A
EVERLASTING
HENNE BARTHS' CROOTE BEPROEVING
99
PHILIPSEN
BRAUN
WAT ANREREA ZEGGEN VAN EVERLASTING
28
Henue Barths vaart door het Hellegat
Als een loopend vuurtje is dit bericht
over het eiland gegaan. Men neemt het op
als een ongelukstijding. Iedereen weet, dat
het roekelooze waagstuk de:n dood beteekent. Het
is een uitdaging van het noodlot, een waagstuk,
zooals er geen tweede bestaat. De bevolking is tot
nog toe trotsch op Henne geweest, maar deze daad
veroorzaakt een kentering in de algemeene bewon
dering. Deze menschen, die zoo dikwijls door hun
werk den dood in de oogen moeten zien, hebben een
afkeer van hen, die zonder eenige reden moedwillig
het gevaar zoeken zij kunnen zieh den jeugdigen
overmoed van '11 oer-sterken man niet indenken, die
bruist van levenslust om met de wildste elementen
den strijd aan te binden.
Opgewonden verzamelen de Vörlanders zich aan
de haven de Zondagsrust is verdwenen. Door verre
kijkers slaat men de bootjes gade, die den roekelooze
willen terughalen. Voorop ligt Gerd Peters en vlak
daarachter drie anderen. De jonge mannen zijn van
plan het schip van Barths in te sluiten en het dan op
sleeptouw te nemen. Wil hij dit niet toelaten, dan
zullen ze hem onschadelijk maken. Ze zijn talrijk
genoeg om hem te kunnen overweldigen.
Ver voor hen uit jaagt Henne Barths. Lachend
staat hij aan het roer en kijkt van tijd tot tijd om
naar zijn achtervolgers. Indien hij er nog even over
had gedacht om terug te keeren, deze achtervolging
en poging om hem te weerhouden geven den door
slag.
„Door het HellegatOverwinnaar blijven Het
Hellegat bedwingen
Kaarsrecht staat hij. Hij ziet zijn daad niet als
een uiting van onvergeeflijken overmoed, maar als
een zucht om te strijden en te overwinnen. Daar
bruist reeds de verraderlijke stroom. Nog eenmaal
kijkt hij om, hij wuift als een koning tot zijn onder
danen naar zijn achtervolgers en klemt dan de
handen om het roer. Pijlsnel schiet hij in de dreigen
de draaikolken.
Nu heeft Henne Barths geen gelegenheid meer om
aan iets anders te denken. Het vaartuig glijdt om
laag langs een geweldige golf het wordt onver
biddelijk in de diepte gezogen. Vóór Henne draait
en kookt het water met ontzagwekkende hevigheid;
hij dreigt te worden meegesleurd. Werktuiglijk
werpt hij het roer om, kreunend wendt het schip den
steven en helt sterk over. Daar stort zich reeds de
volgende golf op het vaartuig en de visscher verbaast
zich er over, dat hij niet wordt teruggeworpen om
zich heen ontdekt hij niets anders dan borrelende
en kokende draaikolken. Weer duikt liet scheepje
diep in de golven en dreigt naar beneden te worden
getrokken. Opnieuw werpt Henne het roer om, dit
maal naar links. Zoo snel verloopt het wenden en
keeren, dat hij zich met inspanning van alle krachten
nauwelijks op de been kan houden. Een draaikolk
vangt eensklaps het vaartuig in haar greep én wen
telt het razend snel rond.
Henne ziet den dood aan alle kanten loeren. Hij
voelt de boot kraken en trillen en in zijn ooren klinkt
een oorverdoovend lawaai van onstuimige water
massa's.
Hoe dikwijls is het scheepje al rondgeslingerd!
Hij weet het niet denkt er ook niet over na. Hij
wacht slechts op het oogenblik, om zich uit de klau
wen van de draaikolk los te rukken. Gelukt dit niet,
dan gaat hij een zekeren ondergang tegemoet.
Krampachtig klemt hij het roer vast nu vol
houden Het schip boort zich in de schuimende
golven, en geraakt in een volgende draaikolk.
Als hij het scheepje na schier bovenmensclielijke
inspanning in rustiger water heeft gebracht, laat
Henne Barths zich op de drijfnatte bank vallen. Hij
is doodop. Hij is niet in staat om te denken, zelfs
niet om op te staan en nog minder om te sturen.
De jonge man voelt een grenzenlooze moeheid in de
ledematen, zijn spieren doen pijn als na een dagen-
langen, uitputtenden arbeid. Voor zijn oogen draait
en schuimt, het nog steeds en in zijn ooren klinkt het
oorverdoovend bruisen der golven.
Wat is dat wordt het luider Komt het nader
bij Met een kreet springt Henne op. Nu niet weer
terug niet weer naar die helOntsteld kijkt hjj
om zich heen, maar dan ziet hij, dat het slechts
verbeelding was. Langzaam en rustig drijft de boot in
de richting van het eiland.
Maar dit maakt hem razend, alsof hij bang is, dat
het noodlot hem toch nog zal achterhalen. Met een
handgreep zet hij den motor op volle kracht, zoodat
het scheepje eensklaps vooruit vliegt.
Weg hier vandaan En zoo snel mogelijk
Nu de frisseke zeewind om hem heen speelt, kan
hij weer ruimer ademhalen. Het zelfvertrouwen keert
terug en hij beseft, dat hij een bijna onmogelijk waag
stuk heeft volbracht. Fier richt hij zich op. Alle moe
heid en alle pijn zijn eensklaps verdwenen zeker en
zelfbewust staat hij weer aan het roer. De vreugde,
dat het hem is gelukt, overweldigt hem.
Wat zullen de vrienden wel zeggen, die op het
laatste oogenblik zijn plan hadden willen verijdelen!
Ze denken natuurlijk, dat hij is verdronken. Zij zul
len hun oogen niet gelooven, wanneer hij als over
winnaar terugkeert. Zijn boot, nou ja, die ziet er een
beetje gehavend uit, maar overwinnaar is hij
toch
En Elka, zijn lieve, mooie Elka Wat zal zij blij
en trotsch op hem zijn.
Dij zijn terugkeer blijkt echter zijn lieve Elka in 't
geheel niet trotsch op hem te zijn. Het arme meis
je, dat alleen nog maar haar vei'loofde Henne Barths
op de wereld heeft, en wier vader en broers allen
door de zee zijn opgeëischt, kan een dergelijke roeke
looze daad niet begrijpen. De angsten, die ze heeft
uitgestaan, doen haar besluiten de verloving met hem
te verbreken.
Op welke manier Barths echter zijn kans opnieuw
krijgt, kunt u lezen in ons laatste premieboek, ge
titeld: „Henne Barths' groote beproeving," door
Luise Kiichler.
Het is vanaf heden verkrijgbaar bij onze bezor
gers, agenten en aan ons hoofdkantoor.
De prijs in gewone uitvoering bedraagt 17% ets.
en in luxe-prachtband 70 ets.
„Zus lti'aun" zullen we nooit vergeten,
want zij was het. die het eerst de ge-
heele wereld over onze Xederlandsche
ZweniHport deed spreken. ..Zus", nu
Mevr. I'll il ipse 11-Iti-ann. en de trot se lie
moeder van *11 allerliefsten jongen, breit
óók met Everlasting - en dit is wat zij zegt:
Ik woon nog altijd dicht bij het water, hier op
"Plaswijk" in Hillegersberg. Mijn kleine guit speelt
den ganschen dag in den tuin rondom het huis en
hij kan heel wat aan! Daarom laat ik hem maar
steeds pakjes en truitjes van Everlasting dragen, want
daar kan niets mee gebeuren. Ongevoelig voor de
felste zon en sterk als ijzer. Komt telkens weer als
nieuw uit de wasch. ik draag zelf ook Everlasting,
want de kleuren zijn bijzonder flatteus. Wie mij
eens wil komen opzoeken, kan zich ervan overtuigen.
Everlasting wol en katoen zijn resp. geverfd volgens
Trolasol-systeem en Indanthren-Trolasol systeem.
