Boldoo HET SIGNAAL VAN DEN BAAS Houdt U Fit door (Reginald oJMarholm Eau de Cologne 30 door de heerlijk opwekkende Eau de Cologne BOLDOOT. Zij verfrischt en verkwikt en stelt U in staat tenvolle van sport en spel te genieten. Een afwrijving met BOLDOOT ontspant zenuwen en spieren en doet vermoeidheid als bij tooverslag verdwijnen. Maar let vooral op den naam BOLDOOT. Dan alleen heeft U de echte, origineele Eau de Cologne Boldoot. IMPERIALE 25 ct. en hooger VERITABLE 20 ct. en hooger NEDERLANDSCH FABRIKAAT die binnen enkele dagen tweeduizend gulden zal ver- deelen onder de abonné's van Panorama. Dat belooft dus op 5 Juli weer een pleizierige dag voor velen te worden. John Thurston was een levend voor beeld van 't bekende spreekwoord, dat de gelegenheid den dief maakt. Hij had nog nooit bewust gestolen, maar dien middag in Meridon's bun galow besloop hem de verleiding en hij was niet sterk genoeg, om er weerstand aan te bieden. Thurston was een' uur tevoren aan gekomen op weg naar de kust, die nog dertig kilometer verder lag. In zijn verwilderd uiterlijk droeg hij de geest driftig bezongen, maar barre roman tiek mee van Afrika's donkere binnen landen, waar hij twee jaar van zijn leven gesleten had tussohen rumoerige negers, onbekende gevaren en onge dierte van allerlei soort. Twee jaar lang had hij zich in een hel gewaand en dien middag in Meridon's bungalow kwam het hem voor, dat hij een hemel ver laten had. Want déér, toen hij op het punt stond uit Afrika te vertrekken, drong het pas goed tot hem door wét hij verloren had een onbezorgd leven tje en een veelbelovende toekomst. Alles was de schuld van de crisis. Sinds eenigen tijd was de katoen het plukloon zelfs niet meer waard en de Company had dan ook besloten den oogst in te krimpen. De plantages in het binnenland, die vanwege de hooge vervoerkosten naar de kust de groot ste verliezen opleverden, werden ge sloten en het personeel ervan ontslagen Hij was een van de eersten, die het veld hadden moeten ruimen en thans staarde hij in een toekomst zonder verschiet. Hij ging in Engeland het groote leger werkloozen aanvullen en er was niet de minste hoop, dat in de vooruit zichten van den katoenbouw spoedig een kentering ten goede zou komen Meridon gaf blijk van medeleven. Ze zaten in de voorgalerij Thurston behoorlijk geschoren, verfrischt en ge kleed een opluchting, na een dagen- langen tocht in een draagstoel, waarin je niet uit de kleeren kwam. „Het spijt me verdraaid voor je," zei Meridon, toen Thurston zijn hart uitgestort had. „Ik heb nooit kunnen denken, dat het nog eens ernst zou worden met het inkrimpen van de productie, 't Is jammer, dat je nog maar zoo kort bij de Company bent. Als je tot de ouderen behoorde, had je 'n goede kans op dézen post." „En jij dan V' vroeg Thurston ver baasd. „Ik heb m'n ontslag gevraagd. Waar schijnlijk vertrek ik de volgende maand reeds." Thurston's verbazing werd nog grooter. „Je ontslag gevraagd Heb je iets anders op het oog Meridon trok nadenkend aan zijn sigaret hij scheen te aarzelen met een antwoord. Doch eensklaps haalde hij zijn schouders even op. „Ik kan het jou wel vertellen, maar houd je mond dicht, John. Er steekt wel geen kwaad 'achter, maar ik ben afkeerig van veel belangstelling. De zaak is, dat ik een fortuintje heb gehad...." Hij dempte zijn stem, opdat de be dienden hem niet zouden hooren, en boog zich dicht naar Thurston over. „Het lijkt een sprookje, maar het is de waarachtige waarheid. Ik heb een ruwen diamant op den kop getikt, die minstens vijfduizend pond waard moet zijn, misschien zelfs het dubbele. Een paar maanden geledon sleepte zich hier een doodvermoeide Mantoe-neger het erf op. Hij zei, dat hij een geheim had en drong erop aan, dat ik de jongens de voorgalerij uit zou sturen. Toen we alleen waren, toonde hij mij een dia mant—ergens aan den Congo gevonden, volgens zijn beweren. Ik neem het aan voor waarheid, want hij had twee weken geloopen om een Europeaan te vinden, wien hij zijn vondst van de hand kon doen. Hij vroeg honderd pond een fabelachtig bedrag voor een neger. Maar ik heb geen penny afgedongen, zelfs voor een leek als ik was het duidelijk, dat de steen véél en véél meer waard was. Als de bedienden vanavond in de bijgebouwen zijn, zal ik 'm eens laten zien je weet nooit, of die leepe schar minkels hier of daar niet staan te loe ren. Toen Meridon uitgesproken was, wist Thurston meesterlijk zijn ware gevoelens te verbergen. Hij was af gunstig, maar de gedachte aan diefstal kwam toen nog niet bij hem op. Na het eten echter, toen hij zich met Meri don alleen bevond, viel het denkbeeld hem in met de snelheid van een blik semstraal. Meridon nam hem mee naar zijn slaapkamer en diepte den diamant uit een boordevol gevulde tabaksbus op. De steen had een onooglijk aanzien en vertoonde talrijke kloven aan het doffe oppervlak. Doch niettemin be greep hij terstond, dat Meridon zich niet vergist had de steen moest een ontzaglijke som waard zijn. Zijn hand beefde, toen hij den dia mant teruggaf. „Ben je niet bang, dat ze 'm hier zullen vinden vroeg hij met een vreemden glimlach, die voor Meridon verloren ging. Meridon schudde onbezorgd het hoofd. „Geen van mijn bedienden rookt en waarom zouden ze dus aan die bus komen Daarenboven is het de vraag, of ze wel weten, hoe een ruwe diamant eruit ziet." Hij zette de bus in een ongesloten kast en toen pas viel het Thurston in, hoe gemakkelijk het moest zijn, zich van den steen meester te maken, als de ander sliep. Het was de gunstige gelegenheid, die aan de invallende ge dachte den vorm gaf van een vastom lijnd plan, en het toeval wilde, dat Meridon zelf die gelegenheid schiep. „Als je wilt, kan je morgen met Tom naar de kust," zei hij, toen ze weer in de voorgalerij zaten en over het ver trek spraken, ,,'t Is aangenamer reizen in een draagstoel op den rug van een olifant, dan met negers. Of voel je je niet gerust op een olifant „Ik heb er nooit opgezeten," bekende Thurston. „Is hij te vertrouwen V' „Als een kind. Tom is een oude jacht- olifant. en gehoorzaam als een auto maat. En bovendien onbevreesd. Ik ga vaak met hem jagen, maar hij heeft nog nooit zijn hielen gelicht voor een of ander gevaar." Hij stond op en Thurston vergezelde hem naar den stal op het achtererf. Meridon hoefde slechts met zijn tong te klakken om Tom naar buiten te krijgen.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1936 | | pagina 30