en geniéte* Cate* vü*t IMMk MENEER BEENTJES EN ZIJN TYPISTE mtnS, Kodak en Kodakfilm - de ideale combinatie. -- 26 Vervolg van pag. 23. ..Ja, dat is zoo," zei Hamilton. „Net gekocht, voor ik binnenkwam." „Hm zei Beentjes. „Enfin, ik wil je niet misleiden, compagnon. Ik heb Siker overgenomen." Hamilton legde zijn pen neer en ging achteruit zitten. „Wat is Siker „Siker's Detective-bureau," ant woordde Beentjes. „Bekend van 't eene einde. „Ja, jawel. Ffffloot Hamilton. Je was aan 't speuren Beentjes glunderde. „Zóó den slag te pakken, geacht personage," zei hij. „Zooals je weet.. Hamilton's aanklagend oog trof het zijne, en Beentjes kuchte. „Maar wat wou je met een detective bureau beginnen V' vroeg Hamilton, naar hem toe komend en een sigaret lanstekend. „Dat zijn geen zaken, waar eel vraag naar is. Weet je wel, waar je je insteekt 't Zijn toch zeker geen dingen, waar je je naam mee wilt moeien Beentjes gaf opheldering. Hij hoefde er niets aan te doen dan geld binnen halen echt zoo'n zaakje, waar hij ittijd naar gezocht had. Er was per soneel, dat alles alleen deed. En zijn naam f Voor die moeilijkheid had hij een knappe oplossing gevonden. „Ik heb eens met den advocaat ge praat ik neem den boel over onder den naam „Seitneeb" en probeer jij nu eens te raden, waar ik dien naam vandaan haal „Niets aan te raden," zei Hamilton geduldig. „Beentjes achterstevoren ge speld." C Beentjes snoof van teleurstelling en „prak door. Hij sprak ditmaal althans logisch, kort en overtuigend. Maar Hamilton was er nog niet heelemaal gerust op. Hij wachtte op het onvermijdelijke maar", en dat kwam inderdaad. „Maar ik moet me er natuurlijk wel een beetje mee bemoeien, Ham," zei Beentjes. „Er kan tweemaal zooveel bereikt worden, als iemand met een grondigen, frisschen kijk op de moderne misdaad. Hamilton maakte een toeterend ge luid, spottend en beleedigend. „Ben jij dat f vroeg hij aan het einde van zijn jammerlijk spel. „Dat ben ik, oude dikke nuchterling," zei Beentjes vriendelijk. „Ik geloof nooit, dat je goed beseft, hoe thuis ik ben in de ontmaskering van misdadi gers." „Uilskuikenzei Hamilton. „De- tective-bureaux ontmaskeren geen mis dadigers. Daar is de recherche voor. Detective-bureaux worden alleen in den .urn genomen door lui, die een ander willen bespionneeren." „Precies," zei Beentjes knikkend. ..En da's nu juist iets voor mij. Ik heb bijvoorbeeld gisteravond vast een proefje genomen een heel aardig proefje." Hij haalde een stuk papier uit zijn zak. „Je hebt gisteravond om half negen in 't Criterion gedineerd met een lange blonde dame een snoes van een kind, kerel, ik feliciteer je van harte en zij heet Vera." Hamilton kreeg een kleur. „Je bent tien over negen 't restau rant uitgegaan en in taxi no. 667432 gestapt. Klopt dat, meneer „Je hebt me toch zeker niet nage gaan i" viel Hamilton uit. Beentjes knikte. „Ik heb je den schouwburg in zien gaan en uit zien komen, broer. Je nam weer een taxi no. 296431 en toen de dame op haar bestemming was, hebben jullie een heelen tijd op de stoep gestaan - een verschrikkelijk langen tijd," zei Beentjes met klem. „Wat je allemeal nog te vertellen had, toen Vera haar dierbaar ouderhuis had bereikt „Beentjes," riep Hamilton dreigend, „zeg niet te veel „Ik was al bang, dat jij te veel zei echt, kerel," zei Beentjes, zijn hoofd schuddend. „Zoo te zien tenminste. Verstaan kon ik je helaas niet." Hij danste, met een soort vreugde- gepiep, het kantoor van zijn schoone secretaresse binnen, Hamilton zeer rood, in vergeeflijke ergernis, en zwaar hijgend achterlatend. Den volgenden morgen vroeg ging Beentjes naar Siker's Detective-bureau: In 't voorbijgaan zij opgemerkt hoewel zulke details alleen den psy choloog kunnen interesseeren dat hij het allerdonkerste van zijn donkere pakken droeg en een grooten zwarten flambard. Er was in zijn bewegingen tussclien de taxi en den ingang van het kantoor een zekere heimelijkheid, waar uit een eventueele waarnemer had kun nen opmaken, dat hij een vluchtende bankroover was. Siker had groote kantoren en een klein personeel. Er was niemand dan Hilton, de chef, en een bediende, toen Beentjes zich liet aandienen. Hij werd aanstonds bij meneer Hilton binnenge laten in een eenvoudige kamer vol smalle planken, waarop tallooze kleine aktentrommels stonden. Hilton bleek een bezadigd man te zijn van omtrent vijfenvijftig, bleek en neerslachtig. Hij sprak met kalme zekerheid en een grafstem, hij keek rustig en ongenadig. „Gaat u zitten, meneer Seitneeb," zei hij hol. „Ik heb een boodschap van de advocaten gehad ik heb waar schijnlijk de eer, den nieuwen eigenaar te begroeten van deze onderneming, die ik negenentwintig jaar lang trouw heb gediend." Beentjes deed zijn oogen dicht, alsof hij naar een welkomstrede luisterde. „Ik voor mij," vervolgde Hilton, „vind den verkoop der zaak een ernstige vergissing van de familie Siker. De Sikers zijn al vier geslachten lang detectives," zei hij met den wellust van een oudheidkundige. „George Siker is in 1814 in ditzelfde gebouw als speurder begonnen. Hij heeft vijfen dertig jaar aan 't hoofd gestaan van Siker's Vertrouwens-bureau, en werd opgevolgd door James, den grootvader van mijn betreurden patroon. George Siker heeft drieëntwintig jaar. „Ja precies," zei Beentjes. „Arme George Enfin, we kunnen niet eeuwig leven, meneer de staf-commandant. Nu zullen we eens zien, hoe we dat zaakje hier óp kunnen werken." Hij keek zonder geestdrift het sobere vertrek rond. Er kwam bezoek dien ochtend, veel bezoek. Het waren echter niet de per sonen, die Beentjes verwacht had, ge sluierde dames en hertogen met wijde mantels, noch ook fluisterden zij hem verhalen van gebroken levens in de kiesche ooren. Er kwam een meneer Carlo Borker, van Borker's Informatie-bureau, een lange man met hoogen hoed. Hij klaagde bitter, dat de oude Siker hem eigenlijk al jaren her de zaak in optie lits gratis op aanvraag. 6*9 cm F620 I De Kodak Vollenda 620 met ,,Kodar" lens f. 4.5 fl. 37.50. Panatomic, de zeer snelwerkende, fijnkorrel film. Wat zou het U spijten, als U deze kans on benut had gelaten en niet het moment had vast gelegd, waarop Uw kleuter met schop en emmer gewapend, het strand gaat veroveren. NEEM DÓS EEN KODAK" MEE.' Het nieuwe model Kodak Vol lenda zal U daarbij helpen. De Vollenda is geschikt voor het moeilijkste en voor het eenvoudigste werk en toch laag in prijs. Het is een camera van het z.g. Spring-front type, gemonteerd met een „Kodar" lens f. 4.5 in „Kodak" Sluiter, of met een „Xenar" lens f. 4.5 in „Compur" Sluiter, beide met ingebouwden zelfontspanner. Het is een elegant toestel en keurig afgewerkt. Voordat U met vacantie gaat, bekijkt U even deze ideale „Kodak" bij Uw Kodak-handelaar. Er zijn andere „Kodaks" vanaf fl. 10.75 en „Brownies" vanaf fl. 2.50.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1936 | | pagina 26