J DE LIEFDE VREEST NIET.... WATTEN door Karl L, Kossak <Kaytenau HOEST KEELPUNGRIEP-SPIT RHEUMATIEK'ZENUWPIJNEN STEKEN in de ZU HET THERMO-KURAS THERMO-KURAS tegen vervolg! Doozen a 35 en 55 cent t ZEVENDE: Thermogéne ontwikkelt een weldadige warmte, die den bloedsomloop bevordert en onmiddellijk een eind maakt aan de congestie, die verkoud heid, pijn en stijfheid veroor zaakt. Leg een vel Thermogéne op de pijnlijke plek en U kunt Uw dagelijksche bezigheden normaal blijven verrichten. Voor hen, die Thermogéne gebruiken bij aandoeningen der lucht wegen, waarbij het niet noodig is het bed te houden, hebben wij het Thermo-Kuras vervaardigd. Het bestaat uit twee vellen onzer watten, die op hydrophile-gaas genaaid zijn, en is zoodanig gevormd, dat het rug en borst bedekt. Verstelbare banden en gespen maken het voor elke lichaamsgrootte geschikt. Voor hen, die zeer vatbaar zijn voor verkoudheid en bronchitis, is hetThermo- kuras een onmisbaar kleedingstuk en het doelmatigste middel ter voorkoming van alle ziekten, die door vocht en koude worden veroorzaakt. Verkrijgbaar bij Apothekers en Drogisten KORTE INHOUD VAN HET VOORAFGAANDE: Paul Aekermanneen groot graanhandelaarkrijgt van alle kanten adviezen am tarwe te kóopen, hoe meer hoe beter. Zijn vertegenwoordigers en zijn eigen zoon Peter sturen ontstellende berichten uit Europa en Amerikadat droogte en ziekte den oogst bedreigen. Hij wil deze berichten niet aannemen en koopt voorloopig geen korrel. Baron Stephan Csarady maakt met zijn nicht Hedda PoschendorffPeter's meisje'n rijtoer. Bij een ontmoeting op zijn graanvelden met den vertegenwoordiger Almassy, van de fa. Aekermann, verneemt hijdat het grootste gedeelte van zijn tarwe hruinroest heeft. Peter ontdekt op de graanvelden in Amerikadat de oogst door de hessenvlieg in gevaar gébracht wordt. Hij stélt zich met den gouverneur van den staat in verbinding, teneinde deze plaag te bestrijden. Ook de tarwe in Canada is door roest aangetast. Horace Linpooleen ltd der graancommissie, wordt vermoord. Grane en Peter wordenonder verdenking aan dezen moord mede plichtig te zijngearresteerd. Peter keert, nadat z'n onschuld aan den dag komt, naar Duitschland terug. Aekermann maakt in een vergadering van de Vereeniging voor den Graanhandel bekend, dat in bijna alle landen de oogst mislukt is, terwijl de gewéldige voorraden in Amerika door schimmel bedorven zijn. Er dreigt een hongersnood. H ij wordt als rijks-commissaris voor de volksvoeding aangesteld. In Oost-Pruisen is de grootste vijand van den aardappelde Colorado-kever, binnen gedrongen. Een zekere Lermontow laat door Duitschland en andere landen pam fletten verspreiden, waarin hij dreigt de menschheid te laten verhongeren door het koren door roest en brand te vernietigen. In een van de door Lermontow verspreide pamfletten komt voor „Ik haat de menschheid en zal me op haar wreken. Ze zullen elkaar aanvallen als grijze wolvenPeter's meisje, Hedda Poschendorff, herinnert zich een vroegeren vriend'n zekeren Balanow. Toen zij hem afwees, waren zijn laatste woorden dezelfde als die wéüce in dit pamflet voorkomen. Zij ontmoet hint, in 'n schaakclub te Berlijn, en gaatna afloop van de wedstrijden, met hem mee, om in 'n klein zaaltje van z'n hotel nog 'ns oude herinneringen op te halen. Nan ja, alleen voor E hebt veel doorgemaakt, Gregori en als ik 't vragen mag, wat doe je nu Gregor Balanow ging langzaam met de hand over het voorhoofd, als moest hij de herinneringen wegjagen. „Nu Och. ik verkoop machines. Ik werk voor een fabriek, een Engelsehe fabriek. En dikwijls leef ik voor mezelf. Een mensch moet voor zichzelf leven, zichzelfHij lachte. „Ik heb erg saai werk. zooals je ziet heelemaal niet interessant voor dames, is 't niet zoo Hedda keek een groep menschen na, die het zaaltje verlieten het werd ook voor haar tijd, om aan huis te j denken, vond zij; snel vroeg ze „Blijf je nn in Berlijn, Gregor?" Hij keek haar aan, en zij meende een eigenaardig licht in zijn oogen te zien. „Neen, ik vertrek morgenof *t is alweer een nieuwe dag van daag „Mag ik weten waarheen Hij knikte. „Je moogt alles weten. Ik ga naar Roemenië machines verkoopen. Een mensch moet leven „Telegrammen t Telegrammen Laat ste editie Telegrammen De moord zaak Vosz! Aardbeving in Californië Hedda wierp een verstrooiden blik naar den krantenventer, die met zijn rug naar haar toe stond, en toen zij Balanow antwoord wou geven, kwam de man naar hun tafeltje. Hedda keek op en schrok toen zoo hevig, dat zij beefde. Het was Sorge! Willi &orge „Laatste nieuwsDe moordzaak Yosz Aardbeving in Californië Waar is Lermontow Hedda slikte krampachtig, maar Sorge nam kalm het geldstnk aan. dat Ba lanow hem toereikte, gaf geld terug, dankte, wierp een blik op Hedda en riep met gedempte stem. naai den uitgang loopend „Laatste telegrammenMoordzaak Yosz! Aardbeving in Californië! Waar is Lermontow f" Hedda drukte heimelijk de hand op 't hart en keek van terzij naar Bala now, die na een woord van excuus de krant doorkeek. Hij was volkomen kalm, en schijnbaar onverschillig ging zijn blik de kolommen langs. „Wat gebeuren er toch altijd een ongelukken, Gregor De aardbeving in Japan is pas voorbij, en nu begint 't weer in Californië. Is 't niet vreeselijk t" „Jawel, maar 't is best te begrijpen ook. Beide landen liggen in 't klassieke gebied der aardbevingen." Hij sloeg een blad om. en Hedda zag, dat hij naar het bericht over Lermontow keek. „En alsof dat nog niet erg genoeg was. wordt de wereld ook nog door dien misdadiger gemarteld Balanow wendde zich langzaam, heel langzaam naar haar toe. en het leek haar, dat zijn gezicht zoo wit en zoo strak was geworden als een masker. „Wat bedoel je, Nanja V' Hedda voelde haar hart heftig klop pen en zei haperend: „Ik bedoel Lermontow. dien ge- heimzinnigen vijand ..O, LermontowZij zag een glans door zijn oogen schieten. „Denk je, dat die man werkelijk bestaat Er wordt zooveel over geschreven." „Weten doe ik 't ook niet, Gregori, maar één ding is zeker." Zij sprak wat driftiger, dan zij eigenlijk gewild had. „Er lijden al tienduizenden menschen honger, en misschien moeten er nog honderddnizenden, millioenen menschen honger lijden, doodhongeren, als er geen einde komt aan die plaag.Iets langzamer en zachter sprak zij verder. „Als die man niet onschadelijk wordt gemaakt „Nu ja, honger lijden, doodhongeren.... ik geloof 't nietHij lachte somher. „Ik heb er geen verstand van, maar ze schrijven, dat de prijzen van *t graan en 't brood nie alleen door die ziekten zoo opgedreven worden, maar vooral door de speculantenEr ïs nog tarwe genoeg, geloof ik. maar ze willen er op verdienen» !>e menschen zijn slecht, Nanja Hij legde de krant neer en greep zijn glas. „Maar laten we .er over zwijgen. Op je gezondheid, Nanja, en op dit uur, dat ons weer samenbracht."

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1936 | | pagina 26