haar geluiden klinken nu gedempt en fluweelig.
Wezenlijk alles, wat nu in de stad tiert en leeft,
houdt thans gelijken tred met de „schuchterheid"
om ons zoo uit te drukken der nevelen. En kom
naar de haven. Daar gaat het hard labeur zijn
gewonen gang. De hijschkranen kreunen en zuchten
er onder den zwaren last der goederen die in de
ontzaglijke scheepsruimen verdwijnen of er uit te
voorschijn komen. De dokkers en sjouwers roepen
elkaar toe, op hun gewone manier, zooals zij zich
eiken dag tegenover hun gezel uiten. En toch schijnt
het ons, dat de mist ook hier zijn domper over de
geluiden heeft geplaatst, dat ook hier „con sordino"
wordt gewerkt. Maar schoon en ondoorgrondelijk
ontvouwt zich de stroom, de Schelde, onder het oog.
Met haar vele schepen en scheepjes, die een wirwar
van masten en getakel in de hoogte tillen, lijkt zij
ons nu een onafgewerkt geheel. Er is geen begin,
er is geen einde aan. Thans kunt ge niet zien, waar ze
begint, waar ze eindigt. De Schelde, zij ligt daar
plots voor u.... een brok is zij slechts...-, een
fragment en van de vele stoomers, die zij draagt en
die aan haar oevers rusten, bemerkt men nauwelijks
voor- en achtersteven tegelijk. zoo speelt de mist
hier zijn perten. Bij een dergelijk interessant en
eigenaardig voorkomen valt het
ons niet moeilijk de gezindheid van
den fotograaf te vermoeden, die
tegenover dit fotogenieke aanschijn
komt te staan. Want, waarachtig,
de haven van Antwerpen-in-den-
mist is ten overvloede fotogeniek
en dat het moeilijke experiment
de opnamen ervan gelukte,be
wijst u deze interessante bladzijde.
