vrouwe 1 ij k e h o o fdr
ol
Nu worden de lippen bijgekleurd: en
de bediende met den waaier is noodig
geworden bij het inspannende werk.
l)rie mannen, hullen hem in den
zwaren zijden vrouwen -kimono
alleen de pruik mankeert nu nog.
Terwijl twee bedienden de coiffure
verzorgen, schminkt de heer
Shoeho zei/ nog zijn handen.
Anders >s het in de uit het Westen geïmporteerde
operette, waar meisjes de rollen ran fantasie-matrozen
vervullen.
ons een tooneelgezelscliap een greep
waagt naar den tijd van onze klas
sieken, dan juicht de pers over een
„tooneeldaad" en na de tweede
voorstelling verdwijnt het drama
van het repertoire. Maar den Ja
panner boeien zijn eeuwenoude,
klassieke tooneelwerken altijd op
nieuwze zijn hem een behoefte,
een begeerlijke bevrediging van zijn
innerlijk leven, zooals zijn fijn
gestvleerde tafelgebruiken, zijn
plechtige thee-ceremonie, zijn on
navolgbare gastvrijheid dat ook in
den jachtigen modernen tijd nog
gebleven zijn.
Shoe ho Ichikawa speelt de vrou
welijke hoofdrolHet is niet de
traditie alleen, die de dramatische
vrouwenrollen aan mannelijke ac
teurs toevertrouwt. Wel is eeuwen
lang in eere gebleven de wet, die,
op moreele gronden, aan vrouwen
het betreden van het tooneel ver
bood. Maar het is het karakter der
klassieke kunst zelf, die hier zoo
goed als bijna overal elders de
tragische rollen voorbehield aan den stijl en de
waardigheid van optreden, voelen en uiten van
den man.
Vele tijden, vele volken, vele culturen hebben
het zoo gewild. En niet anders is het gegaan bij de
Ook Kikugoro Onoye is een der
meest gevierde vrouwenrol-spelers
van Japanhier stelt hij een
treurende figuur voor.
Japanners met hun bij uitstek ver
fijnd gevoel voor noblesse, bekeer-
selling en waardige kracht. In tegen
stelling tot de lichtere kunst, die
zich van vrouwelijke speelschheid
en charme bedient, niet alleen voor
vrouwenrollen, maar o zoo graag
ook in travesti voor die van frivoler
mannenfiguren.
Ook in Japan bloeit de laatste
jaren naast het aloude klassieke
tooneel de westersehe operette,
zonder dat echter het eerste te
lijden heeft onder de nieuwe, luch
tiger kunst, die alleen ter ver
strooiing dient, en hier is de oude
wet, die de vrouw uit het theater
bande, ook geweken voor de nieuwe
behoeften van den modernen,
westerscken tijd.
Maar Sliocho Ichikawa viert
nog zijn triomfen in zijn vrouwenrollen van de
meer dan 250 oude Xo-drama's, die vijfhonderd
jaar geleden begonnen te ontstaan en wier invloed
op het Japansche volk nog ongebroken bleef. Sliocho
Ichikawa, de grootste acteur van Japan
Jvikuyoro treedt echter ook in mannenrollen op
zooals hier in die van een boeddhistischen tnonn ik.
