Het
Sprookjeskasteel
Zeeuwsch Nieuws
door CAnne ADuffield
27
Het overpompen van de lading in een der sleepbakken.
Door een aanvaring in het kanaal (jent- 'Terneuzen ia het Belgische sleepschip
Joseph Lies" bijna onmiddellijk gezonken. De opvarenden wisten zich nog te
redden. Alvorens het schip te lichten, pompt men de lading, bestaande uit 540
ton erts, uit het schip. Het plaatsen van de buizen in de lading van het
gezonken schip. Hechts de mast, die nog enkele meters boven water uitsteekt.
Het raderwerk van een der lichters, waarmee het schip aan de oppervlakte
moet worden gebracht.
ff et re#'*11'!'' in Louden een van
<lie hardnekkige, ongenoeglijke win -
terregens.
Deze regen druilde maar voort,
maakte liet stof van de straat tot een
dun laagje glibberige modder, drong
langzaam maar zeker in je schoenen,
droop van je parapluie en zocht van
daar kalmpjes een toevluchtsoord in
je nek.
Valerie Ferrars liep langs de Strand,
een klein koffertje in de eene hand. een
parapluie in de andere, en botste voor
den tienden keer tegen een evenzoo
beladen mensehelijk wezen aan, mom
pelde een verontschuldiging, die niet
gehoord werd, deed een stap opzij naar
den rand van liet trottoir en werd ver
volgens door een gewetenlooze taxi
van onder tot hoven volgespat en
vroeg zich ernstig af. waarom zij eigen
lijk geboren was.
In het algemeen dacht zij niet zoo
diep over alles na, want zij was jong en
gezond met een opgewekt gemoed
en een dapper hartje. Maar dit was ook
wel een bijzonder nare dag geweest
de toekomst zag er donker uit en zij
voelde zich nat en koud en moe.
Valerie knipperde eens met haar
oogleden en bemerkte, dat zij op het
punt stond van loutere moeheid en lan
derigheid te gaan huilen.
„Idioot. Ik mag blij zijn. dat ik in
Londen woon."
Den avond te voren had zij nog in
een hoek zitten lezen over het heimwee,
dat de menschen in Britscli-Iiidië
vaak overvalt, naar zulk een regen-
achtigen Londenschen avond, wanneer
de lantaarns en de lichtreclames in
het spiegelende asphalt weerkaatst
worden
In het Underground-station afge
daald, haalde zij verruimd adem in de
warme, lichte sfeer, die daar lieersehte,
en ze voelde zich al veel opgewekter.
Zij schudde energiek haar eigen zorgen
van zich af en begon aan iemand anders
te denken, wat meer in haar karak
ter lag.
Die arme kleine Emniy en die ake
lige influenza, die haar te pakken had
gehad
Waarom tante Juliet dat teere kind
in Londen liet blijven, was Valerie een
raadsel. Iedereen met een beetje gezond
verstand kon zien. dat Emmy gezonde
buitenlucht noodig had, en tante Juliet
was anders toch niet dom integendeel.
Maar zij scheen niet te kunnen beseffen,
dat haar eenige kind een zwakke ge
zondheid had. of liever zij wilde het
niet inzien. En zijzelf kon het haar niet
aan het verstand brengen niemand
kon tante Juliet iets aan haar verstand
brengen
Valerie was nu op weg om Emmy weer
eens op te zoeken zij was erg gesteld
op haar zeventienjarig nichtje, dat zulk
een eenzaam leven leidde door de vele
bezigheden van haar moeder.
Tante Juliet woonde in een van die
groote. nieuwe flatgebouwen, die pas
sinds kort overal in Londen uit den
grond waren gerezen. Zii had al haar
oude meubels verkocht, toen zij deze
flat huurde, en een artistieke» en mo
dernen jongen architect de vrije hand
gelaten wat betreft de inrichting, liet
was een juweel van moderniteit ge
worden en het deed den jongen man
alle eer aan. maar je kon je toch niet
goed voorstellen ten minste Valerie
kon dat niet dat iemand werkelijk
in zulk een omgeving leven kon.
Het dienstmeisje, dat opendeed, ver
telde haar, dat juffrouw Emmy al
veel beter was, maar nog in haar kamer
moest blijven en dat mevrouw in de
huiskamer was en of de juffrouw maar
binnen wilde gaan.
Tante Juliet, op een eerbiedigen
afstand van liet liaardvuur gezeten,
keek op en knikte Valerie toe.
„Dag, lieve kind Wat zie je er ver
regend uit."
..Zoo voel ik me ook precies," ant
woordde Valerie met een lachje, „liet
is buiten natter dan nat. Iïoe gaat het
met Emmy
..Ik wilde je juist over Emmy spre
ken." zei nirs. Kilpatriek. ..Er is een
specialist bij haar geweest dr. Grey
drong er zoo op aan. Hij zei, dat het
kind niet in Engeland moet blijven
van den winter. Blijkbaar is de rechter-
long een beetje zwakjes, lloe liet mo
gelijk is. dat een kind van mij zwakke
longen heeft maar dat heeft zij na
tuurlijk ook van vaders kant. Ver
velend is het in ieder geval. Zij zal nu
naar Zwitserland moeten."
„ZwitserlandValerie keek haar
verschrikt aan. „O, tante Juliet Is
het dan zoo erg
„Het is heelemaal niet ernstig,"
antwoordde mrs. Kilpatriek met een
tikje ongeduld in haar 'stem. ..Ze gaat
ook niet naar een sanatorium. Zij is
niet ziek en mag zich ook niet als een
zieke beschouwen. Zij mag doen wat
zij wil en een volkomen normaal leven
leiden. Maar zij mag geen onderwijs
hebben daar de specialist vond. dat
ze maar een beetje rond moest dartelen.
En dan wil hij haar in die berglucht
hebben."
„O," zei Valerie. „En wanneer gaat
tl dan weg. tante
„Dat wilde ik juist met je bespreken."
was het antwoord van mrs. Kilpatriek.
„Ik wil. dat jij met haar meegaat."
Indien tt belang stelt in dit prach
tige verhaal, dat zich voor een groot
gedeelte in Zwitserland afspeelt, lees
dan hel vervolg ran den spannen-den
roman „Het Sprookjeskasteeldoor
Anne Dvffieldwelke deze week in
de serie ran dc Hollandsche Biblio
theek is verschenen. I>e prijs in
gewone uitvoering bedraagt 17% et.
en in luxe-prachtband 70 et. Dit
boekwerk is verkrijgbaar bij onze
bezorgers, agenten f.7/ tl'Ui VHS
hoofdkantoor.
