TWEEDUIZEND GULDEN
HET GELUK
MAG DAN
DOM
ZIJN....
wanneer
het om een
hoekje komt gluren, is het toch
steeds van harte welkom!
Zonsondergang
aan zee
30
Als de zon achter de kim verdwenen
steekt een frisch windje op; het koele briesje
doet U huiveren.
Hoe licht vat men ook in den zomer
kou, doch laat Uw vacantiegenoegens er
niet door bederven. Neem tijdig Aspiria
Het kleine witte tabletje, dat als teeken van
echtheid het Bayerkruis draagt, heeft zich door
zijn succesvollen strijd tegen verkoudheids-
ziekten ook Uw vertrouwen waardig gemaakt
HET PRODUCT VAN VERTROUWEN!
Misschien dient het zich op 3 AUGUSTUS A.S. wel bij
U aan, want in ons nummer van dien datum worden de
namen van de 520 PANORAMA-ABONNÉ'S vermeld,
onder welke wij een totaalbedrag van
zullen verdeelen.
UW KANS IS IMMERS EVEN GROOT ALS DIE DER ANDERE ABONNÉ'S!
kanselier, die binnen is gekomen en
diep buigend bij de deur is blijven staan.
Hij is ook een dergenen, wier schuld het
is, dat zij, de koningin-moeder, het
regentschap niet meer voert. Misschien
zelfs is hij de hoofdschuldige. I>e
koningin-weduwe Christina, die na den
dood van haar gemaal, Karei IX, namens
den nog onmondigen troonopvolger
i lustaaf Adolf' de leiding van 's lands
zaken op zich heeft genomen, verklaarde
zich beslist tegen dien Rijksdag, die de
staatsmacht aan haar zoon wou over
dragen. Axel Oxenstierna - sprak haar
echter met vriendelijke, krachtige
woorden toe. Die Rijksdag moest nood
zakelijk bijeenkomen. De strijdlustige
boeren van Dalarne, de steun en be
scherming der familie Wasa, waren
onrustig en de standen morden. Axel
Oxenstierna was een groot staatsman,
hij verstond zijn taak. Het welzijn van
Zweden boven alles. De koningin
weduwe heeft toegegeven, maar ver
geten heeft zij niet.
Gustaaf Adolf is koning van Zweden.
De kanselier Axel Oxenstierna leidt met
scliranderen en breeden blik de lands-
politiek. Maar de koningin-moeder
i ,'hristina bewoont nog steeds het slot
te Stockholm, omgeven door een kring
van toegewijde getrouwen. In haar ver
trekken komen de kronkelige draden der
politiek samen, daar worden zij ge
knoopt of ontward. Zelfs Oxenstierna
moet met deze bijregeering rekening
houden en. samenwerken.
„Komt u maar, kanselierDe ko
ningin-moeder kijkt den staatsman
strak aan. Er klinkt een zachte triomf
in haar stem. „Weet u, dat De la Gardie
gaat trouwen
„Neen, Uwe Majesteit."
„Mijn werk, kanselier." Duidelijker
wordt de triomf in de stem der koningin.
„Jacob de la Gardie is de hand van
Ebba Brahe koinen vragen
„Ja, dat. weet ik."
„Dus toch Het is uit met de zege
praal. Er komt iets ontevredens in het
strenge gezicht der koningin. „Natuur
lijk! Er ontgaat u niets hier aan 't hof.
Waarom zei u dan eerst nee, kanselier V'
De oude kanselier kucht bedachtzaam.
„Als u me permitteert, Uwe Majesteit
ik heb in mijn jeugd ook eens een
schoone hand gevraagd. En ik ben toch
ongetrouwd gebleven. Helaas
„Kanselier U stijft mijn zoon in
zijn zwakheid Is hij misschien weer
uitgereden V'
„De koning is in zijn kabinet." Rustig
doorstaat Oxenstierna den onderzoeken
den, wantrouwigen blik derheerscheres.
Dan gaat hij met een gemoedelijke,
glimlachende stem voort
„Juffrouw Brahe zal eenmaal trou
wen, Majesteit. Met Jacob de la Gardie
of met een ander. Maar ik twijfel, of ze
't nu al zal doen. Ofschoon het van gunst
en schranderheid getuigt, was het niet
juist bedacht, den maarschalk dien stap
nu al te laten doen."
„Zou mijn zoon, de koning.
„Pardon, Majesteit." De honderden
kleine plooitjes in het gezicht van den
kanselier lachen. Het weten van jeugd
en jeugdgeluk spreekt uit zijn oude
oogen. „Een zomerdroomanders
niets. Die twee zijn hier samen aan
't hof opgegroeid. Als het ernst was.
Uwe Majesteit weet genoeg, hoop ik,
hoe na het heil van Zweden mij aan het
hart ligt."
„Ja, kanselier, dat weet ik. Maar Ebba
Brahe.
„Is een goed kind. Zij droomt van
liefde, niet van koningskronen. En Zijne
Majesteit.
De blik der koningin-moeder glijdtover
den spreker heen. Er is een kamerheer
binnen gekomen, die bij de deur staat
te wachten.
„Maarschalk de la Gardie verzoekt
Uwe Majesteit om een audiëntie
pvus zoover is 't alDe koningin-
moeder wendt haar blik af van De
la Gardie, wiens rapport zij heeft aan
gehoord, en kijkt in het peinzende ge
zicht van den kanse" ;ev „Zoo staan dus
de zaken, kanselie. Het meisje accep
teert liefdesverklaringen van den
koning. En de bloedverwanten pochen
al op huwelijksbeloften."
Oxenstierna buigt zwijgend en lang
zaam. Snel en zeker werken zijn ge
dachten, die gewend zijn, zich te yoegen
.naar den wil. De oude Brahe is een
kletskous, denkt hij ongeveer. Hij had
zijn mond moeten houden. Maar het is
en blijft een lastig geval. Als de koning
zijn woord gegeven heeft Gustaaf
Adolf is jong. en idealistisch. Hij zal
zijn woord niet zoo licht breken
„Nu, kanselier dringt andermaal
de scherpe stem der vertoornde konin -
gin tot hem door. „Een zomerdroom,
nietwaar....'? Nu hoort u 't zelf. En
't heil van den staat ligt u zoo na aan 't
hart
Bijtende hoon ligt in haar stem. Kan
selier Oxenstierna heft langzaam het
hoofd en laat zijn oogen rondzien. Jacob
de la Gardie staat daar, met een be
nepen, bedrukt gezicht, waarbij de
schitterende uniform een maskerade-
pakje lijkt. Achter den troonzetel staat
luitenant baron Liljefors, adjudant en
verkleefd dienaar der koningin-moeder.
Zijn trekken weerspiegelen de-energie
van zijn meesteres. En naast hem,
groot en statig, in rijpe, betooverende
schoonheid, Maegrita Zanteres, dochter
van een befaamd Hollandsch koopman,
de vertrouwde hofdame der koningin.
Er zijn er hier aan het hof weinigen,
die nooit, althans voor korten tijd, be
zweken voor die stralende, verlokkende
schoonheid. Zelfs Gustaaf Adolf.
ja, het was handig van de koningin
moeder, Maegrita Zanteres aan haar
dienst te binden en zoo voortdurend
onder de oogen te houden. En hij,
Oxenstierna juist met het oog op dit
gevaar heeft hij de beschroomde neiging
van den jongen koning voor Ebba Brahe
begunstigd Beter een jeugdliefde voor
dat jonge, reine meisje van Zweedschen
adel, dan een slavernij aan de voeten
van die wereldwijze schoone.
Maar nu Kanselier Oxenstierna
denkt aan het ernstige woord, dat
Jacob de la Gardie zooeven gesproken
heeft. Hij denkt ook aan de plannen,
die hij zelf tot heil van Zweden aan 't
voorbereiden is, aan de relaties, die hij
reeds heeft aangeknoopt met het oog
op een eventueel huwelijk met Branden
burg.
„De mededeelingen van den maar
schalk veranderen de zaak, Uwe Ma
jesteit," zegt de kanselier ernstig. „Ik zal
met welwillend verlof van Uwe Majesteit
de huwelijksverbintenis van de Zweed-
sche kroon met Brandenburg zoo ijverig
mogelijk bevorderen en. ik zal zor
gen, dat Zijne Majesteit de koning geen
tijd meer heeft voor particuliere uit
stapjes."
TJij zal wikken en wegen, draadjes
knoopen en geultjes graven.... tot
't te laat is," zegt de koningin-moeder
bekommerd, als de kanselier met Jacob
de la Gardie het vertrek verlaten heeft.
„Oxenstierna begint oud te worden. Ik
dacht, dat ik slim deed, toen ik Ebba
Brahe van het hof joeg en haar naar
buiten stuurde, naar haar oom. Ik had
wijzer gedaan, als ik haar hier had ge
houden, onder, mijn toezicht. net
als jou, Maegrita ZanteresWie staat me
nu borg, dat de koning in zijn jeug
digen overmoed tóch geen middelen
vindt, om door de al te voorzichtige
