en geniéte* Cate* vü*t
IMMk
MENEER BEENTJES EN ZIJN TYPISTE
mtnS,
Kodak en Kodakfilm -
de ideale combinatie.
--
26
Vervolg van pag. 23.
..Ja, dat is zoo," zei Hamilton. „Net
gekocht, voor ik binnenkwam."
„Hm zei Beentjes. „Enfin, ik wil
je niet misleiden, compagnon. Ik heb
Siker overgenomen."
Hamilton legde zijn pen neer en ging
achteruit zitten.
„Wat is Siker
„Siker's Detective-bureau," ant
woordde Beentjes. „Bekend van 't
eene einde.
„Ja, jawel. Ffffloot Hamilton.
Je was aan 't speuren
Beentjes glunderde.
„Zóó den slag te pakken, geacht
personage," zei hij. „Zooals je weet..
Hamilton's aanklagend oog trof het
zijne, en Beentjes kuchte.
„Maar wat wou je met een detective
bureau beginnen V' vroeg Hamilton,
naar hem toe komend en een sigaret
lanstekend. „Dat zijn geen zaken, waar
eel vraag naar is. Weet je wel, waar
je je insteekt 't Zijn toch zeker geen
dingen, waar je je naam mee wilt
moeien
Beentjes gaf opheldering. Hij hoefde
er niets aan te doen dan geld binnen
halen echt zoo'n zaakje, waar hij
ittijd naar gezocht had. Er was per
soneel, dat alles alleen deed. En zijn
naam f Voor die moeilijkheid had hij
een knappe oplossing gevonden.
„Ik heb eens met den advocaat ge
praat ik neem den boel over onder
den naam „Seitneeb" en probeer
jij nu eens te raden, waar ik dien naam
vandaan haal
„Niets aan te raden," zei Hamilton
geduldig. „Beentjes achterstevoren ge
speld." C
Beentjes snoof van teleurstelling en
„prak door.
Hij sprak ditmaal althans logisch,
kort en overtuigend. Maar Hamilton
was er nog niet heelemaal gerust op.
Hij wachtte op het onvermijdelijke
maar", en dat kwam inderdaad.
„Maar ik moet me er natuurlijk wel
een beetje mee bemoeien, Ham," zei
Beentjes. „Er kan tweemaal zooveel
bereikt worden, als iemand met een
grondigen, frisschen kijk op de moderne
misdaad.
Hamilton maakte een toeterend ge
luid, spottend en beleedigend.
„Ben jij dat f vroeg hij aan het einde
van zijn jammerlijk spel.
„Dat ben ik, oude dikke nuchterling,"
zei Beentjes vriendelijk. „Ik geloof
nooit, dat je goed beseft, hoe thuis ik
ben in de ontmaskering van misdadi
gers."
„Uilskuikenzei Hamilton. „De-
tective-bureaux ontmaskeren geen mis
dadigers. Daar is de recherche voor.
Detective-bureaux worden alleen in den
.urn genomen door lui, die een ander
willen bespionneeren."
„Precies," zei Beentjes knikkend.
..En da's nu juist iets voor mij. Ik
heb bijvoorbeeld gisteravond vast een
proefje genomen een heel aardig
proefje." Hij haalde een stuk papier
uit zijn zak. „Je hebt gisteravond om
half negen in 't Criterion gedineerd
met een lange blonde dame een snoes
van een kind, kerel, ik feliciteer je
van harte en zij heet Vera."
Hamilton kreeg een kleur.
„Je bent tien over negen 't restau
rant uitgegaan en in taxi no. 667432
gestapt. Klopt dat, meneer
„Je hebt me toch zeker niet nage
gaan i" viel Hamilton uit.
Beentjes knikte.
„Ik heb je den schouwburg in zien
gaan en uit zien komen, broer. Je nam
weer een taxi no. 296431 en toen
de dame op haar bestemming was,
hebben jullie een heelen tijd op de
stoep gestaan - een verschrikkelijk
langen tijd," zei Beentjes met klem.
„Wat je allemeal nog te vertellen had,
toen Vera haar dierbaar ouderhuis had
bereikt
„Beentjes," riep Hamilton dreigend,
„zeg niet te veel
„Ik was al bang, dat jij te veel zei
echt, kerel," zei Beentjes, zijn hoofd
schuddend. „Zoo te zien tenminste.
Verstaan kon ik je helaas niet."
Hij danste, met een soort vreugde-
gepiep, het kantoor van zijn schoone
secretaresse binnen, Hamilton zeer
rood, in vergeeflijke ergernis, en zwaar
hijgend achterlatend.
Den volgenden morgen vroeg ging
Beentjes naar Siker's Detective-bureau:
In 't voorbijgaan zij opgemerkt
hoewel zulke details alleen den psy
choloog kunnen interesseeren dat
hij het allerdonkerste van zijn donkere
pakken droeg en een grooten zwarten
flambard. Er was in zijn bewegingen
tussclien de taxi en den ingang van het
kantoor een zekere heimelijkheid, waar
uit een eventueele waarnemer had kun
nen opmaken, dat hij een vluchtende
bankroover was.
Siker had groote kantoren en een
klein personeel. Er was niemand dan
Hilton, de chef, en een bediende, toen
Beentjes zich liet aandienen. Hij werd
aanstonds bij meneer Hilton binnenge
laten in een eenvoudige kamer vol
smalle planken, waarop tallooze kleine
aktentrommels stonden.
Hilton bleek een bezadigd man te
zijn van omtrent vijfenvijftig, bleek
en neerslachtig. Hij sprak met kalme
zekerheid en een grafstem, hij keek
rustig en ongenadig.
„Gaat u zitten, meneer Seitneeb,"
zei hij hol. „Ik heb een boodschap
van de advocaten gehad ik heb waar
schijnlijk de eer, den nieuwen eigenaar
te begroeten van deze onderneming,
die ik negenentwintig jaar lang trouw
heb gediend."
Beentjes deed zijn oogen dicht, alsof
hij naar een welkomstrede luisterde.
„Ik voor mij," vervolgde Hilton,
„vind den verkoop der zaak een ernstige
vergissing van de familie Siker. De
Sikers zijn al vier geslachten lang
detectives," zei hij met den wellust
van een oudheidkundige. „George Siker
is in 1814 in ditzelfde gebouw als
speurder begonnen. Hij heeft vijfen
dertig jaar aan 't hoofd gestaan van
Siker's Vertrouwens-bureau, en werd
opgevolgd door James, den grootvader
van mijn betreurden patroon. George
Siker heeft drieëntwintig jaar.
„Ja precies," zei Beentjes. „Arme
George Enfin, we kunnen niet eeuwig
leven, meneer de staf-commandant. Nu
zullen we eens zien, hoe we dat zaakje
hier óp kunnen werken."
Hij keek zonder geestdrift het sobere
vertrek rond.
Er kwam bezoek dien ochtend, veel
bezoek. Het waren echter niet de per
sonen, die Beentjes verwacht had, ge
sluierde dames en hertogen met wijde
mantels, noch ook fluisterden zij hem
verhalen van gebroken levens in de
kiesche ooren.
Er kwam een meneer Carlo Borker,
van Borker's Informatie-bureau, een
lange man met hoogen hoed. Hij
klaagde bitter, dat de oude Siker hem
eigenlijk al jaren her de zaak in optie
lits gratis op aanvraag.
6*9 cm
F620 I
De Kodak Vollenda
620 met ,,Kodar" lens
f. 4.5 fl. 37.50.
Panatomic,
de zeer snelwerkende,
fijnkorrel film.
Wat zou het U spijten,
als U deze kans on
benut had gelaten
en niet het moment had vast
gelegd, waarop Uw kleuter met
schop en emmer gewapend,
het strand gaat veroveren.
NEEM DÓS EEN
KODAK" MEE.'
Het nieuwe model Kodak Vol
lenda zal U daarbij helpen.
De Vollenda is geschikt voor
het moeilijkste en voor het
eenvoudigste werk en toch laag
in prijs. Het is een camera
van het z.g. Spring-front type,
gemonteerd met een „Kodar"
lens f. 4.5 in „Kodak" Sluiter,
of met een „Xenar" lens f. 4.5
in „Compur" Sluiter, beide met
ingebouwden zelfontspanner.
Het is een elegant toestel en
keurig afgewerkt. Voordat U
met vacantie gaat, bekijkt U
even deze ideale „Kodak" bij
Uw Kodak-handelaar. Er zijn
andere „Kodaks" vanaf fl. 10.75
en „Brownies" vanaf fl. 2.50.