Rembrandt legt de laatste hand aan hef portret zijner inmiddcls overleden vrouw Saskia van Uylenburgh. Twee kunstvrienden komen op bezoek. een bijzondere bewaker aangesteld, die tijdens bet draaien der verschillende scènes hot oog houdt op en waakt voor beschadi ging van de oude kost baarheden, edelsteenen, gouden ketens, drink bekers, poroeleiu, glas werk en zoo meer, die dan ook telkens wanneer ze gediend hebben bij een of andere opname, zorgvuldig in de onder- grondsche kluis der studio weer worden opgeborgen. J ohan de Meester, in gesprek met een paar actrices in oud-Hollandsche kleederdracht. werktrap van zijn vader en vol aandacht voor het mooie schilderij waaraan „vader" bezig is. Bewonderenswaardig raak is deze inise-en-seène, grootsch in haar betrekkelijke simpelheid. Be wonderenswaardig niet minder het geduld, waarmee de spelers elk nieuw spelmoment herhaaldelijk moe ten overdoen, totdat alles tot in de finesses klopt, en de regisseur aan den cameraman het sein kan geven „draaien Doch ze. weten dat zoo alleen een goede film ont staat-, en van groot tot klein geeft zich telkens weer met toewijding aan zijn taak, en onderwerpt zich aan de aanwijzingen van den regisseur. Ze zijn echter geheel ingeleefd in hun lang niet gemakkelijke, wijl zeer uitzonderlijke, rol als groote schilders uit een grooten, maar zoo geheel anderen tijd, en wanneer we geruimen tijd de proefnemingen en de mise-en- scène der achtereenvolgende momenten hebben gadegeslagen, voelen we ons gedrongen om onzen leidsman onze verbazing en bewondering uit te drukken over zooveel concentratie-vermogen en zooveel taaie volharding en geduld. Tijdens een der rustpauzes hebben we ons laten vertellen van de enorme sommen, welke in deze film aan requi- sieten-materiaal gebruikt worden. Een détail slechtsenkele weken geleden werd, als een der eerste scènes, liej be grafenismaal gefilmd, 11a den dood van Rembrandt's eerste vrouw, Saskia van Uylenburgh. Op de eiken sc-hraagtafel stond alleen reeds aan echt antiek glas werk voor een waarde van drieduizend pond, door antiquairs en verzamelaars uitgeleend. De firma Katz uit Dieren, bezitters van een rijke verzameling oud-Hollandsche meubelen, stond voor een waarde van vijftienduizend gulden af aan kostbaarheden, oude meubels en gebruiksvoorwerpen. Want deze zijn het, welke in de film het locaal karakter en het tijdeigen benadrukken, en den indruk van echtheid vergrooten. Er is zelfs ls kunstzinnig advi- seur staat de Hol- landsche kunstenaar Jo- han de Meester den re gisseur terzijde, hij is belast met het toezicht op de juiste kleederdracht, de gebezigde taal, de ge woonten, opdat dit alles zoo nauwkeurig mogelijk zal worden ingesteld op het zeventiende-eeuwsclie tijdperk. Zoo hebben we dus daar in de film-studio's van Denham een glimp opge vangen van den enormen arbeid en van de artistiek waarlijk hoogstaande verzorging, welke aan het tot stand komen van deze historische film worden besteed. Beide beloven deze film te zullen maken tot een evenement in de geschiedenis fier film. Een evenement, dat ook zijn bijzondere beteekenis hebben zal voor ons vader land. Dat er in niet geringe mate toe zal bijdragen, de glorie van onze zeventiende-eenwsche schilder school over de geheele beschaafde wereld nog eens opnieuw te onderstrepen, en eens te meer de aan dacht- te vestigen op het kleine landje aan de Noordzee, waar zooveel groots tot stand kwam, en dat, ook in onze dagen nog, op meer dan één ge bied zich groot toont, in alles waarin een klein land groot kan zijn. SCH. Een onderhoud tusschen Rembrandt en zijn vrienden. Hertsbeeke en dokter Menasseh. Staande John Bryning als de bijna volwassen zoon ran Rem brandt, Titus. Geheel rechts John Clements als Fabritius.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1936 | | pagina 4