32
van den vorst van Neipperth. Toen liet kleine troepje
huzaren de vastbesloten scharen van Benjowsky
zag aankomen, vuurden een paar manschappen
hun geweren af, maar weldra sloegen ze in groote
wanorde op de vlucht.
Op de veranda van het kasteel stond vorst
Neipperth met knikkende knieën en bad stotterend
0111 genade. De zuster van den graaf was weenend
op den grond gezonken. Moritz August maakte
korte metten. II ij liet een hooikar inspannen en
onder het gejoel en gejouw der menigte werd het
vorstelijke echtpaar als vrachtgoed over de grenzen
van Verba gezet.
Nog denzelfden a vond zond de graaf een schrijven
naar Weenen, waarin hij de juiste toedracht der
feiten verhaalde en zijn houding rechtvaardigde,
want hij wist wel, dat de vorst van Neipperth het
er zóó niet bij zou laten zitten en hem bij de keizerin
over den hekel zou halen.
Spoediger dan hij gedacht had, kwam er een koerier
uit Weenen met een brief, waarop het zegel van het
keizerlijk kabinet prijkte. Rustig vouwde de graaf
het schrijven open en las
„Op grond van de klachten, die door den vorst
van Neipperth bij Hare Keizerlijke Majesteit zijn
uitgebracht, wordt graaf Moritz August von Ben
jowsky tot opstandeling en struikroover verklaard.
Ilij is met ingang van' heden als eerlooze uit het
keizerlijke leger gestooten en moet het grondgebied
van Oostenrijk en Hongarije terstond verlaten.
Indien hij zich tegen dit bevel verzet, wordt hij tot
den strop veroordeeld en. Verder kon hij niet
lezen. Hij draaide den brief om en zag, dat hij door
den kanselier zelve onderteekend was. Verstomd
staarde hij den koerier uit Weenen aan en wierp
hem het papier in 't gezicht. Met een vurige ver-
wensching op de lippen rende hij als een bezetene
de trappen af, haalde een paard uit den stal en joeg
den straatweg op. Alles scheen in een rooden gloed
gedompeld, de sneeuw, de hemel, en de huizen der
dorpen, waar hij tot ontzetting der bewoners als door
duizend duivels achtervolgd voorbij galoppeerde.
Zelf wist hij later niet. hoe lang deze razende rit
geduurd had. Telkens weer boorde hij z'n sporen
in de flanken van het met schuim bedekte paard,
tot het van uitputting bijna, in elkaar zakte. I)an
verschafte hij zich ergens anders een nieuw paard
en galoppeerde steeds maar voort. steeds maar
voort.
Wordi vervolgd.
zich onledig met het ophalen van jeugd-lierinnerin- hij op naar Krussow en werd daar niet echt
gen. toen Prohaschka eensklaps de kamer binnen- Hongaarsche gastvrijheid ontvangen,
stoof en z'n meester een brief overhandigde het Prohaschka liet zich lang over den afgesproken
was het overlijdensbericht van z'n vader. In korte, tijd wachten. Reeds twee weken verbeidde de graaf
droge bewoordingen deelde de rentmeester van ongeduldig de keizerlijke beslissing uit Weenen. De
Verba den jongen graaf de treurige boodschap mede oude landgoedbezitter van Krussow «leed al 't
en verzocht hem terstond naar Hongarije te vertrek- mogelijke om de sombere stemming, waarin z'n gast
ken. daar z'n aanwezigheid dringend noodzakelijk verkeerde, wat op te fleuren. Ze maakten lange
was. Vreeselijk geschrokken en doodsbleek tuurde rijtochten in de prachtige omgeving, gingen op de
de »raaf eenige minuten strak voor zich uit. Dan wilde-zwijnenjaclit, bespraken de vooruitzichten
herwon hij z'n bezinningen beval „Direct de sleden van den landbouw en speelden 's avonds tot diep in
inspannen Ik moet onmiddellijk naar Verba. M'n den nacht schaak,
vader is overleden."
Reeds denzelfden nacht joegen twee sleden door YA/her zaten ze in een dikke, blauwe rookwolk
de eindelooze vlakten naar Hongarije. Hoe dichter liet. was reeds drie uur in den morgen -over
hij z'n vaderland naderde, des te meer nam z'n op- het schaakbord gebogen, toen Prohaschka. opgewon-
gewondenheid toe. Vlak bij de grenzen van z'n den en bijna ademloos het vertrek binnenstormde,
landgoed liet Moritz August halt houden om in een „Mijnheer de graaf," stamelde hij, „ik heb den
czarda wat te gebruiken en zich een weinig van de brief afgegeven, zooals u mij gezegd hebt. Dagen-
reis op te knappen. Hij betrad het groote vertrek lang heb ik toen in de voorkamers op antwoord
van de herberg, bestelde een diner en werd zoowel gewacht. Maar er kwam geen antwoord. Toen heb
door den waard als door z'n gasten aanstonds her- ik getracht een onderhoud te krijgen met den
kend en hartelijk begroet. In een hoek zat een geheim-secretoris van de keizerin, doch overal werd
aantal Hongaarsche huzaren, wier verzorgde paar- ik afgewezen en ten laatste hebben ze mij de trappen
den hem reeds buiten de herberg waren opgevallen. afgegooid. Van een paar kamerheeren heb ik ge-
De aanvoerder van het detachement, een sergeant boord, dat men uw schrijven onderschept heeft en
met een enonnen knevel, wenkte den waard bij zich dat geen brief van u de keizerin ooit zat bereiken,
en wisselde fluisterend eenige woorden met hem. Vorst Neipperth heeft uitstekende betrekkingen
Vervolgens stapte hij sporenkletterend en met de aan 't hof en uw vrienden, heer graaf, zijn er niet een
geweldige sabel rinkelend op den graaf toe, salueerde vergrootglas te zoeken."
en vroeg hoffelijk „Als ik mij niet vergis, heb ik Benjowsky wendde zich tot den ouden Krussow.
de eer graaf Moritz August vou Benjowsky voor „Wanneer het met. de rechtvaardigheid in Weenen
mij te zien?" dan zóó slecht gesteld is, zal ik mij in Hongarije zelf
„Ja, dat ben ik antwoordde deze eenvoudig. recht verschaffen."
De sergeant schraapte de keelhij was zichtbaar Den volgenden morgen had Prohaschka omstreeks
verlegen en liet z'n hoofd zakken voor den open blik driehonderd vrienden en boeren van den graaf op
van den jongen graaf. de binnenplaats van het slot Krussow bijeengeroe-
„Mijnlieer de graaf.liet spijt me, dat ik u een pen. Toen Benjowsky op het balkon verscheen, werd
pijnlijke mededeeling moet doen," stiet hij met hij geestdriftig toegejuicht. Met een handgebaar
«-roote moeite uit. „We verwachtten u welverzocht hij om stilte en zei toen met vaste, duidelijk
maar toch niet zóó spoedig, ("w zwager, de vorst verstaanbare stem
von Neipperth, is thans eigenaar van Verba. U kunt „Vrienden, men heeft mij bedrogen, men heeft mij
geen recht meer op het landgoed laten gelden, en ik m'n vaderlijk erfgoed ontroofd en mij aan het hof van
heb bevel ontvangen, u, zoo noodig met geweld, de keizerin in Weenen op gemeene wijze belasterd,
te beletten een voet op het grondgebied van Verba Er blijft, mij niets anders over, dan mij zelf recht te
te zetten." verschaffen. Wie van u wil mij daarin bijstaan
Aanvankelijk was Moritz August geheel overbluft. Allen waren bereid.
Alleen reeds het feit. dat z'n zuster met den vorst Tegen het middaguur trok de gewapende bende
van Neipperth getrouwd was, zonder dat men hem met den graaf en Prohaschka aan de spits naar
daarover had ingelicht, bracht hem in verwarring. Verba. Vlak bij het slot ontmoetten ze de lijfwacht
Doch dat men het waagde, aan
de grens van z'n eigen gebied hem
den toegang te verbieden en naar
het. graf van z'n vader te ijlen,
verbitterde hem in liooge mate.
Draaf Benjowsky begreep nu
den ernst van z'n toestand hij
was 't slachtoffer van een gemee-
nen schurkenstreek geworden. Z'n
zwager had waarschijnlijk met
toestemming van z'n zuster be
slag gelegd op z'n vaderlijk bezit
en deze lage handelwijze was mis
schien wel goedgekeurd door de
keizerlijke regeering in Weenen,
die hem minder gunstig gezind was.
Hij liet zich z'n kamer wijzen en
ontwierp een uitvoerig en nauw
keurig bezwaarschrift aan de kan
selarij van keizerin Maria There-
sia. hetwelk hij besloot met de
onderdanigste bede hem recht te
laten wedervaren.
Den volgenden morgen gelukte
het den trouwen Prohaschka dooi'
de keten van Neipperthsche hu
zaren op den weg naar Weenen
heen te breken. Benjowsky had
hem opgedragen, zoo spoedig mo
gelijk met het antwoord terug te
komen. Buitendien had de graaf
hein bevolen, de boeren van het
jegens hem gepleegde onrecht op
de hoogte te stellen en hun hulp
in te roepen. De graaf zou zich
voorloopig naar het landgoed
Krussow begeven, dat door een
vriend van z'n overleden vader
bewoond werd. Een dag later brak
Telkens weer boorde hij z'n sporen
in de flanken van het met schuim
bedekte paard, lot het van uitputting
bijna in elkaar zakte.
