EEN NIEUW SUCCESBOEK IN ONZE ROMANSERIE
BOUW OP MODERNE WIJZE AAN UW TOEKOMST!
13
Als nieuwste uitgave in de populaire „Bollandsche Bibliotheekis thans ver
schenen de roman „Dappere Lore" door Blse Marquardsen,een boek, welks lezing
wij om zijn frischheid en zijn spannenden inhoud niet genoeg kunnen aanbevelen
Zooals bekend, worden de romans der „Hollandsche Bibliotheek" als premie voor
onze abonné's beschikbaar gesteld tegen de geringe vergoeding van slechts 17 H
cent voor een ingenaaid en TO cents voor 'n gebonden exemplaar in luxe prachtband.
De nieuwe roman „Dappere Lore" is vanaf heden verkrijgbaar bij onze be
zorgers, agenten en ons hoofdkantoor.
TELEVISIE, vliegtuigbouw, betonconstructies, moderne
waterbouw tal van nieuwe beroepen liggen open voor
hem, die de mogelijkheden ziet, waar ze zijn! School U
snel en grondig bij PBNA. Een speciaal technisch
lesssysteem, geleid door bekende ingenieurs,
architecten, technici en doctoren! Zet
nog vandaag den eersten stap naar
een veelbelovende toekomst,
en verzend de onderstaande
coupon. Of schrijf even een
briefkaartje om inlichtingen
.laai leciiliiscii
enieurs,
t
sommige schoonen. Woorden zouden hier
niets uitwerken alleen de tijd kon
hem misschien nog een kans hieden
Zoo verstreken er weken en maanden.
Eindelijk jaren. Monika was vijfen
twintig en zag nog altijd uit naar haar
sprookjesprins. Haar schoonheid had
reeds veel van haar luister ingeboet en
de teleurstelling had een bitteren trek
om haar mond gegrift. Maar nog Altijd
was zij een knappe jonge vrouw en Juan
Campo, die allang de sergeantstrepen
droeg, was nog Altijd op haar verliefd.
Toen, op een avond, gebeurde het
wonder. Juan Campo zat op zijn balcon
te lezen en Monika zat op het hare. Zij
tuurde de straat uit, zooals zij reeds vijf
jaar had uit zitten turen in onvrucht
baar gedroom en met onvervuld ver
langen. Op den hoek dansten de meisjes
de Espania en het geklapper van de
castagnetten huppelde rhythmisch door
de verlaten straat.
Die vertrouwde geluiden werden eens
klaps overstemd door het schorre geluid
van een autoclaxon. Het gebeurde zóó
weinig, dat er 'n auto in de smalle
Moorsche straatjes verscheen, dat het
onwillekeurig aller opmerkzaamheid
trok. Monika's hart begon onstuimig te
kloppen. De gedachte aan haar sprook
jesprins was door de jaren heen een
ziekelijk idée-fixe geworden, in de
vervulling waarvan zij even rotsvast
was gaan gelooven, als in de waarheid
van leven en dood.
Zij ging wat voorover leunen op de
balustrade en keek ademloos uit. Zelfs
sergeant Juan Campo keek van zijn
lectuur op er heerschte een stilte in
de straat, die groote verwachtingen
wekte. Hij bespeurde een verandering
bij Monika haar oogwimpers beefden
en in eiken trek van haar gelaat stond
spanning te lezen. Verbaasd legde hij
zijn hoek neer en schoof zijn stoel achter
uit.
Om den hoek van de Calle de Jeronimo
verscheen een auto. Een prachtige
blauwe wagen zooals Monika wel had
gezien in haar droomen. Er was nauwe
lijks plaats voor in de straat, heel voor
zichtig reed de chauffeur tusschen de
stoeplooze huizen door.
Met den éérsten oogopslag had Monika
een heer in den auto ontdekt. Zij slaakte
een zachten, verrukten kreet. Het leek
inderdaad een wonderde eerste blik,
dien de meneer de straat inwierp, gold
het balcon, waar zij gezeten was. De auto
reed nóg langzamer, remde en stond
eindelijk stil vlak voor haar deur. De
heer keek naar hoven, tuurde even en
nam zwierig zijn hoed voor haar af. En
tóén pas zag Monika, dat er ook nog een
dame in den auto zat.
Als in een droom hoorde zij de straat
bewoners juichen, die achter den auto
aankwamen. Doch plotseling werd het
stil, toen de heer naar boven wees.
„Kijk, heveling, dAAr is het, dat ik heb
gewoond. Hoelang ja, wel twee of drie
jaar, geloof ik.
„Antonio Gomez senor Gomez,"
klonk het eensklaps jubelend. „Hij is
dezelfde gebleven nou, dat is aardig
van hem, dat hij ons nog eens op komt
zoeken. Hij schaamt zich niet voor de
Calle de Jerouimo."
„Ik heb er alles van gehoord, maar
ik wilde het niet gelooven schreeuwde
een stem boven alles uit. „Senor Gomez
is bedrijfsleider geworden in Tanger en
hij is getrouwd met een dochter van den
directeur. In het niet waar, senor V'
„Zoo is 't inderdaad, vrienden," lachte
Antonio Gomez. „Ik heb geluk gehad
véél meer, dan ik eigenlijk verdiende."
Bij die laatste woorden wierp hij een
sprekenden blik op de mooie jonge vrouw
in den auto en de omstanders, verrukt
om dit openlijk blijk van genegenheid,
hieven opnieuw een gejuich aan. Maar
Antonio schudde het hoofd en keek naar
het balcon in de hoogte.
„Ik zie het toch goed daar zit
Monika immers. V'
Toen Monika Antonio Gomez had her
kend en die mooie dame had zien zitten,
scheen zij een oogenblik versteend. Zij
had een gevoel, alsof iemand met een
zwaren slag haar lang gekoesterden
droom in haar hoofd in scherven sloeg
rinkelend hoorde zij de gruizels aan haar
voeten neervallen. Doch toen zij Antonio
haar naam hoorde noemen, slaakte zij
een kreet. Zij dacht te zullen stikken en
greep naar haar keel. Toen zag zij eens
klaps alles donker worden en zakte met
een diepen zucht ineen.
Het was de langverhoopte kans voor
Juan Campo. Zonder zich te bedenken
wipte hij op de balustrade en nam met
een lichten sprong den afgrond, die hem
zoolang gescheiden had. Hij nam Monika
in zijn sterke armen en droeg haar de
kamer binnen. Daar legde hij haar op een
oude sofa. Hij haalde water en wiesch
haar slapen en polsen, totdat hij einde
lijk weer wat kleur zag verschijnen op
haar bleek gelaat. Toen bedacht hij een
andere methode, om haar tot bewustzijn
te brengen. Hij schoof zijn arm onder
haar hals en drukte haar tegen zich aan
Zoo kuste hij haar totdat Monika
haar oogen opsloeg.
Verwezen keek zij het vertrek rond.
Van buiten klonk het gejuich van de
jongens en meisjes en de heldere lach
van Antonio, die honderden peseta's
stond uit te deelen. Juan Campo zag een
kramp over haar gelaat vervluchtigen en
hij begreep, dat het vroolijke rumoer
haar hinderde. Vlug sloot hij de balcon-
deuren. Toen trad hij weer naar de sole
en nam Monika opnieuw in zijn armen
Monika keek hem aan. Héél lang ei
haar lippen begonnen te trillen.
„Zeg eens wat, lieveling...." bad
Juan Campo.
Er klonk een diepe zucht. „Ik heb
gedroomd," begon zij aarzelend en bang.
„Heel lang," beaamde hij. „Wij
droomen allemaal wel eens, lieveling."
„En mijn droom is niet in vervulling
gegaan
„Dat doen onze droomen nooit, mijn
schat. Droomen zijn bedrog. Je doet het
beste er maar nooit meer aan te denken.
Anders loop je kans je heele leven te
verdroomen. Er is bijna geen droom, of
hij wordt verdroomd in smart en teleur
stelling. Alleen in wat we werkelijk héb
ben ligt het geluk. In de tevredenheid
met wat we bezitten
Monika sloot even haar oogen. Toen
zij ze weer opsloeg lag er een glans in.
„Je hebt gelijk, Juan Campo. Droomen
zijn bedrog. Ik ben blij, dat ik eruit
ontwaakt ben. Mijn jeugd is er door ver
welkt en ik zou spoedig een verbitterde
vrouw geworden zijn. Ik wil er nooit
meer over spreken of denken en geluk
kig worden met wat ik heb. Kus me,
Juan. Ik ben een vrouw en ik heb al
zoolang gesmacht naar een kus.
DRIE
Vraagt het adres van den dichtstbijzijnd en leveran
cier aan I.. Zaalberg. Vietorialann 1 n, Wa~»enaar
jBleyle-damesjapon
nen komen steeds
meer in trek; zij ver
eenigen op geschikte
manier praetisehe en
hygiënische voordee-
len met een moderne
en elegante coupe.
De afbeelding toont li
een japon van de nieu
we lierfstcollectie, die
nog vele zulke aardige
modellen brengt.
Met een Bleyle-japon
zuItU in elk opzicht te
vreden zijn en er veel
pleizier van hebben.
