m
■sHm
l ictor MacLaglen in zijn indruk
wekkende uniform van kolonel bij
het Fransche Vreemdelingenlegioen.
en of men zonder meer de Oobi-
woestijn naar de H ollywoodsche
terreinen heeft overgebracht, alles
inclusief inboorlingen en verdere
entourage. Met dergelijke duidelijke
en angstwekkende overtuigende
beelden is het niet moeilijk meer
onder den indruk te komen van
het drama, dat men voor zijn
oogen ziet afspelen. Ja, eerder zou
het moeite kosten er niet op te
reageeren. Zoo bezien, behoort
deze film dan ook ongetwijfeld tot
een der indrukwekkendste van de
nieuwe producties, en er moet al
heel wat bijzonders komen, wil zjj
geslagen worden.
In woeste vaart rennen de 10.000
inboorlingen op het bataljon legion
naires af. Deze foto toont duidelijk
met welk een zorg aan deze film
gewerkt werd.
Claudette Colbert, het meisje, dat gedreven door een groote liefde,
een geheel regiment voor afslachting behoedde.
De markt in het kleine stadje, waar alles door elkander krioelt
waarschijnlijk geen verhalen meer bedenken, die niet
op een of andere manier in het vreemdelingenlegioen
waarheid zijn geweest, vooral ten tijde dat men
er nog niet in geslaagd was, het heele Afrikaansche
gebied te onderwerpen en de stamhoofden zich
vrijelijk konden vereenigen om verzet te plegen.
In deze film, welke grootendeels naar het bekende
boek van de schrijfster Ouïda werd vervaardigd,
is dat o.a. het geval, en om maar zoo „natuurgetrouw"
mogelijk te zijn, heeft men tot adviseurs eenige
lieden genomen, die van 5 tot 15 jaar in het Fransche
legioen gediend hebben, en dus zoo ongeveer wel
zullen weten hoe het daar toe gaat. Dat het allemaal
geen lieve jongens zijn, is een feit en dat ook de offi
cieren qua karakter niet direct tot de meest nobele
naturen belmoren, is ook geen geheim meer, sinds
men weet, dat het legioen vaak als strafkolonie
voor het Fransche kader gebruikt wordt.
Jammer is het daarom in zekeren zin, dat de
populaire Victor MacLaglen een tamelijk onaan
gename officiersrol heeft te vervullen, waarbij hij
zijn aanvankelijke macht misbruikt, om een ver
meenden mededinger naar een meisje te laten af
slachten. Weliswaar ziet hij tenslotte het misdadige
van zijn plan in en doet hij al het noodige om zijn
daad weer ongedaan te maken, maar dat neemt
toch niet weg, dat bij de vertooning menig gevoelig
toeschouwer hem het woord „schurk" zal toesissen,
en eerlijk gezegd, verdient deze knappe acteur dat
niet. Integendeel in welke film men hem ook ziet.
hij is bijna altijd goed en stoeds gelukt het hem om,
ondanks het brutale, grove en dikwijls krachtdadige
optreden, een bepaalde sympathie te verwerven. De
harde bolster is zoo doorzichtig als glas en steeds
heeft men daarin een gouden hart bespeurd.
Dat deze film kreten van gerechtvaardigde bewon
dering zal afdwingen, is zoo zeker als 'watal was
het alleen maar vanwege de grandioze regie, wat de
woestijn en gevechtsscènes betreft. Het is werkelijk
bijna ongelooflijk, wat op dit gebied verricht
werd.
Onze overzeesche verre buren schijnen werkelijk
nergens meer voor te staan. Het is, of de branden
de zon van Afrika voor deze gelegenheid geleend werd
EHH
