EEN KANS VOOR HET LEVEN
zij niet...
COLGATE'S
Dot coist"
12
VOLMAAKTE
HAARVERZORGING
uoor ie 're urouu
Voor de moderne vrouw is de juiste haar-
verzorging van het grootste belang. Gelukkig
is het tegenwoordig in het geheel niet nodig,
dat Uw haar er glansloos en onverzorgd uitziet.
Ais U blond bent, neem dan eens proef met
Blondona en als U donker haar heeft, met
Brunetta, de moderne haarwasmiddelen. Blon
dona en Brunetta bevatten geen zeep of soda.
maar het zijn de enige haarwasmiddelen, die
Kamilloflor en Hequil bevatten, waardoor
zelfs donkerder geworden blond haar weder
fraai licht van tint wordt en donker haar een
prachtige, diepe glans krijgt. Met Blondona
en Brunetta geen hinderlijke kalkzeepneerslag
meer en geen lastig naspoelbad, maar vol
maakte haarverzorging.
CMARwant
lR U/7
JONGER NUZF HAAR,
BLIJ pat ik
TANGEE
Web aan ge
R AO BH
In tegenstelling met gewone lippenstiften geeft
Tangee Uw lippen een jeugdige, natuurlijke kleur, zon
der ze te verven. Tangee is geen verf, maar het bevat
een wonderlijk bestanddeel, dat tijdens het gebruik
haar kleur doet overgaan in een nuance, die voor
treffelijk met Uw teint zal harmonieeren. Dank zij
haar speciale crème-basis blijven Uw lippen zacht,
jeugdig en aantrekkelijk. Tangee „houdt" ook uit
stekend. Tangee Dag- en Nacht-crème vormen,
dagelijks toegepast, een eenvoudige, maar afdoende
schoonheidsbehandeling.
ONOPGEMAAKTLippen zonder
eenige make-up toonen dikwijls
bleek en doen U er ouder uitzien.
GEVERFD Verf geeft Uw mond
iets onnatuurlijks en grofs nie
mand ziet dit gaarne.
TANGEEVerhoogt het natuurlijke
rose van Uw lippen zonder den
indruk van raake-up te geven.
Tl World's Most Famous Lipstick
ENDS THAT PAINTED LOOK
Waar niet verkrijgbaar schrijft aan den importeur
Jacq. Mot Jr., Sarphatistraat 115, Amsterdam
rde zij voorgoed terug TToen Dorian Lash haar oogen opende
iance een reis van vier staarde zij in 'n duisternis, zóó dicht.
door Edward Curzon.
De laatste bijzonderheid, die Ito- een beetje verlegen tegenover dit vreern-
rian Lasli uit het oog verloor de geval. Lang aarzelde hij wat hij
van de vertrouwde plek, waar moest doen. Toon zei hij tot zichzelf
zij tien jaren van haar eenzame jeugd dat hij een ezel was, trok vlug haar
gesleten had, was een kruis van groene laarzen en kousen uit en begon haar
sparretakken gisteren geplant op voeten, handen en wangen krachtig
het graf in de sneeuw, waarin oom Joe met sneeuw te wrijven. Hij staakte het
drie dagen geleden zijn laatsten slaap vermoeiend werkje pas. toen de blos op
was ingegaan. De jachtige honden trok- haar gelaat terugkeerde en haar adein-
ken de slede in een wijden boog om haling weer geregeld was. Daarop legde
den uitlooper heen van het sparren- hij haar op het bed van balsem blaren,
bosch en het volgend oogenblik was maakte vuur en zette zijn laatste
Thorn Point nog slechte een herinne- thee. En toen pas viel hef hem in, dat
ring voor haar geworden. Een lieve de wrekende Gerechtigheid van Fort
herinnering, want oom Joe was altijd Reliance tóch nog een kans aan hem
zorgzaam voor haar geweest als een zou krijgen, als het meisje niet spoedig
vader, sinds haar ouders in Fort bij kennis kwam
Reliance gestorven waren
Thans keerde
naar Fort Relia
dagen met de hondenslede. Tony Mor- dat zij zelfs haar eigen hand niet kon
rison van de Koninklijke Bereden zien, toen zij deze naai' het gelaat
Politie was haar vriend misschien bracht. Zij had een dof gevoel in haar
zelfs meer dan een vriend en zou hoofd en een stekende, vurige pijn in
haar behulpzaam zijn een nieuw tehuis haar reehterenkel. Langzaam herin-
te vinden. Met een tonggeklak vuurde nerde zij zich wat er met haar voorge-
zij de honden aan en snel voortglijdend vallen was. Zij was twee dagen onder
op haar ski's, sloeg zij de richting in weg geweest naar Fort Reliance, toen
naar het Zuiden. de honden aan het vechten waren ge
raakt en er vandoor waren gegaan.
Tom Cooper had uitgerekend, dat hij De slede was gekanteld en met een har.
de wrekende Gerechtigheid van Fort den smak was zij op de hard bevroren
Reliance precies een heel etmaal vóór sneeuwkorst terecht gekomen,
kon zijn. Tol zijn spijt had hij den Zij hoorde een geregelde ademhaling
vongen dag bij het Thorn Plateau ergens in haar nabijheid. „Hallo, is
een klein zakelijk nieeningsverscliil ge- hier iemand V' vroeg zij luid.
kregen met een Eskimo, dat zijn tegen- Er klonk gestommel en een oogenblik 1
stander heel ónzakelijk had willen be- later zag zij een stompje kaars opvlam
slechten met een vervaarlijk mes. men. Toen werd er een petroleumlamp
Gedwongen zijn revolver te trekken, ontstoken, die gefabriceerd was van een
was hij in zijn drift dom genoeg ge- conservenblik. Bij dat licht ontdekt»
weest, akelig precies te richten, zoodat ze, dat ze in een kleine hut lag. En zc
de ander zelfs geen tijd meer had ge- zag een man, die tusschen de vijfen-
had zijn stommiteit te betreuren. twintig en dertig jaar kon zijn een j
Wat de-gevolgen van die geschiede- bontjager, ried zij terstond,
nis zouden zijn, kon Tom op zijn „Tom Cooper heet de eigenaar van
vingers narekenen. Twéé jaar gaven dit paleis," stelde Tom zich met voor-
ze in Fort Reliance voor zoo'n 'ongeval beeldigen ernst voor. „Ik ben blij,
- zélfs al had hij het recht aan zijn dat u wakker is ik wist er eigenlijk
kant. Want dat hij aangevallen was. geen raad mee."
zouden ze maar niet zoo grif aannemen Dorian schoot in den lach het ge
en de gele broeders van den verslagene zicht, en de stem van Tom boezemden
zouden met plezier de noodige valsche haar vertrouwen in. ..Ik begrijp dat
eeden afleggen, om hem achter de tralies u niet ingericht is op ziekenhuisver
te krijgen. pleging," zei ze. „U hebt me zeker
Tom voelde niets voor zoo'n ge- gevonden Wilt u me eens vertellen,
dwongen vacantia. Hij was besloten hoe het gegaan is
naar het Noordwesten te verhuizen, „Ik vond u gistermorgen. Nu is het
waar de kou weliswaar wat heviger, wéér morgen, vijf uur ongeveer." Hij
maar de jacht loonender was. Hij liet vertelde haar, hoe hij haar op het
niets achter dan een bouwvallige hut, spoor was gekomen door de honden
die al zóó vaak met conservenblik be- en hoe hij haar aangetroffen had.
slagen was. dat er van't oorspronkelijke Dorian luisterde ernstig. „Dan heb
materiaal hoogstens nog een zak ik u mijn leven te danken," zei ze ge-
brandhout over was. troffen, toen hij uitverteld was. „Ik
Op den morgen van zijn vertrek zou zeker doodgevroren zijn, als u
hoorde hij luid hondengeblaf in de zich niet over me ontfermd had."
omgeving. De politie kon het nog niet Zij drukte hem stevig de hand en
zijn en hij begaf zich dus onbevreesd Tom mompelde, dat het zoo erg niet
naar buiten. Over de sneeuwvlakte was. Toen porde hij het vuur op en
zwierven een paar huskies. Bij het vale Dorian nam een zittende houding aan.
daglicht ontdekte hij spoedig, dat ze „Wilt u me die lamp eens geven
strengen achter zich aansleepten. Dat verzocht ze, de deken terugslaande,
wees op 'n slede-ongeluk en zonder zich die zij als haar eigendom herkende,
lang te bedenken, gespte hij zijn ski's „Ik geloof dat ik mijn enkel verstuikt
aan en volgde het spoor van de honden, heb.
Op een mijl afstand van de hut lag Inderdaad was haar reehterenkel
een gekantelde slede. Daarnaast een hevig opgezwollen. „Dat maakt de
meisje, dik in het bont gepakt. Zij was geschiedenis nóg onaangenamer," zei
doodsbleek, koud en geheel verstijfd, ze spijtig. „Ik kan niet skiën hoe
Tot zijn verlichting ademde zij echter kom ik nu in Fort Reliance t' hebt
nog en snelbesloten zette hij de slede natuurlijk geen honden
overeind en legde haar daarop neer. Tom schudde het hoofd. Hjj had
Een half uur later lag het meisje nooit honden gehad,
veilig in de hut. Hij ontdeed haar van „Enfin, we zullen straks nog wel eens
het bont en beschouwde baar gelaat, overleggen," zette Dorian die zorg
Zij was nog jong. hoogstens twintig, eensklaps aan kant. „Ik heb honger
en had een aardig gezichtje. Tom stond zei u niet, dat u mijn uitrusting bij elkaar
Maar wat kon zij méér doen dan haar
tanden na iedere maaltijd poetsen
Haar tandarts legde het haar uit: er
blijven altijd tusschen de tanden
voedselrestjes achter, die met bor
stelen alléén onmogelijk te bereiken
en te verwijderen zijn. Deze restjes
gaan tot bederf over en zijn meest
al de oorzaak van slechte adem.
Op zijn aanraden begon zij regel
matig Colgate's Tandpasta te ge
bruiken. Thans weet zij uit ervaring
dat het aromatische schuim van deze
tandpasta tot in de kleinste hoekjes
tusschen en achter de tanden door
dringt, alle ongerechtigheden oplost
en deze met het spoelen verwijdert.
Bovendien bevat Colgate een po
lijstend bestanddeel, dat het glazuur
niet aantast. Uw tanden herwinnen
hun natuurlijke glans en kleur.
Door Colgate's Tandpasta een zui
vere adem en gezonde, blanke tan
den Dustwee vliegen in één klap
TWEEMAAL
UW GELD TERUG!
AisU nahetgebruik vanéén tube Colgate
NIET VOLKOMEN TEVREDEN bent over
de bereikte resultaten, zend dan de leege
tube aan COLGATE. Amsterdam-C. Wij
betalen U HET DUBBELE
van de aankoop
prijs terug.
Vraag naar
„COLKEET !"t
