DE ZENUWEN VAN TOSCANINI JAVA LOOPEN en staan werd TOT EEN MARTELING DIE AVOND Hebt U Droste's nieuwe album JAVA II al het schitterende vervolg op het bekende Droste- aibum ,,Java I"? Stort 90 ets. op Postgiro-rekening No. 6850 Droste Haarlem (met ver melding Album Java II) en franco krijgt U dit prachtwerk thuis ALTIJD WELKOM! Het Radox zuurslofbad bracht uitkomst. Leest wat de heer W. H. ons schreef „Mijn voeten waren zoo erg- gezwollen en pijnlijk, dat ik nauwelijks kon loopen. Ik was bang 's morgens mijn schoenen aan te trekken. De pijnen maakten mij bovendien erg zenuw achtig. Ik had van Radox gelezen en besloot ten slotte een pak te koopen. Ik kan u verzekeren, dat na een voetbad van een half uur alle pijn verdwenen washet brandende, pijnlijke gevoel was weg en mijn voeten hadden weer de normale grootte. Mijn voetbezwaren zijn nu-voorgoed verdwenen." De zuurstof, die Radox in het water vrij maakt, ziet ge als duizenden en duizenden kleine belletjes in het water opstijgen. Deze zuurstof dringt in de poriën, waardoor de huidwerking krachtig versterkt wordt. De schadelijke stoffen en zuren, die zich in uw voeten onder de huid hebben opgehoopt en de oorzaak der brandende pijnen en hinderlijke zwellingen zijn, worden hierdoor naar buiten gedreven, waardoor de pijnen vrijwel onmiddellijk zullen ophouden. De levenbrengende zuurstof heeft bovendien een heerlijk kalmeerenden en versterkenden invloed. Uw voeten zullen dan ook na twintig minuten volkomen pijnloos verfrischt en verjongd uit het Radox voetbad te voorschijn, komen. De zouten, die Radox bevat, maken de huid boven dien zacht en glanzend harde huid en hinder- üjke, pijnlijke eeltplekken zullen verdwijnen, zelfs eksteroogen kunt ge na enkele voetbaden met wortel en al zonder meer verwijderen. Radox is verkrijgbaar bij alle apothekers en erkende drogisten fl. 0.75 per pak, omzetbelasting inbegrepen. Nu ook verkrijgbaar in kleine pakjes fl. 0.12 14 per stuk. Imp. N. V. Rowntree Handels-Mij., Heeren- Sracht 209, A'dam (C.). Het tooneel is een rechtszaal, waar, voor de groene tafel, aanklager en aan geklaagde elkaar aan zien. De beklaagde is geen moordenaar, in breker of opium-smok kelaar. Hij is een groot, edel, gevierd man iemand, wiens naam en wiens band toover- kracht hebben de heele wereld over. Het is Arturo Toscanini, door velen beschouwd als de grootste dirigent ter wereld. Hij is er van beschuldigd, een tweeden violist te hebben aangerand en mishandeld hij heeft den man onver wachts aangevallen en zoo onbarmhartig geslagen, dat 't den stakker haast een oog had gekost. De Negende Symphonie van Beet hoven werd gerepeteerd. Toscanini was radeloos om de slapheid en onverschil ligheid van den violistherhaaldelijk, maar vruchteloos, had hij den man ver maand. Eindelijk werd de dirigent razend. Als een tijger sprong hij van zijn voetstuk. Met zijn maatstok sloeg hij er zoo wild op los, dat de strijkstok van den violist doorknapte. De punt er van sloeg in zijn voorhoofd, en maakte er een leelijk gat in, gelukkig juist naast het oog. De geslagene was een Italiaan, even warmbloedig als zijn chef, zoodat het alras erg Spaansch toeging in die repe titie-zaal. Den dag daarop was de terechtzitting. Gelukkig voor Toscanini was een bekende psycholoog, Annibale Pastore, bij de repetitie tegenwoordig geweest. Hij sprak in de rechtszaal zijn meening uit, en wegens dit betoog werd de dirigent vrijgesproken. Men kan den tekst na lezen in 't archief der Turijnsche justitie. De hoofdinhoud kwam hier op neer „De sacro furore (heilige razernij) van den musicus kan een zoo hevige opwin ding worden, dat de normale persoon lijkheid er geheel door wordt uitge schakeld De hoogste beoefening der muziek eischt zoo'n hevige impulsiviteit, waarbij alle remmende krachten zwijgen. Toscanini heeft in 't geheel niet vrijwillig en immoreel gehandeld hij verkeerde in een geniale verrukking, die hem buiten zichzelf bracht. Hem daarvoor veroor - deelen zou zijn het muzikale genie veroordeelen." Als Toscanini voor zijn orkest staat, is hij een maniak, die tegen iederen prijs de waarheid en schoonheid van meesterstukken wil doordrijven. Heeft hij echter geen partituur voor zich, dan is hij een kalm, beminnelijk, bescheiden mensch, zeer bedachtzaam en precies en ordelijk, één en al hartelijkheid voor familie en vrienden. Mogen we het laken, dat hij zoo wild kan worden Zooals op 'n dag bij 'n repetitie, toen hij 't bedoelde effect niet bereiken kon, en wanhopig den stok wegsmeet, en met de handen voor 't ge zicht neerviel voor de voeten van een der orkest-ledentot een cellist den weg geworpen stok ging oprapen en zacht zei „Toe, maestro, laten we 't nog één keertje probeeren." Een anderen keer speelden de horens onzuiver in den treurmarsch van Götterdammerung, en met wilde oogen, transpireerend, zonder jas of hoed, roepend „dat lappen ze me nu altijd,"rende hij de zaal uit, Carnegie- Hall uit, de straat op in den kouden winter nacht, haast vlak voor een auto. 't Was een mirakel, dat hij geen longontsteking kreeg. En eens werd hij woe dend op het publiek, dat midden in de uit voering van een opera om een bis van een aria klapte Toscanini keer de zich om, nam zijn maatstok in zijn vuist en gooide hem het publiek in 't gezicht, hij rende den schouwburg uit, en nam den volgenden morgen de boot naar Buenos Aires, en hij heeft in geen jaren terug willen ko men in de stad, die hem zoo geërgerd had. De leden van zijn orkest hadden een hekel aan hem om zijn scherpe tong en om de afmattende wreedheid van zijn repetities, tot zij eens met hem reisden op 'n beroemden Europeeschen toer van het Philharmonisch orkest. Toen ont dekten zij, dat Toscanini op de boot ge weigerd had een betere hut te nemen, dan zij hadden dat Toscanini 's nachts een heelen trein doorliep, om zich te ver gewissen, dat zijn mannen 't goed haddendat Toscanini in een storm van applaus dankbaar de eer overdroeg op zijn medewerkers. Kortom, zij ont dekten, dat die duivel der repetities een mensch was, die afgepijnigd werd dooi de hevigheid van zijn ontroeringen en de dwingende eischen van zijn inspiratie. en die hunkerde naar hartelijkheid en zelf van hartelijkheid overliep. Sindsdien verdroegen ze zijn razernijen en vereer den zij hem, vooral die weinige keeren, dat zij precies bereikten wat hij gezocht had, of dat hij, lijdend om de kunst, óók geleden had om de scheldwoorden, die hij ze had toegeslingerd Als de maestro berouw had, en dat ontwapenende, kin derlijke lachje lachte. Op een ochtend, verleden jaar winter, was hij aan 't repeteeren voor een radio concert, dat door Radio City zou worden uitgezonden. Achter in de zaal stond eerbiedig een groep radio-ambtenaren en anderen. Dicht bij het orkest, achter Toseanini's rug, zat mevrouw Toscanini met haar dochter. Signora Toscanini had het hondje des huizes op haar schoot. Het beest had blijkbaar muzikaal gevoel, want toen zijn meester opspeelde en de musici voor prutsers en idioten uitmaakte, stemde het in met een boos gegrom. Dat deed de deur dicht. Buiten zichzelf schreeuwde Toscanini „Van wie is die vervloekte hond Weg er mee, dadelijkMevrouw Toscanini liep kalm met het dier naar den uitgang, maar 't was en bleef mis. Er volgde nog een reeks uitvallen tegen die ezels, waar hij niets mee beginnen kon, die móórde- naars en verraders en schénners van groote meesterstoen stuurde Tosca nini het orkest naar huis. Hij deed 't niet meer. Den volgenden ochtend was er weer repetitie, voor het gewone wekelijksche concert. De zon was weer door. Tosca nini kwam vriendelijk, glimlachend, een tikje rouwmoedig achter zijn lessenaar staan. Hij sprak de spelers toe „Heeren, u bent bekwame musici. Ik vertrouw u onvoorwaardelijk. Ik weet, dat u prachtig zult spelen aanstaanden Donderdag. We hoeven héusch niet meer te repeteeren. Gaat u maar naar huis." Dank zij het gebrom van een hond MIJN BAARD GROEIT ZOO GAUW... EN MUN HUID IS TE GEVOE LIG OM TWEEMAAL DAAGS TE SCHEREN.. 'T GAAT MU NET ZOO. MAAR IK GE BRUIK PALMOLIVE SCHEERCRÊME. EN DAN DE VOLGENDE MORGEN DAT IS TOCH WEL GRONDIG „UIT"SCHEREN. EN VAN SCHRUNEN GEEN SPRAKE... 'K BEN BE NIEUWD OF MIJN KIN VANAVOND NOG SCHOON IS! ZOO ZOO! GEEN STOPPELS VANAVOND? DAT WAS EEN GOE DE RAAD. KEES! VOOR MIJ NOOIT MEER IETS AN DERS DAN PALMOLIVE SCHEERCRÊME! EEN SNEL-GROEIENDE BAARD.. moet met zorg worden geschoren. Bij een gevoelige huid is dat alléén mogelijk,als U de verzachtende Palmolive Scheercrême gebruikt. De groote hoeveelheid olijfolie, die er in verwerkt wordt, maakt de baard zóó soepel, dat II zich in enkele minuten volkomen schoon scheert, zonder kans op naschrij- nen. Met als aangenaam resultaat dat U er ook 's avonds nog even welver zorgd uitziet als 's mor- t

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1936 | | pagina 29