m Met een vaart gaat toch ziet Jx iihman v hebben Ochhet v het naar het slot van de film. Kr is een geweldige haast hij om op lijd te komen, maar nog hans om eventjes de gróote Monte Carlo- race te winnen. Waarom zij zoo n haast raagt minder tijd de film zeil te yuan zien. dan het uitvoerige verhaal hierover te moeten lezen. film tot het vervelende genre behoort. Overigens zijn de guitigheden van meer voornamen aard en dalen zeker niet af tot de komiekerigheden van een klucht. Het is een soort beschaafde society-onzin, met twee rijkaards in de hoofdrol. Dat zijn be trekkelijk nog jonge man nen, aanvankelijk ver stokte vrijgezellen, doch die allebei, als de film be gint, hnn eerste schreden op het glibberige pad der liefde zetten. Aan hnn hardnekkige pogingen om in den honwelijken staat gelukkig te blijven, subsi - dair, om in dien staat te komen, ontleent deze. film haar belangrijkheid. Heel zorgvuldig heeft Forst zijn personen gekozen, ten volle ervan bewust, dat. als twee hetzelfde doen of zeggen, het nog niet altijd hetzelfde is. Sommige trouvailles zijn niet be paald Hagelnieuw, al is de wijze, waarop zij zijn ver werkt, wel van dien aard, dat men er andermaal een heftig plezier in schept. De film is dan ook meer han dig dan knap gemaakt, wat, onder ons gezegd, voor een groot succes misschien nog meer waarde heeft. In ieder geval zal dat nu blijken, als men het resultaat hiervan met Willy Forst's vorige films vergelijkt. Want die waren knap. „De regisseur en de auteur zijn hei er zelfs ioi op den dag van heden nog niei over eens in welk land en op welke plaais de handeling van deze film zich afspeelt.'' Dii is een gedeelte uit de typeerende inleiding van deze Willy Forst film der TOBIS Amsterdam. Links Renate Miiller en Heinz Riihmann, twee graag geziene acteurs, waarvan men vooral van laatstgenoemde, helaas, maar al. te weinig films ziet. Alle genres zijn goed, behalve het ver velende," heeft eens een wijs man ge zegd en hiermede zijn 'we het roerend eens. Als men nu weet. dat Allotria het fraaie Grieksclie woord is voor „guitig heden", dan gelooven we wel, dat men niet bevreesd behoeft te zijn, dat deze Rechts Allotria in woord en beeld. Jenny Jugo is stapel op haar „Kef zoel manneke" mnmm

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1936 | | pagina 34