OVOM/ILT
meer
levenskracht
13
CITIUS
ALTIUS
FORTIUS
Wond- en Kinderpoeder
Wond- en Kindercrème
had gezocht, meneer Tom Cooper
„Zeg maar Tom," bromde hij.
Als jij Dorian zegt," lachte zij
terug. Met behulp van Tom deed zij
een poging op te staan, maar met een
kreet van pijn viel zij op het bed terug.
Terwijl Tom een ontbijt gereed-
maakte, dacht hij bezorgd na. Straks
stond de wrekende Gerechtigheid voor
de deur en aan vluchten viel al niet
meer te denken. Hij was op de ski's en
de Gerechtigheid vloog op sledeijzers.
Een voorsprong van een dag had hem
kunnen redden, maar een paar uren -
neen, dat hoefde hij niet eens te pro-
beeren. Zij hoefden zijn spoor maar na
te gaan, om hem in een minimum van
tijd bij zijn kladden te hebben. Treurig
het zou wel op twee jaar uitdraaien
en hij had toch ook dat aardige meisje
niet aan haar lot over kunnen laten
Het duurde niet eens zoolang, als
Tom gedacht had - de wrekende
Gerechtigheid naderde met spoed. Zij
hadden juist ontbeten en Dorian had
hem alles verteld van de kortstondige
ziekte en het sterven van Joe Lash.
Zij had het gedaan met de bedoeling,
hem het blokhuis aan te bieden bij
Thorn Point, doch een ver verwijderd
hondengeblaf hield het aanbod voor-
loopig nog terug.
Bij het licht van den pas aangebroken
dag zag Tom een pijlsnelle slede na
deren.
„Ik ken dat soort zatgevreten hus
kies," zei hjj somber. „Politie...."
Dorian klapte vroolijk in haar handen.
„Dan is het Tony Morrison," viel zij
levendig uit. „Hij komt me tegemoet
ik heb hem door den handelsagent van
Thorn Point laten weten, dat ik op
weg ging naar Port Reliance."
„Is dat een vriend van je, die Tony
.Morrison f" vroeg Tom. Hij kreeg eens
klaps hoop, dat hij tóch nog ontsnap
pen zou aan zijn getralied vacantie-
verblijf.
„Zooiets," antwoordde Dorian met
een luchtigen lach.
De slede kwam snel nader en stopte
voor de hut. „Héla riep een man in
bont, zonder de slede te verlaten.
„Zie je wel hij is hetriep Dorian
juichend.
Tom was plotseling gerustgesteld.
Als die Tony Morrison hém had moeten
hebben, zou hij wel naar de hut toege
komen zijn. Hij trad naar de deur en
bleef op den drempel staan.
„Zeg, vriend, heb je ook iets gezien
van een slede, die geleid werd door
een meisje V' vroeg constabel Morrison.
„Ik vrees een ongeluk men zegt
dat er losgebroken huskies zwerven
op de vlakte."
„Alles is in orde, constabel, dat meisje
is hier," lachte Tom vroolijk.
Morrison trad binnen. Hij schrok,
toen hij Dorian zag zitten. Maar zij
stelde hem terstond gerust. „Het is
niets, een verstuikte enkel. Daarom
ben ik blij, dat je gekomen bent. Je
kunt me mooi meenemen naar Port
Reliance. Dank zij meneer Tom Cooper
is alles goéd afgeloopen. Had hij me
niet gevonden, dan had je me niet
levend meer teruggezien."
Bij het hooren van dien naam stond
Morrison plotseling op. En op hetzelfde
oogenblik begreep Tom Cooper, dat
hij verloren was.
„Tom Cooper, ben jij dat 1 Wel,
dan heb ik stóm geluk vandaag. Sergeant
Cafter zoekt je in de buurt van het
Thorn Plateau niemand wist goed
waar je eigenlijk uithing. Je weet er
zeker alles van De Eskimo's hebben
een klacht ingediend. Moord subsi-
dair doodslag.
Dorian slaakte een verschrikten kreet.
Doodsbleek keek zij van den een naar
den ander. liet laatst bleef haar blik
op Tom Cooper rusten, die verwezen
voor zich uit stond te kijken. Met ge
spannen aandacht wachtte zij zijn
antwoord af.
Tom kwam eensklaps tot zichzelf.
„Ik ben onschuldig," bracht hij schor
uit,. „Die verwenschte Eskimo be
dreigde me met zóó'n mes en ik moest
me verweren. Het was niet mijn lie
doeling hem dood te schieten, ik dacht
hem slechts buiten gevecht te stéllen.
Ongelukkig schoot ik raak. Maar ik
zwéér, dat het een ongeluk was en dat
ik liet éérst bedreigd werd."
Dorian slaakte een zucht van ver
lichting. „Ik gelóóf je," zei ze ernstig.
Morrison fronste zijn voorhoofd en
wierp een afkeurenden blik in de rich
ting van het bed. „Het kan allemaal
wel waar zijn," begon hij norsch. „Mis
schien maak je ons ook maar wat wijs.
Het kan me trouwens niets schelen,
dat vertel je ze maar in Port Reliance."
„Tony, denk je er in ernst aan Tom
te arresteeren V' viel Dorian eensklaps
uit.
„Natuurlijk, dacht je dat ik 'm liet
gaan Morrison grinnikte. „Dat zou
me wat moois zijn. Neen, hij gaat
netjes met me mee. „Als hij 'm had
willen smeren, had hij dat eerder
moeten doen. Hij wist sinds eergisteren
wat hem boven het hoofd hing
waarom ging hij er niet terstond van
door f'
„Ik stond klaar," zei Tom zachtjes.
„Maar op het laatste oogenblik kwam
dat ertussclien. Ik kon haar hier toch
niet aan haar lot overlaten
„Dus je hebt je vrijheid verspeeld,
om mij te helpen," zei Dorian getroffen.
Toen aarzelde zij even. „Tony, luister
nog eens," ging zij eindelijk voort,
terwijl er een blos naar haar wangen
steeg. „Je hebt me nog niet. zoo lang
geleden gezegd, dat je zoo héél veel
van me.
„Ja, ja, en dat meende ik en meen
ik nogviel Morrison driftig uit.
„Maar dat heeft hier niets mee te
maken."
„Misschien niet en misschien méér
dan je denkt," hernam Dorian rustig.
„Maar zou je terwille van mij déze
kans uiet willen laten loopen. Tony
Je krijgt nog kansen genoeg op be
vordering. Eerzucht is heusch niet al
tijd een deugd en menschlievendheid
gaat er hóóg boven. Denk eens aan
alles. Tony. Als Tom een misdadiger
was, zou ik je zooiets niet vragen.
Maar hij is .er geen, daar ben ik heilig
van overtuigd. Een schurk zou zich
anders tegenover een weerloos meisje
gedragen hebben, kom, gééf hem die
kans maar."
Morrison's gezicht blééf onverbid
delijk. „Neen, ik kan het niet doen.
Denk toch eens na, Dorian nu beu
ik misschien wel een jaar éérder in
staat een huishouden op te zetten."
Dorian werd eensklaps doodsbleek.
„Maar uiet met mij ik weet liefde
van zelfzucht te onderscheiden." zei
ze verachtelijk en met een gelaat, dat
uit steen gehouwen leek. Maar het
herkréég terstond z'n lieve uitdrukking,
toen zij zich tot Tom C'ooper wendde.
„Er is niets aan te doen, Tom. je
moet mee," zei ze met een zachten
glimlach. „Maar ik ga óók zoover
je mag me duwen in mijn éigen slede.
En je kunt ervan opaan, dat ik naast
je zal staan, als je voor den rechter komt.
Ik ben je veel verschuldigd, Tom, en
ondankbaar ben ik nooit geweest, ,1e
kunt op me rekenen mi, en als het
mag zijn ook later...."
Het was een kans voor het leven, die
Tony Morrison zich in dit uur zag
ontgaan.
r. strooibus50 Cts.
I. strooibus30 Cts.
avulzakjes 35cent maken
et gebruik voordeeligerl
KINDERVERZORGSTER
KINDERJUFFROUW
Regelmatig worden vele Cursisten van
ons in bovenstaande betrekkingen ge
plaatst. Onze prettig geschreven les
sen leiden U volledig op. Schrijf eens
een brief om inlichtingenhet ver
plicht U tot niets. Vermeld Uw ge
boortedatum. Ieder, die de lagere
school heeft bezocht, kan de cur
sussen volgen en met onze hulp zijn
doel bereiken.
AC Q r\ instituut voor
O O \J BRIEFONDERWIJS
ERNST CASIMIRLAAN 26 - ARNHEM
Oir J. VAN DER BIJ-HOOFDONDERWIJZER
Evenals in 1932 te Los Angeles staat Ovomaltine ook in 1936 weer
op het officieele menu voor alle deelnemers aan de Olympiade.
Wilt U sprekender bewijs, wat Ovomaltine
als bron van kracht en energie beteekent?
Dat Ovomaltine deze „Olympische eer" geniet, komt doordat Ovomaltine in
sterk geconcentreerden vorm de hoogste voedingswaarde bezit en daardoor
de krachtbron bij uitnemendheid is.
Oorspronkelijk vervaardigd als versterkingsmiddel voor zieken en zwakken,
voor kinderen in hun groeiperiode en voor hen, die zich lusteloos en wat
gauw vermoeid gevoelen, bleek uit ervaring reeds spoedig, dat Ovo ook
uitstekend is voor hen, wier dagtaak, geestelijk of lichamelijk, zware
eischen stelt.
Ga ook Ovo gebruiken of begin er eens mee Uw kinderen
dagelijks een kop Ovomaltine te schenken. Spoedig bemerkt
U, hoe dat oude gevoel van veerkracht terugkeert en hoe
Uw kinderen opfleuren. Het smaakt bovendien goed!
NOG EEN BEWIJS
-»yd? v.
Alle K.L.M. Hol
land-India vlieg
tuigen hebben re
gelmatig Ovomal
tine aan boord.
Bij apothekers en drogisten in busjes van 60 cent al