ERASMIC TANDZEEP Silvikrin Liquid Shampoon Gelukkig, sinds gisteren h voor -Ait sne/fi/m -i- De Shampoon met Haarvoeding rouwen in hem stellen," boorde hij meer malen van oudere collega's. ..Zoek je een vrouw en je zult zien. dat je er spoedig inkomt Frank nam dien raad ter harte en keek den kring van zijn vrouwelijke kennis sen eens rond. Maar er was niemand bij, die hem bijzonder aanstond en een huwe lijk behoorde toch ook nog iets anders re zijn clan een kleef pleister, waarop de patiënten afkwamen. £11 dus zuchtte hij snaar eens over de teleurstellingen des levens, keek naarstig uit en wachtte Toen brak de vaeaiitiemaand aan. Op1 den eersten dag in Juli pakte hij zijn koffers en verdween naar Brighton. Den daaropvolgeuden dag wandelde hij over den strandboulevard, toen hij een bank met een eenzame jongedame passeerde. Met een schok herkende hij haar liet. was het aardige vrouwtje van het ge heime huwelijk. Zij had hém ook herkend en lachte hem vroolijk toe. ..I)ag, dokter, ook in Brighton ..Zooals 0 ziet," lachte Frank. Hij gaf haar een hand en ging met een „U per mitteert r naast haar zitten. „En is uw oor genezen informeerde hij. „Niet den minsten last meer gehad, dank u wel." Zij keek hem blozend aan en vervolgde: ..£k heb me later vaak afge vraagd.. wat u wel gedacht moet hebben v 1 die geschiedenis. 17 hadt natuurlijk geen Hauw vermoeden van wat er achter zat." „Toch wei," glimlachte Frank. En tot blijkbare verbazing van de jonge trouw vertelde hij haar, hoe hij achter het geheim was gekomen van haar huwelijk. „Weet de booze tante er al van f* vroeg hij tot besluit. De jonge vrouw proestte het uit. ..fiénig, zooals u dat ontdekt hebt. Oh, ik was zoo bang voor die rijstkorrels. Ik wist, dat ik ze met het strooien in "t oor had gekregen, maar ik kon ze er onmo gelijk uit krijgen, hoewel ik van alles probeerde:. En tengevolge van dat peu teren werd de pijn zóó ondraaglijk, dat we wel op deskundige hulp uit moesten gaan. fk ben u altijd nóg dankbaar, dat u het geheim voor 11 hebt gehouden." Xw tante f" vroeg Frank vroolijk. „O neen, zij weet nog van 'niets, 't Moet nog e enigen tijd geheim blijven, begrijpt u Een half jaar of zooiets 11 u ja, waaróm zal u niets kunnen sche len. Maar het hangt samen met Dick's Indische reis. Hij is bij de Marino, ziet u Frank begreep, dat meneer Dick het zekere voor het onzekere had willen nemen en hij gaf hem groot gelijk. Tiet was een schat van een vrouwtje jammer, da? hij haar niet vóór meneer Dick had leeren kennen. Het begon winderig te worden en hij had zijn gezellin al een paar inaal zien huiveren. „Wat zoudt u denken van thee fvroeg hij. „Of wacht u op de liefderijke taire V' „Keen, die komt gelukkig volgende week pas - en thee graag," zoo sprong zij op. Zij wandelden naar oen restaurant in de nabijheid. Er wm een schitterende jazz en er werd druk gedanst. Frank keek eens naar de dansende paren en onwillekeurig dwaalde zijn blik weer 11 aar de jonge vrouw. Zij lachte en een oogenblik later zweefden zij samen over het gladde parket. Het werd een onvergetelijke middag. De jonge vrouw was onvermoeibaar en uitgelaten, ëoms dl te uitgelaten. Alsof aij vergeten was, welke geheime banden haar bonden. Maar bij schreef die uitge- Iateuheid toe aan iiaar eenzaam leven en overigens kon niemand, die niet van haar huwelijk wist. er aanstoot aan nemen. Dineeren we samen vroeg hij. eveneens in een overmoedige stemming. „Ik heb me tot taak gesteld een oogje op 11 te houden, zoolang de booze tante nog niet gearriveerd is." „Heel goed. stemde zij lachend toe. •»Om openhartig te zijn, heb ik me al hi paar dagen bezorgd gemaakt, dat ik mijn vermaak hier alléén zou moeten zoeken." Het antwoord zweemde naar licht zinnigheid. Lit den mond van een jong meisje zou zooiets heel wat onschuldiger geklonken hebben. Maar enfin zij scheen zelf niet eens in te zien, dat zij zich te ver liet meevoeren door haar vroolijke stemming, en er stak geen kwaad achter. Het werd een rustig en gezellig diner. 11a dien uitgelaten middag. Zij spraken over ernstige onderwerpen, maar de af wezige meneer Dick bleef erbuiten. Het had soms zelfs den schijn, dat zij zijn bestaan opzéttelijk negeerde. Zij be sloten den dag eindelijk met een wande ling over den boulevard. Het was elf uur, toen zij op liet punt terugkeerden, waai zij hun wandeling begonnen waren en df jonge vrouw scheen moe te zijn. „Als dokter vind ik het welletjes voor vandaag," lachte Frank. „Ik schrijf u bedrust voor tot morgenvroeg zeven uur. Mag ik u even naar uw hotel bren gen Zij knikte hem glimlachend toe en tien minuten later stonden ze in den tuin van het hotel, „ik heb een heerlijken middag en avond gehad, zei ze dankbaar. „Van morgen had ik er niet op durven hopen. Er is nog geen enkele kennis van me in Brighton." „Dan is er nu althans één," lachte Frank. „Welterusten - u kent de af spraak. Morgenvroeg om half negen aan het strand." Hij gaf haar een hand en toen zij een oogenblik zoo stonden, begon zij eens klaps te schaterlachen. „Wat mankeert u ineens f" viel hij uit, aangestoken door haar raadselach tige vroolijkheid. Zij bedaarde plotseling en keek hen» onderzoekend aan. „Ik zou tóch wel een* willen weten, wat u nu van me denkt," zei ze met een raadselachtigen blik. Frank begreep niet, waar zij heen wilde met die vraag, en daarom gaf hij een ontwijkend antwoord. „Ik zou hel u niet kunnen zeggen, want dat weetik zélf nog niet. Daar moet ik eerst nog eens over nadenken." „Volstrekt niet noodig wil ik het u eens zeggen f' hernam zij met een ingehouden lach. „Bedoelt u, dat u mijn gedachten wilt lezen f* vroeg Frank. „Ga uw gang, ik onderwerp me gewillig." Zij trad een stap dichter op hem toe en bestudeerde quasi-ernstig zijn lachend gezicht. „U denkt," hernam zij langzaam, „dat ik gehuwd ben met Dick Somers „Welnu, is dat dan niet zoo f" viel hij haar verbluft in de rede. „Neen," antwoordde ze met een oolijken blik, „dat is mijn zuster Alice Ik was wél bruidsmeisje bij bet huwelijk en zoo Iaat het zich verklaren, hoe die rijstkorrels in mijn oor terechtkwamen. Maar tante mocht er niets van weten, want ik had in geen jaren een huwelijks plechtigheid bijgewoond en ik vreesde, dat ik door de mand zou vallen, als ze me ondervroeg. Zij maakte haar hand los en wilde snel wegglippen, maar Frank hield haar tegen. „Wacht even je hebt dl mijn ge dachten nog niet gelezen. Ik dacht zoo even óók, toen je zoo dicht by me stond, hoeveel het me wel waard zou zijn, als ik je een kus mocht geven. En nü lees ik in jouw gedachten, dat je beslist niet neen zou zeggen, als ik je erom vroeg." E11 het kwam precies uit, zooals di\ Frank Mortimer geraden had. Beste Ans, ik hen toch zoo gelukkig. ja, je raadt het, 't is Henk. Gister avond, de ouders waren aan liet bridgen, zei hij: juffrouw Fie, wat ■jeett U toch een prachtig haar. Vindt U, zei ik (nogal geestig). Enfin de rest Knap je wel. Vind je het niet geweldig? En alles heb ik aan jou te danken Ans. Jij hebt me gezegd: gebruik Silvikrin Liquid Shampoon en niet van die ontzettende, haarveruielende waschraiddeltjes. Jij hebt mij ij haar gewass. hen, tot ik er schik in kreeg om het zelf te doen. omdat het haar zoo mooi werd. Kind. Ans. ze moesten een standbeeld oprichten voor die Silvikrin Liquid Shampoon. En ook inijn kapper zegtJa. junrouw, er is maar één shampoon met haarvoeding, Silvikrin Liquid Shampoon. en ze is voordeelig, 48 ets. 10 wasschingen met gratis handdoek. t Bij alle Apothekers. Drogisten. Parf. en Kappers. f ernielt het haar niet, doch houdt het gezond. Geeft geen iprslag. voedt het haar. maaki het brillant.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1936 | | pagina 13