fcJS'
k
mar,
hÉm
WAT BH
DWAASHEID
UW BO Y
IVOPOL
't Tractatiemannetje
toont zijn goede hart
OM HAAR TE PLEZIEREN
DIE AVOND AAN TAFEL
27
Is'tUwboy, die jongen
met z'n leuken snuit en
zeldzaam mooie tan
den, die wel ivoor ge
lijken
Iedere jongen kan ook
zulke mooie ivoor-
glanzende tanden heb
ben, ais hij ze geregeld
poetst met wat goeds,
Poetst met
£/e NederiandscheTandpasta
Doet U dat óók eens:
tracteer thuis onverwachts
op die verrassend-lekkere
DROSTE - Pastilles. U kunt ze
per doos èn per ons koopen.
En...ze zijn altijd welkom!
ALTIJD WELKOM!
Spaart plaatjes voor het album „Jatia I
zette uiteen, hoe belangrijk die kolen
velden voor 't rijk en voor de heele
wereld waren, en hoe 't land die be
machtigd had door het genie, de be
kwaamheid en de belangelooze vader
landsliefde van het kabinet.
Hij wou geen bijzondere verdienste
aan zijn eigen werk toeschrijven, en
h\j ging door met toeschrijven, tot zijn
trein klaar was. Het was inderdaad van
groot belang, dat hij op tijd in Londen
was, om een commissie te begroeten,
die zooveel weerzin had betoond om
met vreemde duivels te onderhandelen,
en die zoo bovenmate gesteld was op een
plechtige ontvangst. Hij twijfelde er
echter niet aan, of hij zou Londen kun
nen bereiken, vóór de boottrein aan
kwam. Hij had twee en een half uur tijd
dat was meer dan genoeg.
Juist vóór zijn trein de bocht nam,
die hem in zicht bracht van Bayham,
was de sneltrein uit Lijnhaven de ver
nietiging tot op enkele honderden
meters genaderd. De seinwachter te
Bayham had Beentjes' trein aan zien
ijlen, en wijl hij Marie Louise en haar
eigenaardigheden vrij goed kende, be
greep hij precies, wat er gebeurd was.
Er was maar één redding. Toen hij den
rook van Chenney's extra-trein boven
het eiken hakhout zag uitkomen, haalde
hij twee handels tegelijk over. Met den
eenen zette hij 'n wissel zoo, dat de Lijn-
haven-expres op de groote lijn moest
komen, en niet op 't doode spoor, waarop
de doordraver had moeten veronge
lukken de tweede handel zotte het
buitenste signaal voor den extra-trein
onveilig. Het was een dubbeltje op z'n
kant, of de extra-trein dat signaal al
niet voorbij was, maar die risico moest
hij wagen.
Beentjes, die met zijn arm om het
meisje stond te wachten op een heftig en
luidruchtig einde, voelde Marie Louise
naar rechts zwenken, toen hij naar
links had moeten zwenken hij hoorde
het klikken van den wissel, dien hij pas
seerde, en hij haalde diep adem, toen hij
een recht vrij spoor voor zich zag. Het
duurde even, voor hij zijn spraak kon
vinden, en toen was het nog niet veel
meer dan gepiep.
„We gaan naar Londen, engel," zei hij
bevend. Het meisje glimlachte, hoewel
haar gezicht doodsbleek was.
„Ik dacht dat we naar den hemel gin
gen," zei ze.
„Nooit, juf," zei Beentjes, een beetje
meer zichzelf, nu hij het gevaar achter
zich wist. „Dat wil zeggen, Beentjes zal
je er nooit heen sturen."
Het probleem der Marie Louise was
nog onopgelost. Zij schoot voort als een
Vliegende Hollander. Zij stiet stoom uit
door al haar poriën, en toen Beentjes
omkeek, zag hij 't zenuwachtige gezicht
van den conducteur door het raampje
steken. Hij zwaaide wild tegen Beentjes,
en Beentjes zwaaide joviaal terug.
Hij wou zich weer omdraaien en 't
nog eens met den handel probeeren, toen
hij, langs den conducteur heen, iets zag,
dat hem 't hart in de keel deed kloppen.
Er kwam hem een kolossale locomotief
achterop", pluimen stoom uitfluitend.
Beentjes vermoedde, dat er een trein aan
zat, maar de lijn was zoo recht, dat hij
t niet zien kon.
„Groote gruttenhijgde hij. „We
worden vervolgd
Hij sjorde aan den handel hoewel
hij er juist nu af had moeten blijven -
en tot zijn onredelijke vreugde kwam er
beweging in.
De twee treinen kwamen tegelijk tot
staan, vijftien kilometer voorbij Bay
ham, en Beentjes klauterde naar omlaag
en liep terug.
Ongeveer de eerste persoon, dien hij
zag, was een gesticuleerend heer in rok
en met een rood gezicht, die hem voor
een machinist aanzag, hem op staanden
voet ontsloeg en met gevangenisstraf
dreigde en vroeg, wat dat voor den dit-
en-dat beteekende, een minister op te
houden 1
„Hé grinnikte Beentjes, „hebben
we daar niet mijn goeien vrind, meneer
Olienney 1"
„Wie ben jij," tierde meneer Chenney,
„en hoe durf je mij je goeien vrind te
noemen 1 Ik laat je uit den dienst trap
pen
„U herkent Tibbetts toch wel I" kirde
Beentjes. „Wel wel, wat een toeval
Hij stak een vuile hand uit, die niet
aangenomen werd.
„Tibbetts 1" bromde de heer. „O, bent
u niet die idi.die meneer, die 't
lijntje van Lijnhaven gekocht heeft
„Precies," zei Beentjes.
„Maar wat moet uw trein hier
vroeg Chenney driftig. „Weet u, dat u
een extra-trein ophoudt Man, je weet
niet wat je doetJe belemmert de staats
belangen
De machinist van den extra-trein
kwam helpen.
„Er is een klein eindje verder een wis
sel," zei hij. „Er gaat 't eerste uur geen
trein uit stad. Ik zal u op 't andere spoor
zetten, als wij dan voorbij zijn, kunt u
nakomen."
„Maar ik wil je niet na, vriend ik wil
terug," zei Beentjes.
„Da's nog eenvoudiger," zei de machi
nist.
Hij was het, die den Lijnhavenschen
sneltrein een eind voortreed, en den
wissel omzette, en naar het volgende
station seinde, dat zij het verkeer zou
den tegenhoudenen hij was het daar
stónd Beentjes op die Marie Louise
over den wissel op het andere spoor
zette.
Toen was de toestand als volgt de
Marie Louise stond op het andere spoor.
Twee rijtuigen stonden tusschen beide
sporen in, en de achterste wagon stond
net nog op het stadwaartsche spoor,
toen Marie Louise weigerde, nog langer
te werken.
Noch de ervaren machinist, noch
Beentjes, noch de stoker van den extra-
trein, nog minister Chenney, noch de
grijze conducteur kon Marie Louise een
el verder krijgen. De Lijnhaven-expres
stond op beide sporen en maakte hel
verkeer iedere vordering onmogelijk.
Drie uur later kwam er oen hulptrein,
die Marie Louise met haar aanhang
terugsleepte naar Bayham.
Beentjes en het meisje gingen met den
laatsten trein naar Londen terug, en
Beentjes was erg stil en nadenkend.
Maar Beentjes was en bleef optimist.
Den volgenden dag zag hij op een aan
plakbiljet van een krant ,,'s Konings
verjaardag. Tweeëntwintig adelstitels
verleend." En hij liet inderdaad zijn
wagen stilstaan, kocht een krant en
zocht in het lijstje naar zijn naam. Die
stónd er niet bij.
Wordi vervolgd
PANORAMA, Geïllustreerd weekblad. Verschijnt Vrijdags. Tezamen inet een der locale weekbladen
De Stad Amsterdam, Groot Rotterdam, 'sGravenhage in Beeld, Ons Land, Ons Zuiden of Ons Zeeland
r 1.62% per kwartaal of f 0.12% per week. Franco per post f 1.75 per kwartaal bij vooruitbetaling.
Koloniën f 7.65 per jaar bij vooruitbetaling. Voor postabonnementen gelieve men zich uitsluitend te
wenden tot het bureau te Haarlem. Bureaux: HAARLEM, Nassaulaan 51. Tel. Int. 13866. Giro 142700.
AMSTERDAM, N, Z. Voorburgwal 262, Telefoon Interc. 33170, Giro nr. 97946. ROTTERDAM. Stations
weg 24 Telefoon Interc. 50540. Giro nr. 101981. 's GRAVENHAGE, Stationsweg 95, Tel. Interc. 111666
Giro nr. 43141 UTRECHT, Biltstraat 142, Telefoon Interc. 13473, Giro nr. 149597. *s HERTOGENBOSCH,
Stationsweg 27. Telef. Interc. 1215, Giro nr. 129750. MAASTRICHT, Stationsstraat 20, Telef. Interc. 5851. Giro
nr. 124690. De voorwaarden van onze gratis ongevallenverzekering zijn op aanvraag verkrijgbaar-
HOE KAN EEN
VROUW NU
OVER
SCHEERZEEP
OORDEELEN?
ONZE KAPPER BEVEELT
PALMOLIVE SCHEER-
CRÈME AAN. HIJ KAN
HET TOCH WÈL WETEN!
f DIE KAPPER HAD
GROOT GELIJK.
ZOO SCHOON HEB
IK ME NOG NOOIT
GESCHOREN..
I NU. WIE HAD ER GE
LUK? JE ZIET ER VAN-
AVOND UIT OF JE PAS
GESCHOREN BENT.
JA, EN TO
TAAL GEEN
LAST VAN
NA SCHRIJ
NEN I
ER 'S AVONDS VROEG AL
ONGESCHOREN UIT TE ZIEN...
als men zich toch geregeld scheert...,
dat is wel héél onaangenaam. En...
het behoeft niet: gebruik Palmolive
Scheercrême! Zelfs de zwaarste
baard wordt, dank zij de olijfolie
die in deze scheercrême is verwerkt,
in weinige seconden zóó soepel dat
U zich, ook met een gevoelige huid,
snel volkomen schoon kunt scheren
zonder hinderlijk naschrijnen.
Met Palmolive Scheer-
crème ziet U er ook
's avonds wel-
verzorqd
uit