MONT BLANC
BESTIJGING!
HONDERDVIJFTIG JAAR
Op 8 Augustus 1786 overwon de mensch
i- den hoogster bergtop van Europa
Jacques Balmat bleef een vurige belangstelling
koesteren voor het beklimmen van bergen. Maai'
hiertoe werd hij hoofdzakelijk gedreven door de
fantastische gedachte, dat hij op de toppen goud
zou vinden. Op tweeënzeventigjarigen leeftijd kwam
hij op zoo'n „goudtocht" oin het leven in de Val
de Sixt zijn lijk werd nooit gevonden.
Zoowel Jacques Balmat als de Saussure worden
als de eerste Mont Blano-veroveraars beschouwd
en in Ohamonix staat dan ook een monument ter
gedachtenis aan deze beide pioniers.
Ook het vrouwelijk geslacht heeft zich niet on
betuigd gelaten bij -t bestijgen van den Mont Blanc
Jacques Balmat, de avontuurlijke en eerzuchtige berg
beklimmer, die op 8 Augustus 1786 ah eerste den
top van den 1/ont Blanc bereikte.
Als een eenvoudige aardrijkskundige waar
heid werd het ons op school reeds ingeprent:
de Mont Blanc, hoogste top der Alpen, 4810
meter. We kregen bovendien nog een af
beelding te zien van een ontzaglijk lioogen berg,
waarvan, gerekend vanaf den top, ongeveer een
derde met sneeuw en ijs was bedekt en hiermede
hield de kennismaking op.
Minder bekend is, dat de Mont Blanc eeuwenlang
een bijna onweerstaanbare aantrekkingskracht heeft
uitgeoefend op beklimmers en dat het eerst op 8
Augustus 1786 dus juist honderd vijftig jaar
geleden aan Jacques Balmat gelukte hem te
bestijgen.
In den loop der eeuwen werd de ontoegankelijke
berg meerdere malen in geschriften genoemd. Steeds
bleek het verlangen om de onherbergzame gebieden
binnen te dringen en den top te bereiken, maar zelfs
nog in 1760 werd algemeen aangenomen, dat deze
hoogste aller Alpen nimmer door de mensclien zou
kunnen worden overwonnen.
De jonge natuurkundige Horace-Bénédicte de
Saussure wordt hierdoor geprikkeld en besluit alles
in het werk te stellen om den berg te beklimmen.
Hij looft geldprijzen uit voor hen, die een weg kun
nen aanwijzen, waardoor het mogelijk zal zijn den
top te bereiken. En wat eerst in een soort jeugdige
overmoedigheid bij hem post vatte de Saussure
was eerst twintig jaar toen zijn belangstelling voor
den Mont Blanc ontwaakte groeit flater uit tot
een levenstaak. Jarenlang verkent hij den berg en
onderneemt tallooze tochten, maar zelfs in 1778
II. B. de Saussure, eigenlijk de, „geestelijke" be
dwinger van den hoogsten Alpentop.
verklaart hij nog, dat het hem on
mogelijk lijkt.
Desondanks worden regelmatig
pogingen ondernomen, ook door
anderen, en zoo gelukt het einde
lijk in 1784 een hoogte te bereiken
van 4331 meter. In 1785 waagt de
Saussure wederom een bestijging,
waarvan hij echter on verrichter -
zake moet terugkeeren.
En zooals het dikwijls gaat
een man, gedreven door zucht naar
roem en geld, spant er zich voor en
hij slaagt Jacques Balmat had
tot dusverre nog niet van zich laten
spreken als iemand, wiens ideaal
het is den Mont Blanc te overwin
nen. In 1786 voegt hij zich vrij
onverwachts bij een groep van drie
ervaren beklimmers. Als na zwaren
tegenslag zijn drie metgezellen be
sluiten terug te këeren, gaat hij
alleen verder en het gelukt hem na
veel inspanning den top tot op
een paar honderd meter te naderen.
Daarna wordt hij bij het aanbreken
van den avond door een zwaren
storm overvallen en tot den terug
tocht gedwongen. Hij heeft echter
het geheim van den „Witten Ber<*"
leeren kennen en zoekt thans één
metgezel, die als getuige met hem
den berg wil bestijgen. Michel
Paccard, een dokter uit Chamonix
een plaatsje ten Westen van
den Mont Blanc die zelf ook
reeds eenige malen pogingen heeft ondernomen,
stemt er in toe met hem mee te gaan. Zij vertrek
ken Balmat volgt de route, die hem bekend is en
8 Augustus 1786 staan beide mannen op den top
van den Mont Blanc. Wat het dagboek van den
getuigenden dokter hieromtrent onthult, is slechts
zeer weinig, maar bewijst voldoende
„Onze reis van 8 Augustus 1786. Aankomst 6
uur 23 's avonds. Vertrek 6 uur 57. Waren 34 mi
nuten boven."
Het spreekt haast vanzelf, dat men in het dal vol
spanning het resultaat van den tocht afwachtte en
toen het bericht kwam, dat de ongenaakbaar ge
achte Mont Blanc eindelijk was overwonnen, kende
de vreugde geen grenzen. De Saussure, door wiens
persoonlijk voorbeeld en, niet in het minst, door
wiens financieelen steun in den loop der jaren de
pogingen steeds weer waren herhaald, wensehte
niets liever dan aan de zijde van Balmat ook den
Mont Blanc te bestijgen. Hij moest echter, door
allerlei omstandigheden, wachten tot 3 Augustus
van het volgende jaar, eer hij zijn ideaal zag ver
vuld.
l)e eeuwige sneeuwvlakten van den Mont Blanc, 4810
meter boven den zeespiegel.
en de eerste vrouw, die den tocht volbracht, leeft
nu nog in de herinnering der bergbevolking voort
als de „Mont Blanc-bruid". Het was Henriette
d Angeville, die in 1838 deze waarlijk „mannelijke"
prestatie volbracht.
