De beroemde kleurlinge jfina Mae McKin neg. die in deze film als de vrouw van Bosambo optreedt. Zoodra de touwen zijn doorgehakt, rallen de boren de lichamen opge hangen vlijmscherpe speren omlaag en dooden de beide gevangenen. RCI.M een jaar geleden werd liet gerucht verspreid, dat in de omgeving van Londen een negerdorp gesticht zou worden. Nie mand wilde het aanvankelijk gelooven, totdat eenige bladen er foto's van publiceerden. Aan de juistheid ervan viel toen niet meer te twijfelen, doch er werd bij vermeld, dat het bedoeld was als décor voor Alexander Korda's nieuwste film „Sanders of the River", naar een roman van Edgar Wallace. Iedereen schudde toen het hoofd en be twijfelde of men er in zou slagen, aan den rand van het nuchtere, mistige Londen een Afrikaansck negerdorp te bouwen, dat in alles met de werkelijk heid overeenkwam. Thans, nu de film gereed is, en men de resultaten van het ingespannen werk voor oogen ziet, moet men eerlijk erkennen, (lat de suggestie volkomen is. Vanzelfsprekend heeft men tallooze, halve en zelfs heele inboorlingen geïmporteerd, die onder leiding van den regisseur voor eenige weken tot hun oor spronkelijker! oerstaat moesten terugkeeren, en zich in alle opzichten als echte wilden moesten ge dragen. Voor de hoofdrol nam men den bekenden zanger Paul Robeson, terwijl als diens vrouw de gevierde kleurling-artiste Nina. Mae McKinney fungeerde. Het drama, dat verondersteld wordt in het oer woud te spelen, geeft de geschiedenis weer van ecu man. die dooi de blanken als regeeringscommissaris over een be paald gebied worrlt aangesteld en die door zijn wijs beleid de inooor- lingen in ouderlingen vrede weet te houden. Op een goeden dag stuurt zijn vertrouweling, Bosam bo, tijdens zijn afwezigheid de zaak in de war, en zeker zou het einde zeer tragisch en onbevredigend zijn geweest, indien te rechter tijd geen hulp van den regeeringscommissa ris was komen opdagen. Dit is natuurlijk een uiterst bescheiden weergave van deze spannende geschiedenis, waarin behoudens de uitstekend geslaagde oerwoudtafereelen ook de voortreffelijke zang van de hoofdpersonen kan worden bewonderd. De foto's, welke wij op deze pagina's bieden, geven wel een heel goed overzicht van de minutieuze wijze, waarop hier gewerkt is. We gelooven niet, dat zelfs bij de meest nauwkeurige beschouwing het iemand gelukken zal een punt aan te wijzen, (lat niet heele- maal „des oerwouds" is. De regeeringscommissaris (Leslie Banks) woont een groot feest van de inboorlingen bij.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1935 | | pagina 29